▪️00▪️Prologue▪️

117 15 10
                                    

  «Leylah Rene Wilson! Πάλι είσαι αλλού;» φωνάζει η Odrey. Είναι καθηγήτρια μας.
  «Συγγνώμη κ.Jeferson, αφαιρέθηκα.» απαντάω και τα βλέμματα όλων στρέφονται σε εμένα. Τέλεια.
  «Αυτό συμβαίνει κάθε φορά και θα σου πρότεινα να μην επαναληφθεί!» λέει αυστηρά.
  «Βρισκόμαστε σε ορφανοτροφείο, η ζωή μας είναι αξιολύπητη και βαρετή! Πάντα ακολουθούμε κάποιους χαζούς κανόνες! Οπότε συγγνώμη που αντί να προσέχω το μάθημά σας σκέφτομαι πόσο σκατά είναι η ζωή μου!» ξεσπάω για άλλη μια φορά. Δεν συνηθίζω να μιλάω όταν μου θυμώνει κατά τη διάρκεια του μαθήματος αλλά, οι σκέψεις μου είναι τόσες πολλές, τόσο μπερδεμένες που πραγματικά, δεν θα μπορούσα να ελέγξω αυτό το ανοιγοκλείσιμο που έκανα τώρα με το στόμα μου.
  «Όταν χτυπήσει το κουδούνι θα πας στο γραφείο της κ.Morgan. Πίσω στο μάθημά μας τώρα.» λέει και γυρνάει στον μαύρο πίνακα όπως και τα κεφάλια των... συμμαθητών μου.

  Γειά σας, είμαι η Leylah Rene Wilson, σήμερα κλείνω τα 16 και... είμαι ορφανή.

|👑|

Hey! Αυτή είναι η πρώτη μου ιστορία! Ελπίζω να σας αρέσει! Τα updates μάλλον θα γίνονται αργά, βέβαια εξαρτάται και από την έμπνευση που θα έχω.
Anyways, hope you like it and if you did, comment and vote please!

~See ya soon
Ellie.
xxx

Pain.Where stories live. Discover now