Birşey öğrendim, Nathanaél'ın karakterinin çizer olması ve isminin Nathanél olmasının sebebi çizgi dizinin (Çizgi dizi çok çocuksu geliyor aslında gençlik animasyonu gibi bişey *-* ) sanat yönetmeninin isminin Nathanaél olmasıymış.Marinette
Uzun bir süre fizik tedavi görmüştüm. Ailem, arkadaşlarım ve Adrien hep yanımda olmuştu. 2 hafta hızlandırılmış kursla derslerdeki eksiklerimi kapattım. Sömestr yaklaşıyordu, bacaklarım eskisi kadar olmasa da hareketliydi, alt kata indim ve Adrien'ın odasına girdim. Ama o... Eşyalarını mı topluyordu?
"A-adrien?"
"Efendim Leydim?"
"Eşyalarını mı topluyorsun?"
"Şey, evet. Babamla barışmayı düşünüyorum. Her ne kadar bencil de olsa..."
"Hah, öyle mi? Bu- bu harika! Yani gitmen değil! Babanla barışman-"
"Tamam Marinette anladım. Her gün geleceğim tamam mı? Hem zaten ayrı kalmamız mümkün değil."
"Sen öyle diyorsan"
Birkaç adım attım ve ona sarıldım. Gözlerim mi dolmuştu?
'Nino Arıyor'
"Şey Adrien, galiba telefonun çalıyor."
"Daha sonra bakarım. Biraz daha böyle kalalım."
"Ama önemli birşey olabilir."
Beni anlımdan öptü ve telefonunu aldı. Ben de odadan çıktım.
Odama döndüğümde bilgisayarda görüntülü arama vardı. "Alyaşkm💓".
Mari de sizler ve benim gibi bir ergen *-*
"Efendim Alya?"
"Kızım! Biz çıkıyoruz, çıkıyoruz!"
"Oha! Nino'yla mı? Harika Alya!"
"Saçmalama Marinette. Nathanaél'la"
"Efendim? Eh? Pardon? Anlamadım?"
Nathanaél kamerayı kendine çevirdi.
"Selam Mari!"
"Selam Nath? Sen ciddi misin?"
"Evet oldukça ciddiyim. Bir ara buluşalım olur mu? Yani sen ben Alya ve Adrien"
"Hı olur"
Masaya çarpan elle tökezledim ve düştüm. Adrien'dı ve sinirli görünüyordu.
"Hayır buluşamayız dostum. Ayrıca ona Mari diyemeyeceğini konuştuk sanıyorum?"
Çağrıyı kapattı ve benim kalkmama yardım etti.
"Hani konuşmayacaktınız?"
"Öyle demedim. Hem hani küs değildiniz?"
"Küs olamamam bir kez daha küsemeyeceğim demek değil. Ayrıca o kim sana Mari diyor ya?"
Parmak uçlarıma kalktım ve ona sarıldım. Açıkcası beni biraz yoruyordu. Sonuçta tedavim yeni yeni bitmişti.
"Sakin ol, Alya ile çıkıyorlarmış."
"Demek Nino'nun arama sebebi buydu."
"Ne? Ne demişti ki?"
"Alya ile ilgili konuşmamız gereken bir konu olduğunu ve buluşmamız gerektiğini söyledi."
"Bence Alya'ya karşı bir şeyler hissediyor olabilir."
"Eh, belki"
Omzuma kolunu attı ve dolabımı açtı. Birkaç kıyafet çıkardı ve yatağımın üstüne koydu.
"Bunları giyinip aşağı gel Leydim."
Ardından odamdan çıktı.Yeşil asker yeşili tişört ve beyaz bir şort çıkarmıştı. Ben de beyaz lacoste ayakkabılarımı giydim ve beyaz kalın bir taç taktım. Ardından aşağı indim. O da bana uyumlu giyinmeye çalışmıştı. Asker yeşili bir tişört, üstüne beyaz gömlek, altına da beyaz kumaş bir pantolon ve beyaz lacoste ayakkabılar.
"Artık Nino'nun yanına gidebiliriz Leydim."
"Pekala kedicik. Hadi gidelim"
Elimi tuttu ve sıktı. Ardından anlımdan öptü ve buluşacağımız kafeye doğru yürümeye başladıkEvett yeni bir bölüm, yine geç geldi. Fark ettim ki her şeyi çok hızlı yapmışım. Mari 2. Bölümden Adrien'ın kimliğini öğrenmemeliydi mesela... Ama oldu artık ne yapalım? Ciddi bir konu sıkıntısı yaşıyorum. Ne yazmalıyım bilemedim. Sadece Adrinette falan da sıkıcı oluyor. LadyNoir'de olmalı. Adrien'ın annesini hoş bir senaryo ile geri getirmeyi planlıyorum. Senaryo, konu önerilerinizi yorum olarak yazarsanız çok sevinirim. Hepinizi gerçekten çok seviyorum. Bu benim ilk yayımladığım kitap değil ama diğerleri hiç tutmamıştı ve kötüydü. Belki sizin gözünüzde az ama 890 okur benim için çok değerli. Gerçekten çok mutlu oluyorum. Hepinizi öpüyorum Vote ve yorumları şeyapın *-* 💕👋🐼
ŞİMDİ OKUDUĞUN
My Miracle|| 1.Kitap
FanficMarinette, 10. Sınıf öğrencisiydi. Normal biriydi, arkadaşları ve sevdiği bir çocuk vardı. Yani en azından 1. hayatı böyleydi. 2. Olarak LadyBug'dı. Chat'in idolü, herkesin hayran olduğu güzel ve zeki karekter. TAMAMLANDI edit: guys bu hikaye 2016'd...