Yavaş yavaş gözlerimi açmaya çalışıyordum. Gözlerimi açtığımda karanlık bir yerde olduğumu fark ettim acaba şuan neredeydim, ve neden burdaydım? Hepsinden önemlisi bana ne olmuştu? Bu soruları kendime sormaya çalışırken bir yandanda ayağa kalkmak etrafı araştırmak istemiştim. Kalkmayı düşünürken ellerimin arkada ve bağlı olduğunu fark etmiştim, kalkamıyordum.
Hem ellerim hemde ayaklarım bağlıydı. Beni bir sandalyeye bağlamışlardı. Tam neden burada olduğumu düşünürken ayak sesleri duydum. Yürüyen kişi sanki birisinden kaçıyorda ayak sesleri duyulmasın diye uğraşıyordu ama anlaşılan bunu başaramıyordu. Ayak sesleri sanki bana daha da yaklaşıyordu. Yoksa benim uyandığımı mı anlamışlardı buraya mı geliyorlardı? Ne yapacaktım? İçimden bir ses sakın kafanı çevirme diyordu. Uyuyormuş gibi yere bakarak durdum ve sadece dinledim. Gelmişti adam çok yakınımdaydı. Bir şey hissediyordum kolumda birşeyler kolum acıyordu. Göz ucuyla ne olduğuna bakacaktım çünkü adama bakmaya bişeyler söylemeye hatta kıpırdamaya bile cesaretim yoktu. Göz ucuyla koluma bakmaya çalışırken onun iğne olduğunu fark ettim. Adam iğneyi çıkarttı ve gitti. Benim gözlerim kararmaya başlamıştı, uykum geliyordu ve kendimi çok halsiz hissediyordum.
★ ★ ★
Bir süre sonra tekrar uyandım ne olmuştu bana? Sadece ayak sesleri, adam ve iğneyi hatırlıyordum ama bunları birleştiremiyordum. Bu defasında kafamı kaldırdığım anda orada yığılı duran bir sürü kutu ve eşyaların arasından ışık vurduğunu gördüm ve bu ışık içerisini aydınlatıyordu. Ayağa kalkabilseydim bu ışığın nereden geldiğine bakacaktım belkide burdan kurtulabilmem için tek şansım orasıydı ama sadece bir sandalyeye bağlıydım ve neler olduğunu anlayamıyordum. Arkamda neler olduğunu merak ediyordum acaba bu karanlık yerde tek başına mıydım? Ama "kimse var mı?" diye bağırabilecek cesaretim yoktu.
Küçüklüğümden beri hep çok korkak olmuşumdur. Hep ezerlerdi beni ama şuan korkaklık vakti değildi. "Cesaretli ol biraz Allison!"dedim kendi kendime. Cesaretimi toplayıp kafamı çeviricektimki yine kolumda birşeyler hissetmeye başlamıştım ve ve gözlerim kapanıyor...
★ ★ ★
Uyandığımda bana ne olduğunu yine hatırlamıyordum. Neler dönüyordu burda? Sürekli bir adam gelip bana iğne vuruyordu. Galiba beni her defasında bayıltıyorlardı. Napabilirimki bu karanlık, küf kokan, dağınık odada bağırsam ne olur benden başka kimse yokki duyamaz beni diye kendi kendime söyleniyordum. O sırada birisi bana "sakin ol Allison" diyordu. Yoksa odada yalnız değil miydim? O anda hiçbir şey düşünememiştim. Ve sonra bir anda bileklerimde bir hafiflik hissetmiştim. Galiba beni çözmüşlerdi artık haraket edebiliyordum. Hemen ayağa kalktım. Etrafa bakındım. Benden başka kimseyi göremiyordum. Sonra o kutu ve eşyaların yığılı olduğu yere doğru ilerledim. Kutular çok tozluydu. Onların içinde ne vardı bilmiyordum ve dokunmaya korkmuştum. O küçücük ışık gelen aydınlık yere bakmaya çalışıyordum. O küçücük pencerede bile korkuluk vardı sanki kaçabilecektim ya. Pencerenin nereye baktığını tam göremiyordum. Hava kararmıştı.Bu sırada bir şey farketmiştim beni bayıltan adam bu sefer gelmemişti gecikti heralde diyordum kendi kendime. Bir şeyler yapmalıydım ama ne? Acıktığımı hissediyordum. Arkamı döndüm sandalyeme oturacaktım ve sandalyede plastik bir tabak içinde bir tane sandviç ve bir bardak su duruyordu. O anki açlığım ve susuzluğumla hiçbir şey düşünmeden sandiviçi yiyip suyumu içmiştim. Tabi yemek yedikten sonra aklım başıma geldi. Ya zehirliyse ve zehirlenirsem diye ama artık yemiştim yapabileceğim hiçbir şey yoktu. Karşımda iki kişinin oturabileceği küçük bir koltuk vardı. Oraya oturdum ve düşünmeye başladım aklımı zorluyordum ama sorularıma cevap bulamıyordum. Nerdeydim? Neden burdaydım? Beni kaçıranlar kim? Benden ne istiyorlar? Niye sürekli beni birisi bayıltıyor? Kimse neden karşıma çıkmıyor? Daha bir çok soru vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK ODA
Mystery / ThrillerBu adamlar bu kadar çok kırtasiye malzemesini ne yapacaktıki? Adam hem bir mayfa hemde kırtasiyeci miydi? Kafam karışmıştı. Kendi kendime konuşup düşünürken uyuya kalmışım yine acıkmıştım. Sandalyeye baktım bu sefer yemek yoktu. İçimden çok acıktım...