βλέμμα

69 10 2
                                    

Ένας μήνας, τρεις, τέσσερις-

Την έχει παγιδευμένη για τέσσερις μήνες. Είναι πάνω της, μέσα της, δίπλα της- όλη την ώρα. Και η Geneva μπορεί να κλείσει τα μάτια της, και το στόμα της, και να σφίξει τις γροθιές της, και να προσποιηθεί τα πάντα-

Αλλά όχι άλλο. Όχι έτσι, όχι με αυτόν, όχι στο ίδιο της το σπίτι. Ο Maddox μπορεί να κάνει πολύ καλή δουλειά στο να ξεγελάει την μητέρα της· ἐνα από τα χαρακτηριστικά του χαμόγελα, το γλυκό χρώμα των ματιών του, όλη την αρρωστημένη ιδέα της αγάπης που κουβαλάει σαν εύσημο πάνω του και το πώς το εκλαμβάνει η μαμά της- η ίδια της η μητέρα, τόσο- τόσο τυφλή στις πραγματικές επιθυμίες των άλλων.

Κουβέντες στις δύο η ώρα τα μεσάνυχτα, ψιθυρίσματα γεμάτα ένταση και κάτι που η Geneva δεν θα καταλάβει ποτέ τι είναι που κάνει την φωνή του Maddox τόσο πειστική. Μερικές νύχτες υποκύπτει στα χέρια του· στα λόγια του και στην γνώριμη μυρωδιά του· τα δυνατά μπράτσα και το σκληρό στέρνο.

Υποκύπτει γιατί κοιτάζει στα μάτια του, και βλέπει τον Maddox, τον πραγματικό Maddox, αυτόν που ερωτεύτηκε πριν δύο χρόνια, αυτόν που δεν θα άφηνε ποτέ κανέναν να την πειράξει, να την ακουμπήσει έτσι όπως την ακουμπάει τώρα, μετά από εκείνη την ημέρα του Αυγούστου...

Υποκύπτει και έχει εφιάλτες εξαιτίας αυτής της αδυναμίας της· μερικές φορές πνίγεται στην μέση του ωκεανού, μερικές φορές ξυπνάει πάνω σε καυτή άμμο περιτριγυρισμένη από πέντε πτώματα και ουρλιάζει και ξυπνάει και το τέρας είναι δίπλα της και την καθυσηχάζει, και—

Πώς είναι αυτό δυνατόν; Το τέρας να την καθυσηχάζει; Γιατί το αφήνει; Γιατί δεν ουρλιάζει και στον ξύπνιο της; Γιατί δεν μιλάει;

«Σ'αγαπώ,» της μουρμουράει, πρόσωπο θαμμένο στα μαλλιά της, ενώ εκείνη προσπαθεί να πιάσει την ανάσα της.

«Κανένας δεν μπορεί να σε πειράξει, κανένας, κανένας, κανένας...» Εκτός από μένα, αυτό θέλει να προσθέσει, αλλά δεν το κάνει γιατί φοβάται.

Κρατιέται από το μπράτσο του, γυμνή, και αφήνει τα χείλη του να αγγίξουν το υδρωμένο μέτωπο της, και μετά συνεχίζει, πιο κάτω, πιο κάτω, χαμηλότερα...

Και μετά είναι ξανά ένα. Είναι μέσα της, κομμάτι του είναι μέσα της, και θα ήταν αρκετό για να την κάνει τόσο ευτυχισμένη—αν δεν ήταν δολοφόνος.

Αν δεν είχε κάνει αυτό που έκανε.

«Θα παντρευτούμε,» της λέει, καθώς χώνεται βίαια μέσα της. Η Geneva μπίγει τα νύχια της στα μπράτσα του.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jun 05, 2019 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

The Colder MonthsWhere stories live. Discover now