Uzaylı

Uzaylı/1

"Lütfen!"
"Olmaz Lila."
"Neden?"diye bağırdım.
"Lütfen bağırma Lila."
"Benim kim olduğumu bilmeye hakkım var."
"Lila! Sen normal bir insan değilsin. Tek söyleyebileceğim bu."
"Bilmek zorundayım. Normal insanlardan ne gibi değişiğim?"
"Tek söyleyebileceğim bu. Çünkü tek bildiğim de bu."
"Merlin Teyze! Beni sen büyüttün. Bunu biliyor olmalısın. Beni kimden veya nereden buldun?"
"Seni bana baban getirdi."
"Babam kim?"
"Eski bir dostum."
"Beni niye terk edip gitti peki?"
"Bu konuda konuşmayalım ve kahvaltımıza devam edelim Lila!"dedi Merlin Teyze
"Peki."
"Bak Lila. Seni anlıyorum. Ama bu çok zor. Babana verdiğim sözden geri dönemem. Ben de net birşey bilmiyorum. 18. yaş günün için babanın sana hazırladığı hediye sana herşeyi açıklayacakmış. Bu hediyenin ne olduğunu ben de bilmiyorum. Haftaya öğrenebilirsin ama!"
"Doğum günüme kadar sabırsızlıktan ölmezsem tabii."dedim ve kahvaltı masasından kalktım.
"Babana çekmişsin. Baban sabırsızın tekiydi. Annen ise aksine. Çok sabırlı bir insandı."dedi Merlin Teyze
Odama gidip hazırlandım. Yaz Kampı'nın ilk günüydü. Önceden hazırlamış olduğum bavulumu aldım. Merlin Teyze'ye evde edip otobüsün gelmesini beklemeye başladım. Her yaz Yaz Kampı'na giderim. O sene de uzay temalı bir kampa gidecektim. Uzun bekleyişin ardından otobüs geldi. Otobüse bindikten bir süre sonra yağmur başladı. Yaz yağmuru. En sevdiğim! Yolda giderken camda süzülen minik su taneciklerini seyrettim. Yaklaşık olarak bir veya iki saat sonra kampa vardık. Otobüsten çıkarken yüzünde mavi bir ben olan çocuk bana çarptı. Yüzündeki orta büyüklükteki mavi ben dışında çocuk gayet normal gözüküyordu. Suçsuz olmama rağmen özür diledim.
"Önüne baksana! Diye sertçe cevap verdi."
"Bana çarpan sensin farkındaysan!"
"Pardon! O kadar küçüksün ki seni fark edemedim. Yerlerde ararım artık seni!"
"Aramana gerek kalmadan muhattabı keserim zaten." tuhaf benine bakınca saçıyla benini kapadı.
"O da ne?"
Sertçe yanımdan geçti. Ben de otobüsten indim. Kampa girip Uzay bölümünü buldum. Sırada mavi benli çocuğu görünce çok şaşırdım. O da beni görünce şaşırmış olmalı ki bana şöyle söyledi:
"Neden beni takip ediyorsun?"
"Seni takip etmiyorum. Uzay bölümündeyim. "
Ne?"
"Sen de mi?"
"Yok ben edebiyat bölümündeyim uzay bölümünde bekliyorum."
"Çok komiksin ya."
Daha sonra bir karar aldım. Mağden bir hafta boyu bu gerizekalıyı çekecektim o zaman ismini öğrenmeliydim.
"Adın ne?"
"Ozan."dedi mavi benli çocuk.
"Ben de Lila."
"Adını sormadım ki!"
Yazarın notu:Arkadaşlar ilk bölüm biraz kısaydı. Ama bölümlerin uzunluğu beğeniye göre artacak. Eğer beğendiyseniz emeğime karşılık oy vermeyi ve daha  fazla gelmesi için beni takip etmeyi ve görüşlerinizi yorumlara yazmayı unutmayın. Umarım beğenmişsinizdir. Okuduğunuz için teşekkür ederim. Lütfen okumaya devam edin. Diğer hikayelerime de göz atarsanız sevinirim.👽