Until Silence

Chapter 1

''Μαμα ? Μαμα ? Μαμα μιλα μου .... Μαμα ξυπνα ... Μαμα μη κοιμασαι . Μη με αφηνεις . Οχι . Οχι ακομα . Δεν σου ειπα ολα ηθελα να σου πω ακομα . Καθε φορα που μαλωναμε σε πληγωνα . Δεν μου αρεσει να με πληγωνουν αλλα το εκανα σε εσενα . Σε αφηνα ενω εσυ μονη μεσα περιμενες τη στιγμη που θα με σφιξεις στην αγκαλια σου . Σε πληγωνα . Μαμα σε αγαπω . Μαμα ξυπνα . Μαμα Συγνωμη ...Αλλα μαμα γιατι εφυγες γιατι με αφησες . Σε αγαπω μαμα ''

''Δεσποινις Εντιθ ? Ξυπνηστε . Ολα ηταν ενα κακο ονειρο . Η μητερα σας με τον πατερα σας σας περιμενουν κατω για πρωινο . Μετα το πρωινο θα πατε καπου . Ντυθειτε κομψα''

''Ενταξει''

Εκεινο το ονειρο . Παντα ηξερα οτι μετα απο αυτο το συναισθημα που με διακατεχει τωρα κατι κακο συναιβαινε παντα . Οχι απαραιτητα αυτο που εβλεπα στο ονειρο αλλα κατι κακο .Κι εκεινη την μερα ολα εδειχναν στεναχωρημενα σαν εμενα . Ο ουρανος ηταν συννεφιασμενος και ο ηλιος ηταν κρυμμενος πισω απο τα πυκνα γκριζα συννεφα τα οποια τον εκαναν να μοιαζει με μια μουντη κηλιδα φωτος . Στον αερα περιστρεφοταν μια απαλη μυρωδια βροχης η οποια δεν αργησε να μπει οταν ανοιξα το παραθυρο μου . Προσπαθησα να σκεφτω θετικα και χωρις να ντυθω οπως μου ειπε ο Εντι ο υπηρετης κατεβηκα τα ξυλινα σκαλια , ελπιζοντας οτι ολα θα πανε οπως πρεπει .

''Καλημερα Εντιθ''

''Καλημερα κορη μου , καθισε''

'' Καλημερα Μητερα , Καλημερα Πατερα ''

Φαγαμε ησυχα . Μια πολυ περιεργη ησυχια επλητε τον χωρο . Παρατηρησα οτι η ωρα ηταν 6 . Συνηθως ξυπναω στις 8 οταν εχω μαθηματα . Αλλα ηταν κυριακη . Και τις κυριακες ολοι παιρνουμε μαζι πρωινο στις 10 . Τι αλλαξε ? Μια ευχαριστη ρουτινα τοσων χρονων εσπασε . Σκεφτηκα να διακοψω αυτη την αφορητη ησυχια ρωτωντας τον λογο της τοσο πρωινης συναντησης . Και οι δυο παγωσαν . Η μητερα κοιταξε τον πατερα με νοημα να μου ''το πει'' ψυθιριζοντας του ''εφτασε η ωρα'' . Ο πατερας , χαμηλωσε το βλεμμα και με τρεμαμενη φωνη , ειπε :

''Εντιθ , κορη μας , ξερεις ποσο σε αγαπαμε και ξερουμε ποσο μας αγαπας . Αλλα ... Αλλα εγω και η μητερα σου θα πρεπει να φυγουμε , να παμε στην Περσια . Ο πριγκιπας της Περσιας μας ζητησε το χερι σου καλη μου . Μετα το χαμο του αδελφου σου .... Ολο το βασιλειο στηριζεται πανω σου . Μια πριγκιπισσα χωρις συντροφο ειναι μια πριγκιπισσα χωρις κορονα . Εισαι 15 Εντιθ . Σε 4 χρονια θα πρεπει .. θα πρεπει να δεσμευτεις . Αυριο ξεκιναμε . Σε μια ωρα θα πας στην θεια σου την Αγκαθα . Φροντισε να παρεις τα απαραιτητα και οχι μονο . Θα εισαι εκει για 2 χρονια . Θα πρεπει να αφησεις τον Καισαρα εδω . Και δεν ακουω κουβεντα . Θα τον φροντιζει ο Εντι. Φυγε . Ετοιμασου .''

Δεν μπορουσα να πω τιποτα .. Ενας κομπος ανεβαινε στον στεγνο λαιμο μου . Προσπαθησα να μη κλαψω , να φανω δυνατη . Εβαλα τις υπηρετριες να μου κανουν τα μαλλια απαλες μπουκλες ωστε να κανω καλη εντυπωση . Δεν ηθελα να με περασει για οποιαδηποτε . Ηθελα να με αγαπησει . Εκανε κρυο και αποφασισα να φορεσω το τεραστιο βελουδινο μπλε φορεμα μου . Ηταν ολο σκουρο μπλε , σαν τον νυχτερινο ουρανο . ειχε μακρυα μανικια και οχι πολυ μεγαλο ανοιγμα στο στηθος μου . Ηταν το αγαπημενο μου . Καθως μαζευα τα πραγματα μου . Παρατηρησα μια ρωγμη στο τοιχο . Σαν μια κρυψωνα . Προσπαθησα να την ανοιξω αλλα ηταν ματαιο . Γυρισα την πλατη μου και ακουσα ενα περιεγο ηχο . Η ρωγμη ανοιξε . Μεσα της εκρυβε ενα μενταγιον ασημι με μια πετρα σε σχημα καρδιας ιδιο χρωμα με το φορεμα μου . Μου πηγαινε τοσο πολυ . Το φορεσα .Ενιωσα πολυ περιεργα . Σα' να παγωσε το σωμα μου και η καρδια μου ειχε πιασει φωτια . Φορεσα την πιο μεγαλη , μαυρη μπερτα μου και κατεβηκα . Ο εντι με ακολουθησε με τα πραγατα μου στα χερια του .... Αποχερετησα τους γονεις μου και μπηκα στην αμαξα μου ... Δεν μου αρεσανε οι αποχαιρετησμοι . Θα τους εβλεπα συντομα αλλωστε . Μακαρι να μπορουσα να παρω και τον Καισαρα και τον Εντι μαζι μου . Ηταν δυο απο τους πιο σημαντικους ανθρωπους στη ζωη μου . Ο Εντι ηταν σαν παππους μου . Αν και 40 μονο χρονια μεγαλυτερος μου ηταν τοσο σοφος . Σταματησα να σκεφτομαι . Απλως ανεβηκα στην αμαξα . Ο δρομος ηταν μακρυς εκλεισα τα ματια μου και απλως αφαιθηκα . Δε σκεφτομουν τιποτα . Παρα μονο το οτι σε λιγες ωρες θα αλλαξει η ζωη μου . Βαθια μεσα μου ηξερα οτι ερχοταν η αρχη του τελους ....

Συνεχιστε να διαβαζετε μπιτσιζζζ ....Με αδειο στομαχι ...Τα επομενα κεφαλαια ειναι τοσο τελεια αηδιαστικα ....Ιξπεκτ δι ανιξπεκτεντ.......Στο επομενο κεφαλεο σας περιμενει ενας τραγικος φονος .......ΤΡΑΓΙΚΟΣ ΦΟΝΟΣ