Until Silence

Chapter 2

Ενας δυνατος θορυβος με εβγαλε απο την αγκαλια του μορφεα...Η αμαξα σταματησε... Ηταν κατι σαν πυροβολισμος αλλα οχι ακριβως ... Κλειδωσα με την αλυσιδα την πορτα της αμαξας ...Εμεινα σιωπηλη ..Προσπαθησα να κοιταξω εξω απο το παραθυρο αλλα η ομιχλη με εμποδιζε ...Ακουσα ανδρικες φωνες ... Καταλαβα πως ηταν ο κυριος Σελμαν , ο οδηγος της αμαξας και αποφασισα να κατεβω ...Δυστακτικά ανοιξα την πορτα . Δεν προσπαθησα να ειμαι ψυχραιμη αλλα τα ποδια μου ετρεμαν . Κατεβηκα και περπατησα απο την αλλη μερια της αμαξας . Ειδα τον κ.Σελμαν να λεει κατι σε καποιον . Φαινοταν ενας απο τους ευγενης . Ππροχωρησα και σταθηκα διπλα απο τον κ.Σελμαν . Συστηθηκα με τον νεο . Το ονομα του ηταν Τζον . Και ηταν ''Θετος γιος ''μιας δουκισας εδω κοντα. Ηταν τοσο ομορφος . Σταθηκα και τον κοιτουσα οταν εκεινος εσπασε την σιωπη 

''Τραυματισα το αλογο σας με το οπλο μου , θα πρεπει να σας παω εγω στον προορισμο σας . Νιωθω υποχρεωμενος ''

''Το αλογο ? Και πως θα φτασουμε τωρα κυριε Σελμαν ? Ειναι μακρυα απο εδω ? '' Αποκριθηκα εμφανως ανησυχη 

''2 ωρες με την αμαξα '' ειπε ο κ. Σελμαν  ανοιγοντας εναν περιεργο χαρτη

''Θα τρεξω ως την διπλα πολη , να ρωτησω αν μπορει να σας φιλοξενησει καποιος'' ειπε ο Τζον προσπαθωντας να κρυψει ενα περιεργο χαμογελο 

Εγω και ο οδηγος της αμαξας γνεψαμε καταφατικα . Και εκεινος εγινε καπνος τρεχοντας με το καταμαυρο αλογο του .

Πριν προλαβει να με βοηθησει να ανεβω στην αμαξα , ενιωσα να με τραβαει προς τα πισω και το βλεμα του να παγωνει . Επεσε κατω , εχοντας ενα τοξο καρφωμενο στην πλατη του . Τρομοκρατηθηκα . Πηγα να κλαψω αλλα προσπαθησα να φανω δυνατη και να μην  βαλω κατω . Αρχισα να τρεχω , οταν μια εντονη ασχημη μυρωδια διαπερασε τα ρουθουνια μου . Ηταν σαν κατι νεκρο . Μυριζε που ασχημα . Οσο περπατουσα η μυρωδια γινοταν ολο και πιο ασχημη . Ξαφνικα ενιωσα ενα χερι να μου πιανει τον ωμο . Ηταν ο Τζων .Το προσωπο του εμοιαζε τρομαγμενο . 

''Τι επαθε ο Σελμαν ? Γιατι απομακρυνθηκες απο την αμαξα   ?Δεν καταλαβαινεις ποσοι κυνδυνοι υπαρχουν ? '' Μου φωναξε 

''Εσυ τον σκοτωσες '' Του ειπα . Ολα τα γεγονοτα εκει οδηγουσαν . Εκεινος παγωσε για λιγα δευτερολεπτα . 

''Εντιθ , ακουσε με . Δεν το εκανα εγω . Εμπιστεψου με '' 

''Τοτε , πως εγινε Τζων ? Τιποτα δεν ειναι τυχαιο .'' Του ειπα κλεγοντας