είδη

336 35 20
                                    

Είναι Κοινωνιολογία και μετά Έκθεση και ύστερα Βιολογία, πάνω στον πρώτο όροφο όπου βρίσκεται η τάξη της ΠΤ Χημείας και μετά διάλειμμα, επιτέλους διάλειμμα.

Η Geneva μαζεύει τα πράγματα της και βγαίνει από την τάξη μετά από την Olivia Carr, κατευθυνόμενη προς το πάρκινγκ όπου θα καπνίσει και θα λύσει τις ασκήσεις των μαθηματικών της επόμενης ώρας. Ή ότι μπορεί να προλάβει τουλάχιστον.

Η Δευτέρα της δεύτερης εβδομάδας είναι πάντα η πιο βαρετή και η Geneva δεν θέλει τίποτα άλλο παρά να ξεφορτωθεί τις σχολικές ώρες έτσι ώστε να πάει σπίτι της και να κοιμηθεί.

Εντοπίζει την φίλη της, Emma, στα σκαλιά της εξώπορτας με το καινούριο της αγόρι και κοιτάει επίμονα μέχρι να την δει και εκείνη. Όταν η Emma γυρνάει το βλέμμα της ενοχλημένη προς την Geneva, εκείνη κουνάει τα δάχτυλα της ως χαιρετισμό, Camel στο στόμα, καθισμένη στο καπό του παλιού αυτοκινήτου του αδερφού της. Ή το δικό της αυτοκίνητο, υποθέτει, αν και δεν νιώθει ότι της ανήκει ακόμα.

«Σταμάτα να κοιτάς, ανώμαλη!» φωνάζει η Emma και το αγόρι της, Robb, γελάει συγκρατημένα.

Η Geneva χαμογελάει με το απόλυτα δικό της χαμόγελό και παρατηρεί ότι μερικά κορίτσια παρακολουθούν την γελοία κατάσταση με επικριτικά μάτια. Η Geneva επιστρέφει στο βιβλίο των μαθηματικών της.

"Gen! Gen! Gen! Gen!"

"Πιες το όλο, σε προκαλώ."

Δεν μπορείς ποτέ να πεις όχι σε μία πρόκληση, δεν μπορείς ποτέ-

Κάποιος πνίγεται, κάποιος ζητάει βοήθεια, κάποιος σέρνεται στην άμμο και υπάρχουν σειρήνες, μπλε και κόκκινα θαμπά φώτα, η Geneva ξερνάει και είναι πολύ σίγουρη ότι αυτό είναι θάνατος, θάνατος, θάνατος-

"Το κορίτσι μας ποτέ δεν λέει όχι."

Επανέρχεται στο τώρα επειδή η στάχτη καίει το χέρι της. Βλαστημάει και σκουπίζει την στάχτη από πάνω της, πετώντας το τελειωμένο τσιγάρο και ανάβοντας άλλο. Κοιτάζει τριγύρω για να βεβαιωθεί ότι κανένας δεν μπορεί να δει, κανείς δεν έχει καταλάβει ή συνειδητοποιήσει ότι η Geneva βλέπει νεκρούς και μια θάλασσα και μυστικά κάθε φορά που κοιμάται ή αποσπάται.

Οι εφιάλτες δεν είναι για όλους.

Κλείνει το βιβλίο που έχει στα πόδια της και πιάνει την τσάντα της, πατώντας το τσιγάρο όταν πηδάει από το καπό. Σκέψου κάτι άλλο, σκέψου κάτι άλλο, σκέψου κάτι κάτι κάτι-

The Colder MonthsWhere stories live. Discover now