Would you ever tell me ?

1

Het moment dat een vrouw erachter komt dat ze zwanger is,hoort een van de beste momenten van haar leven te zijn, Maar ik ben tiener moeder geworden ! Ik kon niet eens voor mezelf zorgen. Hoe voor een kind ? Zonder baan en geen geld. Hoe ? Het was moeilijk, heel moeilijk maar het is me gelukt .

Maar niet alle problemen kunnen worden opgelost. Wel ...ik heb misschien niet tegen de vader gezegd dat hij een vader is, Maar hé mensen maken fouten toch ? toch..

'Ja baby kom maar , jaa ' lachend neem ik hem in mijn armen. 'Ja kleine man, je word al groot, later word je net zo groot en sterk als je mama, toch ? '. Hevig schudt hij zijn hoofd en giecheld. Hij weet niet eens waar ik het over heb, echt een schatje . Hij heet Quinten . Elke keer als ik hem aankijk denk ik aan zijn vader. Hij lijkt zoveel op hem. Ik hoop zoveel dat hij qua gedrag niet op hem gaat lijken.

'Schatje, wil je eten ? Wil Quinten eten, ja he ' lachend til ik hem op . Deze jongen is echt het licht in mijn leven, elke keer als ik hem aankijk , lijkt de wereld een beetje beter, alsof ik voor hem geen shit heb door staan, alsof het zo hoorde te zijn. Jezus, ik lijk wel verliefd op mijn kind.

De bel haalt me uit mijn gedachtes. En laat me je zeggen, dat mens achter die deur heeft geen geduld. . Met een ruk , maak ik de deur open. 'Is er een probleem ? ' vraag ik de persoon nog niet aankijkend. En als ik wist, wie daar stond had ik de deur nooit open gemaakt.

Want daar staat hij, de vader van mijn kind. De jongen die mijn hard zo snel kon laten kloppen, maar mij ook de ergste vorm van verdriet heeft laten voelen.

'Ging je me dit ooit nog vertellen' vraagt hij kalm. Nog te verbaast over zijn aanwezigheid, zwijg ik . 'Verdomme , ging je me dit nog vertellen' schreeuwt hij. Van de altijd kalme jongen waar ik verliefd op werd, is niets meer van te zien. Nu pas valt zijn blik op Quinten die giechelend op mijn telefoon zit te spelen en niet eens iets opmerkt van wat hier gaande is. Hoe moet dat dan. Hij is pas een jaar oud.

'Is dat mijn zoon ?' vraagt Andrew zacht. Nee het is je vader, wat voor domme vraag is dat. 'Dus eerst wil je tegen me komen schreeuwen en na 10 000 jaar merk je je zoon pas op en nu wil je hem opeens zien' vraag ik al bijna huilend, het was eigenlijk niet eens een vraag. Deze jongen heeft me door zoveel shit heen gesleurd, jullie weten niet. 'Nee nu niet zielig doen, jij, Jij bent de persoon die me weg hield van mijn eigen zoon !'

'IK , jij maakte het uit in de tijd dat ik je het hardste nodig had.Je hebt me pijn gedaan, weetje hoe het voelt als een jongen na 1 jaar ja, FUCKING 1 JAAR je zegt dat hij niks voor je voelt en alles gelogen was, het met je uitmaakt en hij je voor slet uitmaakt voor heel de wereld'..

'Dan nog niet vergeten, dat hij na 1 dag, al met een of ander chick zit te kussen, alsof het niks voor hem betekende'. 'Je hebt me niks anders laten voelen dan pijn. En ik blind als een koe niks zien'. En waag het niet om dit kind ooit nog jouw kind te noemen, klootzak'. En met die woorden gooi ik de deur dicht.

Huilend zak ik de op de grond. Boos veeg ik mijn tranen weg, en verdrietig veegt Quinten mijn tranen weg, automatisch groeit er een glimlach op mijn gezicht, zacht geef ik hem een kusje op zijn wang.'Mama mag niet huilen om stomme jongens toch' zeg ik tegen Quinten. Boos schudt hij zijn hoofd . Misschien begrijpt hij me toch wel.