Böyle demir gibiyim ben sende bir yanardağı alevi sen eritiyorsun sadece beni gözlerim artık ne siyah ne kahve rengi sadece kırmızı oldu hepsi dayanılmaz bir acı gibi ama zevk alıyorum bundan galiba mazoşisttim dimi hani varya o limana gelmeyen gemi o sensin demi bende ismail abi sallıyorum her gece ufka karşı elimi biliyor musun tükendi dilimin tüyleri yanıyor içimdeki seni taşıyan efendi akıyor yerlere su gibi toplanıyor desem yalan olur gibi ama isteyince oluyor dedi birileri ölüyoruz birbirimize tıpkı iki tane kırlangıç gibi hızlı yaşayıp genç öldük gibi ne dünyanın nede bizim duruyor çivimiz delirdik iyice kabul etmiyor ki mide yediğim yiyeceği bensiz veya sensiz yok gibi geleceğim densiz gibi etrafta gezeceğim ne dönüşü olucak ne de pişmalığı bu iş için gerekirse öleceğim seni içimden söküp dışarı atmayıp saklayıp gerekirse orda çürüyecek kadar bekleteceğim ama seni eninde sonunda kendime yar edeceğim inat değil umut edeceğim..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İçimdeki Sen #Wattys2017
Poetry{ 30.03.2016 şiirde 47. Olduk } Uzaklarda arıyordum seni. nereye gitsen, ne kadar gitsem, hep biraz daha uzakta. oysa yanılıyordum. çünkü sen, her zaman yanımdaydın. her zaman; kalbimdeydin. ve ben, nereye gidersem gideyim,ne kadar gidersem gideyim...
