Bekler insan, bir insanı ,
güneşin doğuşunu, günün bitişini
ve de ölümü.
Bazen de sıkılır beklerken
bu sefer sorar insan;
Neden? der olanlara ,
Nasıl? der olacaklara.
Hayat bu ya an gelir isyan eder insan, önce neden dediklerine:
Böyle olmasaydı.
O gelseydi, bu kalsaydı, şöyle olsaydı der. Ama neden olmadı?
Sonra... Sonrası mı?
Susar.
Kalmaz o an söyleyecek bir söz
ve yine bekler insan ona gelip de
bir soluk olacak kimseyi
yani bir insanı.
Ama gelmez ki kimse olmaz bir
soluk, bu da boğar insanı,
işte tek başına insanın beklediği
tek şey ölüm olur.
O da gelmez... Gelmez işte
çünkü önceden
bellidir herbir nefesimiz.
Ve bekler insan
ama bazıları vardır ki
onlar hayatı bekler,
Nefes alır ama yaşamayı bekler
bir bakın etrafınıza
ne çok bekleyen var aslında
Kaderin onları daha fazla bekletmemesi dileği ile hayata aşka her şeye...

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ne İsterdik ?
PoetryKader sana şu olur musun? Değil Bu oldun. Diyor Peki ya biz ne isterdik Kuşkusuz damarlarımızda Kanımızla birlikte akan aşkı....