Kate's POV
"Could you bring it to me later, after next class" sabi ni Brad na tinutukoy yung assignment niya atsaka tumayo na. Nag-ring na kasi yung bell.
"uhm.. Bakit hindi na lang ngayon?" di ko mapigilang itanong sa kanya dahil medyo malayo kasi yung mga classrooms namin sa isa't isa and I would really go out of my way para lang ibigay yung assignment niya mamaya.
"Later." Naiinis nitong ulit na bahagyang pang tumaas ang boses. Teka? Galit ba siya sakin? Ano namang kasalanan ko sa kanya??
*beep* *beep*
biglang nagvibrate yung phone ko kaya nawala yung atensyon ko muna dito.
A message?
Oh' From Daniel!
I hurriedly opened and read it.
Hi Kate. I'm sorry but, I guess. I would love to have anything.
Hayss. Di ko mapigilang mapailing sa message nito, pero knowing Daniel's personality I kinda expect this.
"Tara na" biglang hila ni Brad sa kamay ko at mukhang gusto na niyang lumabas ng canteen.
Uhm? Bibili pa ko ng food para kay Daniel eh. -︿-
"Ah! wait lang Brad." nagmamadaling sabi ko sa kanya at saka kumiwala sa pagkakahawak niya, dali-dali agad akong tumakbo deretsong counter.
Wala namang bumibili na dahil palabas na yung mga estudyante for the next class. Ka-karing lang kasi ng bell.
Agad na tinuro ko yung cheese cake sa counter. Isa kasi ito sa pinakamasarap dito sa canteen at paborito ko ring dessert. Hehe.
Kahit na napaka-considerate ni Daniel. Alam kong ayaw lang niyang mag-request ng food sa'kin dahil sa umpisa pa lang naman ay ayaw na talaga niyang ibalik yung favor.. Pero he deserve something like this to return the kindness he gives naman. Di ba?!
Napangiti ako ng makitang may cute na box na nagsisilbing wrapper kung gustong i-take out ang mga cake. Hehe. It's perfect for a gift. Nang makuha ko na yung inorder ko ay agad na pumunta ako sa pwesto ni Brad, di lang kalayuan sa glass door ng canteen.
"Tch. Hurry up" nakahalukipkip na sabi niya ng papalapit na ako sa kanya. Mukhang nabagot siya sa kahihintay sakin, ngunit laking gulat ko ng imbes na magreklamo ito ay kinuha niya ulit yung kamay ko at tuluyan na akong hinila palabas ng canteen.
Uhm.. Teka?
"Brad!" Hindi ba niya alam na mahigpit yung pagkakahawak niya sa kamay ko?!
"Uhm.. Brad m-maraming nakatingin satin" syett. Bukod kasi sa hindi normal ang higpit ng pagkakahawak niya ay napapalingon rin yung mga estudyanteng nasasalubong at nadadaanan namin. Napapataas nga yung kilay ng ibang babae. Ang iba naman ay tinitingnan ako ng masama.
Haist! kung hindi lang talaga alam ng buong school ang tungkol sa kaugnayan ko kay Brad. Ay malamang, sa malamang matagal na akong sinabunutan ng mga ito! ╥╯﹏╰╥
"Hey' M-my hand.." reklamo ko na sa kanya. Nakakatakot na kasi yung tinginan nila sakin eh. Haist! Hindi ba nila alam o nakikitang nasasaktan ako? Sila kaya ang magpahila kay Brad. Tingnan natin kung tingnan pa nila ako ng ganyan.!
Tch. Pilit na kinukuha ko na lang yung kamay ko. Hindi naman to makikinig kahit anong sabihin ko eh.
"Wag ka ngang magulo!" naiinis na suway niya. Teka?! Kasalanan ko pa ngayon?!
"Ang sakit na kaya ng kamay ko!" reklamo ko sa kanya.
"Bakit?" maang lang niyang tanong.
Psh. wala talaga itong kamalay-malay na nasasaktan na ako.
"Bitiwan mo na nga ako." sabi ko sa kanya. Mauuna kasing daanan yung classroom niya kaysa sakin dahil nasa Room 2-A siya samantalang nasa Room 2-F naman ako. Hindi naman to hierarchial na klase ng system na kung saan ang mga matatalino ay nasa class A at ang mga sumusunod na class ay according sa level of minds or IQ. Nagkataon lang talaga na rumble ang system ng classing dito sa school. At nagkataon lang din na halos lahat ng popular types dito sa school ay nasa Rm. 2-A, kasama na nga dun si Brad.
Sabi kasi ng principal ng school, hindi nasusukat ang katalinuhan sa section at taas ng grades, that everyone is special and could stand out on their own ways, which I agree with too.
"Brad! San ka galing?" biglang may babaeng yumakap kay Brad sa likuran niya kaya napabitaw siya sakin.
Uhm?.. Nandito na pala kami sa classroom nila.
"Oh? Alison. Hey." nasisiyahang bungad ni Brad sa babae.
"Babe! Where did ya go?" naka-pout na sabi nito sa kanya. Mukhang nagrereklamo ang babae na hindi niya nakita si Brad nung lunch break.
"Oh? I won't tell you." naka-smirk namang sagot ng mokong.
"Hell. Yeah. Tch" the girl clicked her tongue then lightly beats his shoulders. Tinawanan lang naman ni Brad yung ginawa ng babae.
Hey. What's with this flirty atmosphere?
Nakalimutan na ba nila ako?
Haist! Oh well..
"Brad. Aalis na ako" sabi ko na lang sa kanya.
"Ah. Yeah" nakangiting sagot niya sakin saka bumalik ulit sa pakikipag-usap sa babae at pumasok na sila sa classroom nila, habang ako naman ay napilitang takbuhin na lang yung classroom ko. Medyo wala na kasing estudyante sa hallway dahil nagsipasok na ang mga ito sa kanya-kanyang classroom kanina. Naku naman! May apat pa namang classrooms ang layo nung sakin, Class 2-F kaya ako! ╥﹏╥
**********
BINABASA MO ANG
Hate To Love You
General FictionI don't know if I am that terrible to say this.. but I want to violate you. To destroy you. To see each pieces of yourself mirrors my reflection. I crave to see that helpless face of yours, desperately begging me to stop, that hoarse voice of yours...