When Can I Get My EUPHORIA?

This is the real ME

Week had passed. Di na muna ako bumalik don. Baka sa asar ko sa baklang yon mapatay ko pa sya. Si Aejay naman patuloy lang ang pang aasar sakin don sa lalaking nakasalo sakin last week ng itulak nya ko. Oo nga pala. Asan na kaya yung lalaking yon? Kala ko transferee sya, bakit di ko sya nakikitang pumasok? Atsaka, Auntie nya pala yung matandang dalaga naming prof. Pero in fairness, natuwa ako na hindi nya nanay yung menopause na matandang yon. Wala nga palang asawa yon.
Break time ngayon kaya andito kami ni Aejay sa cafeteria. Actually, hinihintay ko sya, ang tagal nya kasing kumuha ng pagkain eh. Ang bait kasi masyado, pumila pa samantalang ako derecho lang sa unahan ng pila. Wala namang nagrereklamo eh, subukan lang nila. Kalahati na ang nabawas ko sa pagkain ko dun lang umupo si Aejay sa tapat ko. Nakasimamgot sya habang nakatingin sa trey nya.
"If you just went after me you wont be sulking." sabi ko at inirapan sya.
"Tss! I'm not like you. Alam ko kung kailan magiging siga at kung kailan mananahimik. Ibaba mo nga yang paa mo! You're in front of the food for Pete's sake!" saway nya sakin. I tsked at sinunod nalang sya. Bad trip sya kasi naubusan sya ng fillet at pasta.
I frown in my sight. Aejay's still upset. She's sulking the whole day. Nakasimangot at hindi manlang nagsasalita. Pinapa recite sya kanina nung report nya, yun minura yung prof. Actually, I almost laugh. Halata kasing nagulat silang lahat nung nagmura si Aejay. Goodey good girl kasi yon. Kapag bad trip sya o kaya wala sa mood, don't talk to her at magugulat ka talaga. Nagiiba kasi ugali nya. Ayon lang naman bad side nya. Magkaibang magkaiba kami. Kapag bad trip ako tapos binad trip mo pa ko mas lalo, handa mo na kabaong mo. Kapag wala ako sa mood, I wont talk to anyone, if you try to talk to me, prepare your last prayer. Marami nang nasampolan kaya takot sakin mga tao dito sa school, pwera sa mga prof. May nag utos sa kanilang wag matakot sakin eh. And that was also me. The secret me.

Uwian. Ang best part sa pagpasok. Uwian. Nagstretch ako ng kamay at humikab bago maglakad palabas ng room namin. Pagkababa ko, nagkakagulo ang mga tao. Anong meron? May event ba na hindi ko alam? Paglapit ko, nakasarado pala yung gate ng school. Nakahandusay sa sahig ang mga guard ng school, duguan. Mga hampaslupa!
"Tsk! Pati ba naman mga guard pinapatulan? How childish." I disgustedly said. Napatingin sakin yung mga estudyanteng nagkakagulo. Lahat sila halatang takot sa nangyayari. Si Aejay nakasimangot na nakasunod sakin.
"Sigh! Kanina pa ko naghihintay dito, Jay." Sabi ng isang lalaking naninigarilyo katabi ng gate.
"King! Long time no see." bati ko sa kanya ng nakangiti. Sinimangutan nya lang ako at humithit ng sigarilyo nya. "Tch! Don't you know that cigarettes are prohibited in here? Or your just as stupid as ever? You never change. Locking the students in the campus. You have the guts." sabi ko ng umiiling. He laugh at me and throw his cigarette. He walk towards me at sa muka ko binuga yung usok ng sigarilyo nya. Lintek na usok!
"I plan this. Ang hirap palang kabisaduhin ng eskwelahang to. Nahirapan akong magplano dahil sa laki." natatawa nyang sabi habang tinitignan ang mga estudyante.
"Just spill what you want. Don't scare them more. A dead person is enough." I'm pissed. Ang ganda ganda na ng araw ko eh! Bakit ba kailangang laging may pampam na sisira ng araw ko?!
"Hmmn...let me think of it. I want you. Dead. You killed too many of my people. Last week you just killed...3?4? Ah! I can't remember! I just want another game. The last game we had, I lose. Today, I'll surely win." ang taas ata ng tingin nya sa sarili nya ngayon?
"Too much confident leads to failure. Lets have a deal. You win, I'll give you the power in this school, the power I have in justice, all the money and everything I have and of course myself. But if I win, you'll be mine, together with all your bastard. And all the power you have. That's a fair deal. You choose a game." bored kong sabi habang pinaglalaruan ang mga kuko ko. Ang haba na ng mga kuko ko, dapat pala maggupit na ko. Kaso nakalimutan ko nanaman kung san ko nilagay yung nail cutter ko.
"Sure. You play basketball? One on one." I wanna laugh. Just the sport that I love.
"Fine." I heard the students gasp. Didn't they know that I play basketball? "Aejay, you'll be the referee." utos ko sa lutang na si Aejay.
"Jaykie, are you sure about this? Your health." nagaalala nyang sabi. She looks very worried.
"Don't worry. I won't let anyone touch my property."
"You still can back out. There's still time. But I'll declare myself as the winner." sabat ng epal na si King.
"Masyadong mataas ang pride ko, lalaban ako hanggat kaya ko. So, don't you dare touch what's mine until I lose." sabi ko at nauna na sa gym ng school. Takot ang mga estudyante. Mga nakaupo sila sa bench ng may takot sa mga mata. Imbis na nasa bahay na lahat, nandito kami. Mga nakatunganga dahil sa isang walang kwentang laro. Nakita ko sa isang tabi si Jeoff, pinapaligiran ng mga nakaitim na lalaki. Nag peace sign sya sakin ng makita nya ko. Pucha! Kala ko ba he'll do anything? Gago talaga yon.

