Crush nya ba talaga ako?

Chapter 2

Isang malamig na umaga ang dumating..............Uunat-unat ako pagkagising

Jonnar: Ayoko pang pumasok kasi tinatamad pa ako

Nanay: bahala ka wala kang baon ( pabulong na sinabi )

Jonnar: ok lang 10 piso lang naman ang baon ko aahhh

 Nanay: Abay maswerte ka nga sampung piso baon mo ako nga noong bata piso lamang ang baon namin tuwang tuwa na kami.

Jonnar: Noon yun iba na ngayon mahal na mga bilihin dito kasi nga sumasabay na tayo sa teknolohiya.

Nanay: Kumain ka na nga daldal mo

Jonnar: Di naman po ako nakain ng almusal eehhhhhh

Nagtanghali na at nagbihis na ako ng UNIFORM nagtawag na ang service ko

Service: Jonnar! sasabay ka ba 

Jonnar:opo! wait lang kunin ko lang po bag ko

umalis na kami at pedicab pa yung sinasakyan namin nun dumating kami ng School ng 12:00 ng tanghali

Pagpasok ko pa lang sa room nakita ko na si CRUSH, maraming-maraming araw ang nakalipas madami na akong naging kaibigan tulad nalang ni Resellee,Alfred,Brendan at jerelyn lagi kami naglalaro ng TRIANGLE.......pag dumating ang isang guro takbuhan kami papuntang room kasi naglalaro kami malapit sa hagdanan..................isang araw

Resellee: Jonnar! laro tayo

Jonnar: Sige sali natin sila Brendan tawagin mu na lang

Resellee: Hoy brendan sali ka Triangle

Brendan: Sige

naglaro kami ng naglaro hanggang ang pawis namin ay natagaktak na pero ayus lang....... pero wag ka may biglang umakyat na Guro at di lang basta Guro Principal ng school pa si Mrs. Catangay muka pa lang may Tiger power na........nakita ko si Mrs.Catangay

Jonnar: Uy si Maam ayan paakyat na ( lahat kami nagtinginan ) sabay biglang takbo sa room at nagsisigaw andyan si Maam Catangay tahimik!  ssshhhh!  sshhhhh!( natataranta kung sinabi )

pumasok sa room si Maam. Catangay at may dalang isang pares ng sapatos at panyo ( nagtinginan kami ng mga kalaro ko ) sabi ko ng mahina

Jonnar: yung Garter nasaan 

Brendan: nakay Resellee yata

Jonnar: YES! walang patunay na naglalaro kami ng patago

tahimik kaming lahat ng oras na iyon dahil Nagsalita ang Principal kaninong Sapatos at panyo ito nakakalat malapit sa hagdanan oooohhhh! ( kinuha ng mga kalaro ko ang sapatos pagkalabas ng room ni Maam. Catangay) di ko na matandaan kung kaninong sapatos yun pero ang naisip ko sa sobrang taranta iniwan na ang sapatos maka takbo man lang ng mabilis iba talaga kapag natataranta na lahat iiwan wag lang makita ang mukha......hahahaha para sa akin ito ang pinakamasayang kapalpakan sa buhay ko