"Naniniwala ba kayo na may iba pang nabubuhay na nilalang bukod sa atin?"
"Alam nyo bang may ibang mundo pa, pero hindi nyo lang nakikita?"
"Otherworld's truly exist."
Paulit-ulit na lang nya 'yang sinasabi. Ugh. The hell, otherworld?! Baliw na ba sya? 'Eto namang mga kaibigan ko parang tangang nakikinig sa sinasabi ng matandang 'to. Hindi na sila teen-ager para maniwala pa sa mga ganyang kwento. Araw-araw lagi kaming pumupunta sa lugar na 'to para lang pakinggan ang pinagsasabi ng matandang 'to. What a waste of time. Hindi ba sila papagalitan ng mga boyfriend nila?
"Ikaw!" Nagulat kami ng mga kaibigan ko ng ituro ako ni tanda. "Ako po?" ulit ko. "Oo, ikaw nga." Kumunot ang noo ko. "Malapit na. Malapit na malapit na." Ano? "Huh? Anong malapit na lolo?" Napalingon ako kay Steff. Parehas kaming nakakunot-noo. Ngumisi si tanda at tumingin sakin "Malalaman mo rin, Zheanne. Malalaman mo rin." Nagtataka na talaga ako sa matandang 'to. Ang daming alam. Ang sarap itapon sa South Korea. Chos.
"Balang-araw maiintindihan mo rin ang mga sinabi ko, Zheanne."
"Matagal pa ba 'yang balang-araw, tanda este lolo?" Nagtawanan kami ng mga kaibigan ko pero si tanda ngumiti lang. "O sya, magsi-uwian na kayo't gabi na." Tumingin si Jesse sa orasan nya at tumango samin. Nagpaalam na kami kay tanda at lumabas ng bahay nya. Paglabas namin ng iskinita ay nagkanya-kanya na kami ng daan. May date pa raw kasi sila sa mga boyfriend nila. 'Yung mga 'yun talaga kapag may date hindi magkaundagaga. Mahal talaga nila boyfriend nila.
Habang naglalakad ako ay bigla ko naalala ang mga sinabi ni tanda. Ano bang ibig sabihin nun? Napaka naman kasi ng hukluban na 'yun. Dapat diniretso na lang niya ako para magkaintindihan. Hay, Nakakaloka naman. Pero nakakacurious shet. Balang araw malalaman ko rin 'yun. Balang araw.
