Loving the Enemy (ᴇʟɪᴛᴇ ꜱᴇʀɪᴇꜱ #1) | ɢxɢ ✔️

42 - I still love her

SAMANTHA

Nakataas sa ere ang magkabilang kamay ko habang isa-isang hinagkan sa pisngi ang mga kaibigan ko.

It's sunday afternoon and it's our friend Lindsay's wedding day. Supposedly hindi na sana kami dadalo dito dahil alam na namin kung ano ang magiging kahihinatnan ng kasalang ito; it was all planned. Ayaw na ayaw ni Lindsay mag-pakasal sa fiancé niyang si Paul Chad, kaya nung isang araw pa lang ay gumawa kami ng paraan upang maitakas siya sa araw ng kanyang kasal.

Yeah talk about friendship goals, ang sama diba? By probably right now magkasama na ngayon si Lindsay at Beatrice. Ewan ko kung saang lupalop ng mundo dadalhin ni Bea si Lind, for sure lumandi na ang dalawang yun.

So now, drama nalang 'tong pagpunta namin dito para naman hindi halatang may kinalaman kami sa pagkawala ng bride. Ayokong maging headline ng news dahil lang 'don.

"Look at Paul Chad's face, girls." Czarina said in a playful voice.

Napatingin kaming lahat sa kinaroroonan ni Paul Chad. Nakatayo ito sa gilid ng altar; halatang masaya based sa expression na lumarawan sa kanyang mukha. Somehow, gusto kong maawa sa guwapong nilalang. Talagang umaasa siyang dadating ang bride niya. Well sorry for him dahil hanggang panaginip nalang ang kaligayahan niya. Iyan ang bagay sa mga lalaking tulad niyang desperado. Hindi ko rin masisi si Lindsay kung bakit ayaw nitong mag-patali kay Paul Chad. Blackmailer rin kasi ang lalaking 'to, masyadong seloso; yung klaseng selos na umabot sa point na nasasaktan na iyong kaibigan namin. Not just emotionally but physically as well.

I really had my sympathy towards Lindsay. Na-witnessed namin lahat ng hirap na dinanas niya sa kamay ng demonyong lalaking 'to. Kaya nga siya palaging missing in action sa lahat ng get-way namin dahil masyadong mahigpit ang fiancé niya. I wonder how Lindsay handles a man like Paul Chad.

Well kung paano man yun, hindi ko na gustong malaman yun. That's why i hate boys. Lalo na yung mga lalaking hindi marunong makontento. Iyong mga lalaking sa umpisa pa lang sweet pero kapag nakuha na ang gusto ay tila rin bola biglang naglaho. Iyong mga lalaking paasa, iyon mga lalaking nang-iiwan, at higit sa lahat, iyong mga lalaking huminhingi ng level up pero hindi paninindigan?

Wait, why am I talking about boys anyway?

"Hey, guys, I'm so sorry, na-late ako."

Natigilan ako nang marinig ko ang sweet na boses na yun. My heart suddenly leaps at the excitement. Agad akong napalingon at napa-wow.

Georgina looked so gorgeous on her white dress, she's so beautiful, but I think she'd be more beautiful without it. Eto ang sigaw ng malanding isip ko habang pasimpleng nakatingin sa katawan ni Georgina. Her dress revealed her long shapely legs. She's so hot, so temptingly hot. Every inch of her is screaming with capital H.O.T.

Napakagat-labi ako. Biglang pumasok sa isip ko ang lahat ng mga pinang-gagawa namin noon....

Georgina and I, making love.... whispering each other's name, panting each other's breath, moaning, kissing, touching, and flirting. Shit! I miss it, so fucking misses it.

Hindi ko pinahalata ang sayang naramdaman ko na makita siya. I have to act normal. Muli kong ibinaling ang tingin ko sa altar habang nag-dadramang nag-busy-busyhan.

I really do miss her. Totoo 'yon. Na-realize ko walang pakikitunguhan 'tong drama ko. Kahit anong gagawin ko, panalo parin si Gee. Kahit ilang libong adobeng hollow block ang ilagay ko sa pagitan namin, she still managed to make it through. Ganon kalakas ang epekto niya sa buhay ko, kaya kahit anong plano kong iwasan siya ay hindi 'yon sapat para mawala ang tunay na nararamdaman ko para sakanya.