(Y)Aramızda Kalsın

En İyi Rol Yapan Kazanır

Sevgili günlük... Bugün 11 Nisan 2016 Pazartesi.

Sabah kalktığımda içimde bir korku vardı açıkçası. Korkuyordum çokça. Belki kim olduğumu öğrenmişlerdir diyordum. Belki de okulun girişinde alay etmek için bekliyorlardır beni. Okula gittiğimde yüzlerce yüz bana dönüp tiksinerek bakacak diye korktum bu sabah. Korkak adımlarla gittim bu sabah okula. Titrek kalp atışlarımın arasında kaybolarak gittim. Kimse güvenilir gözükmüyordu, herkes gardını alışmışçasına bekliyordu sanki benim gelmemi. Sonra ben gelince de alay edecekler saçmasapan sözler savuracaklardı. Dışlayacaklardı ardından. Belki de dayak yiyecektim. Adını söylemeye kıyamadığım çocuk yapacaktı belki de bana bunu. Yanında da kız sevgilisi bana iğrenerek bakacaktı. Acı çekmem hoşuna gidecekti belki de.

Sildin tüm bu düşünceleri aklımdan. Okulun bahçesine ilk adımımı attım. Bahçede az sayıda öğrenci vardı. Her şey aynı gibiydi bir değişiklik yoktu. Zaten nereden geldiği belli olmayan, asılsız bir itiraftan dolayı pek bir şey değişmezdi sanırım. Okul binasına girdim sonra. Her şey aynıydı yine. Bir oh çektim, bulamamışlardı demek kim olduğunu. Henüz bulamamışlardı.

Sınıfa girdim sonra. Sınıfta da pek bir şey değişmemişti. Ama konuşulacaktı elbet. Birileri benim olduğumu bilmese de hakkımda konuşacaktı.

Tahminimde pek de haksız çıkmadım günlük. Konuştular, dedikodumu da yaptılar.

Hatta bir ara ben bile kendi dedikodumu yaptım.

Kim olduğum belli olmasın diye bir homofobik edasıyla katıldım konuşmalara.

"İbneye bak bir de okulun sayfasında itiraf ediyor."

"Aynen ha!"

Öğretmenler odasına kadar varmış bir haber olsa gerek ki dersin birinde sınıfça alay edildim hatta. Tabi yine benim olduğumu bilmiyorlardı.

"Hocam itiraf sayfası var siz de gelin siz de itiraf edin."

"Gerçi kapandı o sayfa."

"Haa evet duymuştum bir erkek yazmış. Ben senden hoşlanıyorum ama bir erkeğim diye."

Bunu hocamız söyleyip kahkaha attığında ben yüzümü öne eğip sessizce bekledim bu konuşmanın bitmesini.

Sınıfça güldüler işte. Ardından sınıftakiler kim olabilir diye konuşmaya başladı. Alt dönemlerde feminen hareketleri olan bir çocuk var sevgili günlük. Yani nasıl desem ben eşcinselim dese hiç şaşırmam. Biliyorum bunlar davranışa bakılarak olmaz ama öyle bir görünüm ortaya çıkıyor işte. Bizimkiler de o olabilir diye düşündüler. Ben de hâliyle üzüldüm tabi. Hatta baya baya üzüldüm çünkü benim yüzümden başka bir çocuk suçlanacaksa bu benim için çok ağır bir şey.

Emin olmak için yanımdaki arkadaşa sordum.

"Dün sayfa kapanmış noldu ya?"

"Ha, şey cıvıttılar iyice ya. Bir erkek bir erkekten hoşlandığını itiraf etmiş. Kapandı sonra."

"Oha !"

"Evet işte her şeyin bokunu çıkarıyorlar."

"Kim olduğunu biliyor musunuz ?"

"Yok ya."

Önüme dönüp bir oh daha çektim. Böyle gün boyu duydum işte bunları. Hem hoşlandığım çocuğa hem de ben zannettikleri çocuğa yazık olmuştu.

Hepsi benim yüzümden. Ben çok kötü biriyim günlük.

Sadece kendini düşünen, bencil ve aptal.