Nag umpisa na ang game. Naki join ako sa pagtakbo nya. Pinagtripan ko muna sya. Kahit isang beses hindi ko inagaw yung bola sa kanya and at the same time, hindi ko rin sya hinayaang magka score. I block all his shots. Iritado nya kong tinignan ng matapos ang second quarter. Si Jeoff tumatawa lang sa isang gilid. Hulaan ko, sya may pakana kung bakit basketball ang laro.
" Jaykie, what are you doing? Just blocking? Pano ka mananalo kung hindi ka aagaw ng bola? The students are scared. Pati ako. Pano kung manalo sya? You'll give us all to him? Pano kung may gawin syang masama sa mga estudyante ?" kinakabahang sunod sunod na tanong ni Aejay.
"Relax, okay? Kontrolado ko ang sitwasyon. I'll just wait for the fourth quarter." paliwanag ko bago tumunog ang buzzer.
Nag umpisa na ang third quarter. Habol lang ako ng habol sa kanya at patuloy na bina block ang mga tira nya. Ilang segundo nalang ang natitira sa third quarter ng madulas ang kamay ko sa pagharang. Nakuha nya ang bola at tumakbo sa three point arc. Shit! Na shoot ang bola. 3-0. May sampung segundo pa. Pagkaagaw ko ng bola...di na ko nakatakbo. Hinarang nya agad ako. Di pa nga ako nakakaabot sa mid court line! Malayo layo pa ang ring. Pitong segundo. Tinantsa ko yung ring at walang pakialam na binato yung bola. Gwardyadong gwardyado ka kapag sya ang point guard eh. Di naman kasi sya katangkaran, pero magaling sya sa three point shooting range. Pero mas magaling parin ako kasi pumasok yung bola. 3-3. Sumunod naman ang pagtunog ng buzzer. Nagtataka syang napalingon sakin. Ay grabe sya! Di makapaniwalang nagawa yon ng babae!? Bakit ba ang baba ng tingin ng mga lalaki sa mga babae? Gusto ba nilang patunayan ko sa kanilang mas may silbi kaming mga babae? De joke lang. Pantay lang ang babae't lalaki.
"Tsk!" tinignan ko lang ang galit na muka ni King. Is he really that desperate to win?
"Please win." sabi ng isang estudyanteng babaeng nadaanan ko.
"I never lose. And I don't accept loses." nakangisi kong sabi bago bumalik sa gitna ng gym.

"Ah! As I thought!" nakangising sabi ni Jeoff ng matapos ang laro.
"Aejay, pauwiin mo na ang mga estudyante, lumalalim na ang gabi." utos ko kay Aejay. Sinunod nya naman agad ako at pinauwi na ang mga estudyante.
"Jeoffry! You traitor!" King snarl glaring in the both of us.
"Hoy! Labas ako dyan!" sabi ko habang nagpupunas ng pawis.
"I didn't do anything! You ask me for a game, I'm a basketball player, same as you and Jay, so what do you expect me to commit? You didn't ask me if she plays that. And besides, she's good at everything, so your chance is really low. Kaya nga di ko kinakalaban si Jay eh." paliwanag ng siraulong si Jeoff.
"Shut up na! Hoy! You're now my subordinate. You'll lead the north. I'm assigning you a job. A good job, so better be a good opponent."
"Tss! As if I can change what was already done. I'll lead the north with my people. You better stop killing them." King said with gritted teeth.
"Whatever."
"Be careful, my princess. King's not the only one hunting you. As I promise, I'll protect my precious princess hanggat kaya ko. But my power has limitations and I can't reach those in higher rank. So, don't let your guard down. They can kill you even you're the Sovereign." he whisper to my ears before walking away from me.
"Don't worry. I'll protect myself as you please." I said. He bid me goodbye. Then Aejay came back.
"Nakauwi na lahat?" tanong ko.
"Oo. We should head home too. I know you're tired." she concerned say. I nod.

******************************
A/n: well, finding the love story? Maybe I'll put it before the end. Pardon for the errors. Bare with it, I'm not a professional in things like this.
Please wait for the part that I really love. I hope you'll love it too. Its the part where Jaykie needs to choose. Either her father or her lover.
And please wait for my precious ELyO's part.