1 hafta sonra
Bugün yine geldiler beni alıp çarşıya gittiler nişan ve düğün için alışveriş yaptılar benide istemsizce peşlerinden sürüklediler işkence yapıyorlardı adeta..
Çarşıda okul arkadaşımla karşılaştım "neden okula gelmiyorsun" diye sordu evleniyorum demeye utandım gözlerim doldu arkadaşım durumu anlamıştı bana sarılarak "sakın ağlama sen çok güçlü bi kızsın" diye kulağıma fısıldadı ben kendimi toplayatak kaynanamın yanına gitim .
Eve gitiğimizfe kardeşlerim heycanla poşetleri kurcalıyorlardı annem kızdı ben "hiçbir önemi yok bunu sende biliyorsun bırak kurcalasınlar"dedim annem benim halimi görünce gözlrri doldu resmen benden özür diliyormuş gibi ben "artık ağlasanda bişey değişmiyecek ağlama " diye bağırdım odama çekildim
ertesi gün kayınannem ve kayınbabam yemeğe geldiler annem ve kayınannem düğün tarihini konuşuyorlardı annem kızım daha adet olmadı beklemeliyi dedi .
Ve ben 2 hafta sonra adet oldum bunu aileme söyliyemezdim söylersem düğün olacaktı yarın nişanım vardı hazırlanmam lazım .
Bugün nişanım var iki ailede çok heycanlıydı hemen beni hazırlayıp mahalaye götürdüler evleneceğim çocuk gerçekten çok sakindi yüzünde hiçbir duygu göremiuordum cesaretimi toplayıp sordum "hiç üzülmüyormusun tanımadığın bi kızla hayatını birleştiriyorsun " ve bana cevap verdi "evet üzülüyorum elimden ama elimden hiçbirşey gelmiyor" dedi ve ben susup başımı öne eğdim ..
Tüm gün çok yorulmuştum mağaza kuaför lokanta bide üstümdeki bu elbise beni çok yormuştu hemen düşe bilirdim eve geldiğimizde üstümü degiştirip uyudum..
