Ang Palpak Kong Love Story

Chapter 9. I' m Sorries and Goodbyes.

Chapter 9.

GREY' S POV

3 days na ang nakalipas simula no' ng encounter namin ni Starry sa garden at iniiwasan nanaman nya ako.

She' s doing an excellent job in doing so. Di ko nga sya nakita eh. Kahit shadow nya man lang. Kahit likuran. Di ko na nakita ang kalat nyang buhok na nakatali, yung chubby nyang mukha, lips nyang parati lang nakapout,  at boses nyang nakakasira ng eardrums.

I miss her.

Kung bakit pa kase I had to do it my way. I just had to break her heart to express my feekings for her. Bakit ba kase hindi nalang ako gumaya sa mga ordinaryong manliligaw dyan na diretsong sinasabi ang gustong sabihin? 

Oh I know. It' s because of my damn pride. Di ko kase matanggap na may posibilidad na bastedin nya ako dahil magkaibigan kami.

Ganun nga ginawa nya kay Light, diba?

Pero yung Light na yun,  nanliligaw pa rin  kay Starry hanggang ngayon. Di ba sya natinag?

Tss. Nakakairita. Nakakairitang makita silang nagtatawanan. Nagkukulitan. Nakakirita kase ako dapat ang nasa pwesto nya ngayon eh.

Kaso ang- gago ko.

At ngayon iniiwasan nya nanaman ako. Kinailangan ko pa kaseng talagang ipagpilitan ang sarili ko sa kanya.

Eh alam ko naman ang naging kasunduan namin noon. Alam na alam ko.

(FLASHBACK)

Di pa rin ako pinapansin ni Starry hanggang ngayon. Sa tuwing lalapitan ko sya,  she always finds an excuse to even make eye contact with me, much lesss talk to me. It' s either may kakalbitin syang student(s) nearby and act as if busy sila sa pagchichismisan or sasali sya sa usapan ng iba. Kahit mga di nya ito kilala.

Kung hindi lang sana ganito ang sitwasyon,  tumawa na ako. Ang epic kase ng mga facial expression ng mga students na nadadamay nya eh. Parang nakakita ng multo o di kaya putik na dumikit sa kanila.Sasabayan pa sa death glare nyang pandemonyo kapag may nagsisimulang umangal sa ginagawa nya.

Adik talaga. Lahat ginagawa.

Buti na- corner ko sya sa library  ngayon. Magbabasa sana ako ng libro para sa research namin kaso sya pala librarian para sa buwang ito.

Starry: (*smile na smile sya kanina pero nang nakita ako, naglaho ang smile ) Good afternoon. Anong maipagsisilbi ko sa inyo?  (*ala- robot nyang sabi, walang expression.)

Grey: Starry,  mag- usap tayo. Please. 

Starry: Pardon me but this is not my break time. I' m on duty and this is a library. "Observe silence" (*sabay turo sa malaking plakang kahoy na may nakaukit na "Observe Silence" sa likod nya)

Grey: Maghihintay ako!

Hindi ko na inantay respond nya.

Kaya hinintay ko talaga sya. Kumuha nalang ako ng mga libro at nagsimula na sa research ko.

. .  .

(*tingin sa wrist watch). 8PM.

Marami pa ring mga tao dito. Mukhang mapapasubo ako nito. Di bale na nga.

Gutom na ako. Pero di ako aalis kase baka magbreak na sya,  tatakas nanaman. Basta,  dito lang ako.

STARRY' S POV

9:25PM.

*tingin sa table ni Grey.

Nakayuko na sya ngayon. He' s resting his hed on his arms on the table. Even ang breathing.

Tulog na ang isang' to.

Nakakain na kaya sya?  Bakit pa ba kase nya ako inantay?  Aning point? Pwede namag ipabukas diba?  O pwede namang di nalang talaga kami mag- usap eh.

Diba?  DIBA?

10PM. Uwi na siguro ako. Wala na rin namang tao eh. Atsaka...

*growwl..

I'm hungry eh. :")

Starry: Grey, gutom na ako. Gising! ! (*yinugyog ko balikat nya nang malakas.)

Grey: Arrg!  Istorbo! (*di nagpatinag, tulog pa rin nang tulog)

Starry: HUY GREY!! WALA KA SA BAHAY NYO!  NASA LIBRARY KA NG SCHOOL! HUUy--.

Grey: (*bolts upright) Starry! ! (*hawak sa kamay ko)

~mybheart skips a beat~

Grey: Starry,  mag- usap tayo,  please.

Starry: (* hawak sa kamay kong hawak nya) Grey....

Grey: Starry,  sorry.

Starry: Alam mo, Grey?  Sayang eh. Andun na. Malapit na sana. Pero wala. Wala na. Di na pwede. (*nanggigilid na ang mga luha. No Ayokong umiyak)

GREY'S POV

Starry: Alam mo, Grey?  Sayang eh. Andun na. Malapit na sana. Pero wala. Wala na. Di na pwede. (*nanggigilid na ang mga luha. No Ayokong umiyak)

She' s clenching her teeth to keep herself from crying. Nakikita ko na talaga ang veins nya sa forehead. Nanggigilid ang mga luha niya. Namumula sya. But still she refuse to let her emotions spill. Ang persistent.

Grey: Anong wala?  Starry,  we could start anew. Trust me. If we could just--

Starry: But we can' t because I can' t. I can' t forget how you took advantage of my BEST friends'  naivity. For what?  To fulfill your desire! And now, whenever I look at you,  all I can see is your mistake. How much like a pidg you truly are. How DISGUSTING you are.

Her words stung like the cut of millions of swords. Sumikip ang chest ko nun. Ang hirap huminga.

Nanggigilid na rin ang mga mata ko kase totoo ang sinabi nya. Lahat.

Di ako makapagsalita.

Starry: (*pahid sa tears na umescape from her eyes) You know what?  Just...give me a bit of time. And we' ll be friends again like before. But nothing,  I repeat,  NOTHING more can, will, and may ever be progressed from that. Because I'm not sure I can ever forget what you did.

And with that she left me standing there with eyes stinging from the tears now rolling down my cheeks.

Because it' s all my fault. Gago ka,  Grey!  Gago ka. Parusa mo na  'to.

Because of trying to win a girl,  you lose her. Pathetic. Pathetic ka talaga,  Grey. Kahit kailan.

Like what she said, after some time,  naging friends na rin kami. Tulad ng dati but lesser. Because from then on, she has always kept a safe distance away from me,  both emotionally and physycally.

I wonder if we' ll ever be the same again.

A/N:

Time check: 2am. Tinapos ko talaga ito ha.

uy, kumusta naman kayo?

Ako?  Heto,  busy. Nag-earthquake pa.Ang sabi 7.2 raw na earthquake eh. galing sa cebu o bohol ba yun? Ah ewan. basta nag- earth quake. the other other day pa yun ah. no class nga tomorrow eh. XD

Alam ko,  matagal akong naka- update. Sorry ha. Studies girst kase eh.

Sana ok lang tong chappy na  'to.

Salamat sa pagbabasa, whoever you are!  :*

g' night!