Her High School Romance

Chapter 1

Present time

Saskia's POV

"KYAAAAAAAAAAAAHHHH!!!!!! WINRY SARANGHAEYO!!!!!!!!" pumunta ako sa may bintana ng aking hotel room at hinawi ang kurtina. Maraming tao sa baba. Sumigaw ulit sila ng may isang babae ang tumuro sa kinatatayuan ko.

"KYAAAAAHHH!!! WINRY, ULINEUN DANGSIN-EUL SARANGHAEYO!!! (Winry, We love you!!)" ngumiti ako at kumaway sa kanila. Sumigaw naman ulit sila.Napangiti naman ako. Hay nako ang mga fans ko talaga they never fail to make me smile.

Omo, I forgot to introduce myself. 

Hi, Ako nga pala si Saskia Winry Lee pero mas kilala ako sa screen name ko na Winry Lee you can call me Saskia pero saka na kapag close na tayo. I'm 18 nga pala. Kabe-birthday ko lang 10 days ago. Isa nga pala akong singer, hindi ako nagyaybang pero sikat ako sa buong Asia they even named me as Asia's Princess. Nagtataka siguro kayo kung bakit ako nagtatagalog... well kasi marunong ako actually I'm half-Filipino half-Korean. Nga pala may kapatid ako mas matanda siya sa akin ng 5 years her name is Samantha Janelle Lee. Model naman siya na nakabase din dito sa Korea. 

"Bogileul jeulgineun? (Enjoying the view?)" Napatingin ako sa nagsalita. Napangiti ako at tumakbo para yakapin si Ven, yung nagsalita.

"Ven, Oh My God... Na-miss kita" sabi ko habang nakayakap sa kanya umalis naman kami sa pagkakayakap at nginitian niya ako.

"Ikaw kasi sabi ko sa'yo isama mo ako eh." ginulo niya ang buhok ko. Kaya napa-pout ako.

"Eh wala ka naman kasing activities sa Japan eh." Inalis ko ang kamay niya na nakapatong sa ulo ko.

"Kahit na ba."

"Hindi ka papayagan ni Manager marami kang naka-line up na activities noon." binelatan ko siya kaya bigla siyang napatawa.

Si Reiven Andrew Choi nga pala 'yang kausap ko. Ven ang tawag ko sa kanya kasi close kami at saka nililigawan niya ako eh pero wala pa akong balak sagutin siya magpapakipot muna ako hihihi. Hoy hindi ako malandi ah, sadyang kinikilig lang ako paano ba naman kasi ang gwapo niya lalo na kapag nakasmile siya. Ano ka ba Sas.. stop day dreaming. Okay balik tayo sa reality. Drummer si Ven ng isang band dito sa Korea yung The Stupid. Half-Filipino rin nga pala siya.

"So kamusta ang stay mo sa Japan?" umupo siya sa sofa at sumunod naman ako.

"Masaya, kaso hindi ako nakapaglibot ng maayos si Manager kasi." umupo rin ako sa sofa at niyakap ang paa ko sabay pout. Hala nahihilig na yata ako sa pout di bagay sa akin..

"Huwag ka ngang magpout.. lalo lang akong naiinlove sa iyo." muntik na akong malaglag sa sofa dahil sa sinabi niya at nung tiningnan ko ang loko.. ayun nakangiti at parang medyo natatawa... Aish, nakakaloko na siya ah... kung di lang toh gwapo nako may sapak na ito sakin.

"Nakakatawa... hahahaha." sarcastic na pagkakasabi ko sa kanya. Tumayo ako at pumunta sa may kama upang kunin yung bag at hinanap doon yung inaantay niya. Pagkabalik ko sa pagkakaupo binigay ko sa kanya yung maliit paper bag na hawak ko.

"Geuge mwoya? (Ano 'yan?)" nagtatakang tanong niya habang nakatingin sa hawak ko.

"Geunyang bad-a... (Tanggapin mo na lang)" inilagay ko sa kamay niya yung paper bag. Agad niya itong binuksan. Napangiti siya nung nakita na niya ang laman nito na isang pabango yung mamahalin ba. Mahilig kasi siya sa pabango eh.

"Kamsahabnida!!! (Thank you!!)" napatawa na lang ako kasi para siyang batang binigyan ng favorite niyang candy.

Matapos ang ilang segundo ay may biglang kumatok sa pinto ng kwarto ko tumayo naman ako agad para buksan iyon. Ano ba yan sino ba itong panira ng moment?