Would you ever tell me ?

4

De laatste dagen heb ik veel nagedacht, over hem. Over hoe snel ik eigenlijk volwassen ben geworden, hoe snel alles is gebeurt. Het lijkt nog gister dat ik Andrew tegenkwam en een uur geleden dat ik de net geboren Quinten in mijn handen had.

''Shit''

Met mijn brein vergeet je echt teveel. De buurvrouw is nog steeds ziek en ik ga geen oppas regelen , ik vertrouw geen oppassers , ze kunnen zo me zoon kidnappen of hem betasten , No Fucking Way. Gister heb ik hem gewoon meegenomen, maar vandaag moet ik me wel concentreren op mijn werk, telkens als ik een kreet hoorde uit de baby's hun kamer, was ik al bang dat iemand niet goed voor mijn kleine baby zorgde.

Dus ik heb hem gebeld, want ik ben een asociaal persoon , behalve mijn buurvrouw heb ik nog nooit tegen iemand gesproken in deze flat. Dus als het goed is, is hij hier over 5 minuten .

Don't Judge me

''Kijk op mijn lijstje he !en voed hem goed en laat hem genoeg spelen, het blaadje ligt op de tafel'' roep ik hem gehaast toe. '' En hij is alerr- '' Respectloos kapt hij me af. ''Ja , ik weet het , ik zal goed voor hem zorgen, vertrouw me.'' De laatste keer dat ik hem vertrouwde was ik zwanger en verlaten . Dus No Thanks.

''Hey Jessica '' groet ik als ik het ziekenhuis binnenloop. ''Hey schat, waar is me mannetje ?'' ''Hij is bij zijn papa'' zeg ik , eigenlijk niet wetend met welke emotie ik het zeg. ''A schat , is toch goed heeft Quinten ook een vader'' zegt ze oprecht blij. ''BABYYPAnDa KOM HIERRR'' roept iemand . Lachend geef ik hem een knuffel, ''Hey Dani , hoe gaat het ?'' vraag ik hem nog steeds lachend om de bijnaam. Hij ziet me niet als baby van hoe je vriendje je zult noemen nee, maar hij noemt me echt een Babypanda omdat ik ooit op werk kwam met mijn mascara over mijn hele gezicht , omdat ik weer met me rotkop in een plas was gevallen met poep met mijn verdomme werkkleren.

''Waar is Quinten ?'is het eerste wat hij vraagt. ''Oke jullie vragen niet eens hoe gaat het met mij , alleen waar is Quinten ?, leuke mensen zijn jullie !'' zeg ik quasi-boos ( ) . Lachend lopen we naar de juiste kamer. ''Oke jongens , nu Pokerface'' zegt Daniel . 1, 2 ,3. ''Mevrou- HEILIGE HORMONEN'' Schreeuw ik uit . ''MM het spijt ons heel erg voor het verstoren van uw , mmm - doei'' zegt Daniel duidelijk zijn lach inhoudend. ''Hadden ze nou serieus seks , terwijl die-'' probeert Jessi nog . ''Jessica shh , laten we hi-'' en ja hoor midden in mijn zin ga ik al lek door het lachen.

Na een paar uurtjes hebben ik alweer een kleine pauze . FOOD !!!

Ongeduldig tik ik met mijn voet tegen de grond. Ik sta al 2 minuten te wachten om me snoep te halen want twee jongens die het blijkbaar leuk vinden om in het ziekenhuis te zijn en drukken steeds op knopjes en doen er geen geld in. ''Oke luister goed snotap-. Voordat ik mijn zin kan afmaken voel ik iemand mij optillen. ''Kill doe rustig ze zijn pas 6 en 8 '' zegt Daniel al buitenadem , jezus zo zwaar ben ik nou ook weer niet. ''Ja en hij hebt het zelfde aantal spieren , je tilt me 4 sec op , gelijk ben je buitenadem''. ''Ik kom van 3 naar 1 en ik heb gewoon gerend , zomaar'' verdedigt hij zichzelf. ''uhmmm''

Fot the record ± Daniel is een 20 jarige stagaire

''Let je goed op hem , is hij in orde ? '' vraag ik voor de zoveelste keer. ''Ja hij is helemaal in orde, maar je schema tho , om 13.59 eten om 10.56 wakker maken om 16.46 douchen, hoe kan je zo'n strak schema hebben, jesus, dat kind heeft geen jeugd'' zeurt hij.

