Ο Δικος Μου YouTuber

Αυτή

Μιχάλης

Μπαίνοντας μέσα στον χώρο με τον Μάριο πήγαμε στον κάτω όροφο όπου είναι το μπαρ. Γενικά αυτή η καφετέρια
εχει 3 ορόφους. Ο πρώτος μπαράκι,  ο δεύτερος καφετέρια και ο τρίτος έναν χώρο για εκδηλώσεις...

Μιχ:"Μα καλά δεν θα πας επάνω με τις άλλες? "
Μαρ:"Φίλε μου...πρώτον μου αρέσει να γνωρίζω κόσμο αλλά βαριέμαι να δίνω αυτόγραφα και δεύτερον κάνεις δεν αντέχει το άγχος της Φενιας" αγχώνεται κιόλας
Μιχ:"με την άλλη κοπέλα μοιάζεις πάρα πολύ "υπερβολικά πολύ
Μαρ:"δυδιμμα είμαστε. Με την Σία καταβαθος είμαστε τα πιο αγαπημένα δίδυμα όλου του κόσμου...αλλά πολύ βάθος"
Μιχ:"εμείς θα γίνουμε πολύ καλοί φίλοι" ειλικρινα το πιστεύω αυτό
Μαρ:"πες ότι είμαστε είδη...να σου πω δεν έρχεσαι αύριο να γυρίσουμε κανένα βίντεο"
Μιχ:"αμέ γιατί όχι" Θέλω πάρα πολύ να δω την αντίδραση της Φενιας
Μαρ:"Οκ κανονίστηκε, αύριο στις 3 βολεύει? "
Μιχ:"βολεύει "

Με την άκρη του ματιού μου είδα να έρχεται η Σία με την Φενια γεμάτες με δώρα στα χέρια

Φ:"Ναι...ΣΥΓΝΏΜΗ ΘΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΉΣΕΙ ΚΆΠΟΙΟΣ? " ο Μάριος μου χτύπησε την πλάτη και εγώ πήγα και πήρα τα δώρα από τα χέρια της Σίας 😈

Μαρ:"Φενια μου δεν πάτε τα δώρα στο αμάξι? " Φενια μου?
Φ:"Ναι,γιατί όχι? "ΤΑ ΘΈΛΕΙ Ο ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ
Αφού βγήκαμε από το κτήριο και πήγαμε στο αμάξι δεν έχασα χρόνο και κατευθείαν μπήκα στο ψητό
Μιχ :"Χρυσαφένια? "

Φενια

Χρυσαφένια? Μόνο ένας με έλεγε έτσι και μετανιώνω την ώρα και την στιγμή που τον άφησα να με λέει έτσι...

Flashback

Ξάπλωσα στο κρεβάτι, έβαλα τα ακουστικά μου και κατευθείαν ξεκίνησα να κλαίω. Θέλω να φύγω, δεν αντέχω άλλο εδώ μέσα. Κανείς δεν με υποστηρίζει, κάνεις δεν με αγαπάει... Ξαφνικά μπαίνει στο δωμάτιο και αρχίζει να μου ταρακουνάει το κρεβάτι μέχρι που το σήκωσε όρθιο και με τα βίας κρατιομουν από τα σεντόνια για να μην πέσω

?:"Χρυσαφένια σήκω τώρα μην σε σάπισω στο ξύλο.ΤΩΡΑ" είπε με την βαριά του Φωνή και αυτή ήταν η τελευταία φορά που τους είδα. Ειδικά αυτόν.
Σηκώθηκα όρθια πήρα την τσάντα μου, έβαλα το κινητό μου με τα χρήματα που μου είχε δώσει η θεία μου, μερικά ρούχα και εσώρουχα, άνοιξα την πόρτα και έφυγα. Πήρα τον Μάριο για να έρθει να με πάρει αφού ήταν η μέρα η οποία θα φευγαμε για να ζήσουμε μόνοι μας τις ζωές μας.
Την ώρα που έμπαινα στο αυτοκίνητο, βγήκε από το οικόπεδο με ένα ρόπαλο ενώ έτρεχε για να με προλάβει. Ο Μάριος ξέφυγε και μαζί με την Σία ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε προς την Θεσσαλονίκη. Αρχίσαμε να ζούμε τις ζωές μας ως ανεξάρτητοι εικοσαριδες που είχαν συγκεντρωθεί στα μαθήματα τους για να πετύχουν τους στόχους τους...