Sandelyede uyuya kalmıştım uyandığımda kimse yoktu, evde yanlızdım. Aha gene hayal kurdum galiba, ben hep yanlızdım yanımda kimse olmadı ki çocukluğumda , bebekliğimde ve şimdi... Hep yanlızdım, hayatı kendi ayaklarım üzerinde öğreniyorum. Bugün doğum günümün olması lazım. Annem beni çok küçükken bırakıp gitmiş ama doğum günüm takvimde yazılıydı. Evet. doğru. Bugün benim doğum günüm. Tam 14 yaşıma giriyorum, yine yanlızım kendim kutlayacağım. Küçük bir pasta ve birkaç mum ile... Bütün insanlar gibi keşke bende mutlu olabilsem. Kendinizi benim yerime koyup düşünün size hayatımı anlatacağım demiştim evet başlıyoruz..
Hayatıma kimsesiz başladım. Etrafımdakilerin söylediklerine göre babam ve annem beni bu küçük eve daha bebekken bırakıp gitmişler ve bu şehrin en zenginleri onlarmış. Zaten bu ev de villa küçük dediğime bakmayın. Bana öyle geliyor kaç gün aç kalmışım, bana daha sonra annemler bakıcı göndermiş o da zaten çocukluğuma kadar, daha sonra o da gitti. Ben hayatı tek başıma öğrendim sizin gibi değildim. Ben hep dışlandım, okula kendi biriktirdiğim harçlıklarla gidiyorum. Bu paralar bazen annemlerden küçük bir miktar olarak geliyor annemgilin gönderdiği mektuba göre onlar tatil yapmakta daha doğrusu başka bir yerde hayatı yaşamakta...
Sizin gibi olmak için herşeyimi verirdim, benim hiç arkadaşım yok! Var ama beni dışlıyorlar. Yanlarına almıyorlar, benim kimsem yok diye.. Her gün ağlıyorum ama elimden hiçbir şey gelmiyor. Ben ailemle sizin gibi pikniğe parka gitmek istemez miyim sanıyorsunuz? Benim yanımda bana yardım eden yok bunu yazıyorum çünkü kıymetinizi bilmenizi istiyorum. Evim çok güzel olsa bile bu neye yarar ailem olmadıkça... İçinde ne yapayım bir köşeye sıkışıp gizli gizli ağlıyorum yapacağım bir şey yok. Malesef bunlara inanmayabilirsiniz ama ben hep yanlızdım bu gerçek "İSTER İNANIN İSTER İNANMAYIN! " 14 yıldır burada böylece duruyorum. Doğum günümü kutlamaktan vazgeçiyorum her yıldaki gibi.. Bunu okuyorsanız ne mutlu size! Okuldaki bütün herkez bu siteleri konuşuyordu. Bende merak edip baktım ve gördüğünüz gibi o kadar ağladım ki her yıl, her ay, her hafta ve her gün okulda çok başarılıydım ama neye yarar ailem olmayınca....