''Beter sla je geen tijd over, maar hij is echt oke'' vraag ik alweer. ''Jaaaaaaaaa''

''Oke , ik wil hem spreken , ik wil hem horen brabbelen.'' zeg ik . ''Da mama'' . ''AWW dag Quintyy he-. Hij heeft gewoon opgehangen , Son of a bitch. Wacht dat maakt mij de bitch , weetje fuck dit. ''Good job People weer een mens op aarde gebracht'' zegt de dokter. Opzich heb ik best een kut baan omdat ze me midden in de nacht kunnen bellen en kunnen zeggen dat ik naar werk moet komen om een baby op aarde te brengen. En dat kan ik niet omdat ik Quinten niet alleen thuis kan laten en geen oppas heb om 2 uur in de nacht.

Op dit moment zit ik met Daniel in de auto. Hij zet me altijd thuis af, maar vandaag komt hij lekker op bezoek. ''Ik ben moe'' zeurt hij als hij de zoveelste trap op moet. ''Daniel , ik moet dit elke dag doen, zeur niet'' roep ik hem toe. Als ik binnen kom zie ik Andrew samen met Quinten spelen en het is een van de schattigste dingen. Wanneer we binnenkomen valt Andrew zijn blik gelijk op Daniel. Wanneer Quinten , Dani ziet rent hij gelijk naar hem toe. ''Hey kleine man'' zegt hij tegen Quinten. ''Kan ik je even spreken in de keuken ?'' vraagt Andrew aan mij terwijl zijn blik nog steeds rust op Daniel.

''Wie is die gast ! doe je dit vaker mannen meenemen'' begint hij gelijk op me aftevuren. '' Ten eerste , ik ben je mattie niet dat je zo tegen me praat dus change your attitude . Ten tweede hij is Daniel en toen jij er niet was , was hij er wel''. ''Dus hij is mijn 'Replacement' bedoel je, hoe kun je een vriend nemen terwijl al je aandacht gefocust moet zijn op Quinten'' schreeuwt hij. ''Serieus zeg jij dit , Jij . Durf als eerste nooit meer aan mijn moederschap te twijfelen en hou je buiten mijn liefdes leven en hij is mijn vriend helemaal niet . Terwijl jij al die meiden aan het neuken was , zat ik je kind op te voeden'' Als ik deze woorden ooit nog uit zijn mond hoor maak ik hem af. ''Panda '' roept Dani langzaam. ''Ja wat is er ?'' roep ik terug. ''Is het mogelijk dat een baby uitvalt ?'' vraagt hij twijfelend aan zijn eigen vraag.Ik bedoel het is geen normale vraag . Haastig loop ik me naar de woonkamer.

''Wat is er gebeurt ? ''. ''Hij viel letterlijk gewoon uit''. '' Hoe bedoel je uit, hij is geen pop , hij kan niet uitvallen, het is een mens !" Quinten geeft geen enig bewijs van leven alleen een zachte hartslag . Met de tranen al over mijn wangen bel ik de ambulance . Binnen een paar minuten zijn ze er en nemen ze hem mee . ''Ik ga mee '' zeg ik tegen de ambulance broeder. ''Zie jullie bij het ziekenhuis'' roep ik Daniel en Andrew nog toe. ''Wat is er met hem ? '' vraag ik de Ambulance broeder. Hij geeft me geen antwoord. ''Wat is er met hem verdomme geef me antwoord '' schreeuw ik hem toe nog steeds huilend. ''Zijn gezicht zwelt op bijna zijn hele lichaam en het lijkt alsof het een allergische reactie is doordat hij zo klein is kan het fataal zijn''. O God.

-

Oke dit is een lang hoofdstuk. Hoop dat dit een beetje aanvaard baar hoofdstuk was.

Vote !

Tips ?