Ang Palpak Kong Love Story

Chapter 17. Playground

Chapter 17.

GREY'S POV

Grey: (*puts his leather jacket on Starry)

Starry: (*gulat) U- uy, di naman maginaw ah.

Di ko lang sya pinansin.

Starry: UY!  Hintay!

Buti naman lampas sa dress nya yung jacket.

Pa' no naman kase, lahat ng lalaki sa kanya nakatingin. >_>

Nakairita. Di naman yata tamang mantutok diba? Ito namang Tabachoy na ito, di yata napapansin. Tss, manhid. As usual.

Pagdating namin sa school main entrance,  pinusasan nanaman kami ng mga officers. Masmabuti na itong nakaposas na kami. At least di padalos- dalos na tititig ang mga lalaki.

Lumapit sa akin si Chad habang papunta kami sa gym.

Chad: Ang hot, ah. (*tingin kay Starry) Kung tapos ka na sa kanya, pwedeng...ibalato mo iyan sa' kin. Alam mo na. (*pabulong)

Lumingon ako kay Starry.

nakikipag- usap nanaman sa kaklase nya. Di yata narinig yung sinabi. Mabuti nalang.

Grey >_> --------> o.o Chad

Chad: S- sorry, brad. He. (*brotherly  pat)

STARRY' S POB

Napatingin ako kay Grey saglit. Kase wala lang. Napatingin lang unintentionally.

(Excuses,  excuses. Galing mo no' n, Starry)

Totoo! Tingnan mo  'to oh. Sarili kong konsensya di naniniwala sa' kin.

Pero going back...

Pagtingin ko, if looks could kill talaga, matagal nang patay  'tong lalaking di ko kilala. Pero in reality injured pa lang yata  'to eh. Namumutla yung lalaki tapos lumalayo na.

Ang sama talaga ng tingin ni Grey kay Chad. Bad mood? Pero dahil si Starry ako, aasarin ko pa rin sya.

Starry: Huy, nag- LQ ba kayo ng labidabs mo?  (*sabay tingin sa direction ng retreating figure ni Chad)

Tiningnan nya lang ako ng blank face at nagpatuloy, dragging me behind.

Aba! Silent treatment? Sya pa talaga may ganang magalit ha. KAPAL!

Kung bibigyan mo ako ng silent treatment, bibigyan kita ng annoying treatment. Muahahah!

Starry: Uuuyy, nag- away sila. Masakit ba?  booHuhuh.. Awwww, kawawa..

Pero di talaga ako pinansin eh. He just looked at me with his blank expression. Buti sana kung grossed out or nagagalit, any sign ng attention nya pero wala.

*sigh

Mabuti na siguro  'to. Kinakalimutan ko na nga sya, diba?

Pero ano kaya ang nasa utak ng lalaking ito?

Nagsisimula na ang contest at last kaming magpeperform.

Kinakabahan na ako. Honestly, nagpapalpitate nang sobra yung puso ko. Di ako makahinga ng maayos.

Biglang hinawakan ni Grey yung kamay kong nakaposas sa kamay nyang nakaposas and he squeezed it. Pero nakatalikod sya sa akin. Back- to- back kami eh. Nakakahiya naman siguro kung front- to front. :D

:">

Pero Hindi ko inaasahan yung ginawa nya.

Grey: Wag kang mag- alala. You' re gonna be great. Just do your best and believe in yourself. Atsaka...nandito lang naman ako. Ako lang tingnan mo...