It's been a year since the day I last saw my child in person.. She grew up to be a beautiful princess, with her blue Eyes, her pointed nose, her lips, her face kuhang kuha niya ito sa ama, paano ko nalaman? It's because she doesn't look like me nor my parents, the only thing she got from me is her brown curly hair and the pale complexion of her skin.. Kaya nga hindi na siguro nagtaka ang mga tao na adopted talaga ang anak ko..
And now it's her birthday and I can't even celebrate it with her, ang sakit isipin na wala ka sa unang kaarawan ng anak mo, at hindi mo man lang nasaksihan ang lahat ng una sa kanya.
It's a torture but I can't do anything, masyado nilang pinahahalagahan ang pangalan ng pamilya namin. Why can't they just let me be with my child? Magulang din naman sila diba? Alam kung alam nila ang pakiramdam ng lubos na pangungulila para sa anak.. But I think they are blinded from that..
Hindi ko naman kasalanan na ma rape ako at magbunga ang nakakapangilabot na pangyayari na yun diba? Walang may kasalanan, walang dapat sisihin, pero bakit nila ako pinapahirapan ng ganito?
A lone tear feel down from my eyes as I saw the picture of My dear child blowing her candle with the help of Mom. Ako sana ang kasama niya ngayon, ako sana ang may karga sa kanya. Puro nalang sana..
*Bzzzzzzzzt*
I immediately answered my phone..
" Hello Mom?" bati ko sa kanya, excitement is visible on the tone of my voice
" Hello anak, how are you? Okay kalang ba diyan? It's been a year since the last time we've talk.. pasensya kana anak ha, busy rin kasi ako sa pagpapalaki sa kapatid mo..You want to talk to her?" Mom
KAPATID?? How could she say that disgusting word to me? Oo nga pala nakalimutan ko, kapatid ko nga pala ang anak ko sa papel at walang nakaka alam sa totoong relasyon namin bilang mag ina kundi ang mga magulang ko lang...
" C-can I?" kinakabahan kung tanong
After a year, I will finally hear the voice of my beloved child again..
" Ana dear come here baby your ATE is on the line" Mom said
A-ATE? Your Ate? Ang sakit .. Ang sakit pakinggan ng katagang yun, ang sakit sakit na para bang pinipiga ang puso ko.. Kailan kaya? Kailan ko kaya maipakikilala ang sarili ko sa anak ko hindi bilang nakakatandang kapatid, kundi kanyang ina..
"H-happy Birthday Anastasia" I said through sobs
" Te te da da blah nyah blah no te" baby talk niya sa kabilang linya
Bumuhos ang luha ko at hindi ko mapigilang mapahikbi, ang anak ko, nagsisimula ng magsalita ang anak ko.. At wala man lang ako dun para maturuan at magabayan siya...
Masaganang naglalandas ang luha ko sa mga pisngi ko at wala akong planong tuyuin ito.. Ang saya saya ko but at the same time nasasaktan ako ng sobra..
" Mon fille" sabi ko sa kanya
" Te te nya nya te nya nya bruuuuh" siya
Te? Ate? No anak Mama ako ang Mama mo..
" Mon Fille, je suis ta mere pas ta soeur" sabi ko habang tuloy tuloy parin ang pagluha ko at halos hindi na ako makahinga dahil sa sakit na nararamdaman ko
" Uwaaaah uwaaah uwaaaah" iyak naman niya sa kabilang linya
" Got to hang up anak, tawagan nalang kita ha matutulog na kasi si Ana" Mom
" Uwaaaah uwaaah uwaaaah" dinig ko parin ang iyak niya
Kung sana nasa malapit lang ako, ako sana ang makakapag patahan sa kanya..
Mon Fille, je suis ta mere pas ta soeur, kahit sa pamamagitan ng mga katagang dayuhan nayan masabi ko man lang sa anak ko ang katotohanan
Mon Fille, je suis ta mere pas ta soeur [ My daughter, I am your mother not your sister]
Kailan ko kaya masasabi sa kanya ang katagang yan? Kailan ko kaya maririnig mula sa mga labi niya ang salitang MAMA? Kailan niya kaya ako makikilala bilang ina niya?
I longed to see you, hug you, kiss you and be with you, but fate is not on our side, maybe someday he will hear my prayers and maybe someday fate will bring us together..
I took the cupcake with a candle on my coffee table and with eyes crying, heart breaking I sing the song that I wish I could sing for you
Happy birthday to you *sniif*
Happy *sniff* birthday t-to you
H-happy b-birthday *sniff* my dear daughter
*sniff* H-happy birthday AnastasiaHappy 1st birthday my dear Anastasia, Mama loves you so much..
And then I blow the candle.. God please hear my plea, please let me be with my angel.
KPNote: Para akong loka loka habang isinusulat to, masakit masyado sa dibdib kaya hindi masyadong mahaba ang UD niya, maybe sa next Chappie mahaba na siya..
BINABASA MO ANG
My Sister : My Mother ( C O M P L E T E D )
Ficción GeneralIt's a tough choice, pero wala akong ibang mapagpipilian. It's either she will be my sister, or they will bring her for adoption. Masakit isipin na ang sariling dugo't laman mo'y tatawagin kalang Ate, na ang batang ikaw yung nag-dala sa loob ng si...