BÖLÜM 1
Bir gün telefonumun çalmasıyla uyandım. Arayan İzmir Emniyet Genel Müdürü Fatih ŞEKERCİ idi. Günlerdir konuşulan özel tim için beni İzmir' e çağırıyordu. Buradaki ekip arkadaşlarımı çok seviyordum fakat benim gibi işine aşık bir adamın bu teklifi geri çevirmesi olanaksızdı ama 3 ay boyuncada ailemi göremiyecektim. Şimdi bunu Koca Kafa' ya nasıl söyleyecektim, ondan ayrı nasıl kalacaktım .. Koca Kafa' ya söyleyince bir şey demezdi fakat çok kızardı.Oda haklı tabi 17 yaşına geldi ama ben hiç yoktum hep dışarı görevindeydim ..
Odasına gittim. Koca Kafa' nın horultusundan durulmuyordu. Usulca yatağına yanaştım ve kalk Koca Kafa konuşmamız lazım dedim.
- Of ya baba bir uyutmadın adamı.
- Kalk bir konuşalım sonra 3 ay boyunca yatarsın.
- Ne 3 ay mı! (Hoplar yerinden)
- Ben 3 aylığına İzmir' e gidiyorum
- Neee! İzmir miiiii? Nerden çıktı bu İzmir?
- Görev oğlum işte .
- Peki ya biz? Hem annem ne dedi?
- Ammaannnn annen işte Cenk bilmiyor musun her zaman ki gibi söylendi oda üzülüyor ,sen artık büyüdün ben gelene kadar bu evin erkeği sensin ve annen de sana emanet.
- Cenk, öyle gözlerle bakma bana. ( der ve susarlar.)
- (Derin bir iç çekerek) ne zaman gideceksin?
- 2 saat sonra uçağım kalkıyor.
- Ne! 2 saat mi? Hemen mi gidiyorsun?
- Malesef Koca Kafa ,hadi kalk, kalk da annene yardım edelim bavulları toplamaya.
Beraber bavullarımı topladıktan sonra bir de baktım ki eşim Gönül en sevdiğim yemeği de yapmış. Burnuma kadar gelen kuru fasülye kokusu beni mest etmeye yetmişti .Ne kadar şanslı olduğumu bir kere daha hissettiren ailem nasıl bırakacaktım sizleri..Yemeğimi yedim ve artık veda vakti..
Sıkıca sarılıp kucaklaştıktan sonra yola koyuldum, kemiklerime kadar hissedercesine bu ayrılık acısını..Evet karşımda yine havaalanı , oda alışık hep bana ''yine mi Cevher gidiyosun?" dediğini duyar gibiyim .Havaalanında bir de ne göreyim! Bizim ekip tam teşkilat oradaydı. Bir veda da burada yaşanacak desene, hepsi kardeşlerim, canlarim... Odun gibi adamim karşılarında ağlayamam ki.. Bu meslekte en sevmediğim şey belki de vedalar oldu, her şeye alışıyorsun da vedalara alışamıyorsun bi türlü; çünkü her an sevdiklerini bırakmak onlara hiç doyamamak belki de vedaları zor kılan.. Özlemle geçiyor her anın her dakikan hatta her saniyen..Artık içeri girme vakti, kardeşlerim arkamdan bakarken küçük adımlarla ilerlemekten alıkoyamadım kendimi, bir an duraksadım, arkamı döndüğümde herkes bana bakıyor ve iyi ki varsınız dedikten sonra yoluma devam ettim. Uçağa binme vakti..
Ya Allah Ya Bismillah diyerek uçağa adımımı attim..
Vee İzmir..
Uçaktan indiğimde direkt merkeze gittim. Bakalım yeni ekip arkadaşlarım benim gibi birine alışabilecekler mi? Karşımda benle beraber 8 kişiden oluşan ekibim duruyordu ...Yeni ekip arkadaşlarımı gelin hep beraber tanıyalım..
TİM ELEMANLARI
Başkomser Cevher: Özel harekatçı, delidolu, yerinde duramayan, hafif göbekli, odun(ben)
Komser Nihat: Keskin nişanci, kibar , bekar, naif
Komser Sevilay: Masa başı konum tespiti, telsiz aktarma ( muhaberat) duygusal, mavi gözlü, çekici..
Komser Enver: Asayiş şube, sinirli ,ciddi ,dediğim dedik, inatçı
Komser Fahri: Asayiş Şube, yumuşak, babacan, 4 çocuk babası
Komser Nevra: Bomba uzmanı, açıksözlü, arkadaş canlısı, esmer
Komser Sezen: Narkotikçi, yeşil gözlü, dikkatli, espirili, evli
TİM YARDIMCI ELEMANLARI
Fırat: Komser yardımcısı, çekingen, utangaç, içine kapanık, sevimli
Anıl : Komser yardımcısı, karizmatik,
kendini beğenen, burnu havada, ukalaİŞTE TÜM EKİBİM...
Beğenilirse bölüm 2 gelecektir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
**~~**
AdventureBence bu kitabı kaçırmayın... Tam bir macera ve aksiyon...! Kahraman ve korkusuz emniyet güçlerimizin yürekleri vatan millet sevgisiyle coşarak bütün olumsuzluklara rağmen fedakarlıklarını ve vefakarlıklarını anlatan bir kitabe... Siz de eğlenceli...