Σήμερα είναι τα γενέθλια μου και αποφάσισα να τα γιορτάσω εξω φέτος μίας και τις άλλες φορές εμένα σπίτι με τούς συγγενείς μου και φίλους του μπαμπα απο την δουλειά του.Αφού το βράδυ σβήσω την τούρτα με συγγενείς μετά σειρά έχει η διασκέδαση ποτά, χορός, ξενύχτι. Δεν πολύ είμαι συνηθισμένη σε αυτά και ανυπομονώ.
Οι δείκτες του ρολογιού δείχνουν ότι η ώρα είναι οκτώ ακριβώς και περιμένω με ανυπομονησία την κολλητή μου Κλερ,θα ετοιμαστούμε μαζί.
Μέχρι να έρθει παω στο σαλόνι να δω λίγη τηλεόραση αλλα φυσικά έπρεπε ο πατέρας μου να με φωνάξει για να μου δώσει το δώρο του και να μου ευχηθεί εφόσον μόλις ήρθε απο την δουλειά. Η καρδιά μου χτυπάει όσο σκέφτομαι το περσινό δώρο. Ηταν ενα βραχιόλι χρυσό με διαμάντια ήταν την μητέρας μου. Χτυπάω δύο φορές μέχρι να ακούσω την φωνή του. Μπαίνω μέσα και κάθομαι μπροστά απο το γραφείο σε μια δερμάτινη καρέκλα.
"Χρονιά πολλα κόρη μου" μου λεει και βγάζει απο το συρτάρι του το μπλοκ για τις επιταγές του και όσο την κόβει λεει πως δεν πρόλαβε να μου πάρει κάτι λόγο δουλειάς. Με πείραξε λίγο γιατί για ακομα μια φορά έβαλε την δουλειά πάνω από την κόρη του. Τον ευχαριστώ και βγαίνω απο το γραφείο πηγαίνοντας στο δωμάτιο περιμένοντας την φίλη μου.
Μέτα απο κάποιες ωρες είμαστε έτοιμες με την Κλερ.Εβαλα ενα φόρεμα μαύρο δυο παλάμες πάνω απο το γόνατο τις μαύρες μου την γόβες με τον κόκκινο πάτο, ισιωσα τα μαλλια μου και δεν βάφτηκα πολύ έντονα.
κατεβήκαμε κάτω και στο σαλόνι ηταν είδη η θεία μου, ο θείος μου, η γιαγιά μου και η μητριά μου. Μόλις με είδαν σηκώθηκαν να μου ευχηθούν και να μου δώσουν τα δώρα τους. Λιγες ωρες μετά εχω ιδεί σβήσει την τούρτα μου και έχουμε ιδεί φαει, παω να χαιρετήσω τον πατέρα μου και τούς συγγενείς μου αφού πρώτα εχω φτιάξει το κόκκινο κραγιόν μου.
Είμαστε έξω από το κλάμπ και βγαίνουμε από το αμάξι.
"Κ.Argent παω να παρκάρω" μου λεει ο Ντιέγκο και γνέφω χαμογελαστά ενώ αυτός ειναι σοβαρός.
Εγω και η Κλερ περπατάμε μέσα στο κλάμπ και βλέπω αρκετά κορμιά να είναι ιδρωμένα και να χορεύουν. Η Κλερ με τραβάει και καταλαβαίνω ότι τους βρήκε οπότε την ακολουθώ. Μόλις βλέπω τους φίλους μας η καρδιά μου χτυπά δυνατά.
"Χρονιά πολλα!" μου λένε όλοι μαζί έρχονται όλοι μαζί γρήγορα και με αγκαλιάζουν. Μου έλειψαν εχω καιρό να τούς δω.
Η βαβούρα του κλάμπ κάνει τα αυτιά μου και το κεφάλι μου να πονάνε. Η Κλερ, εγω και ολη η παρέα κατεβάζουμε το ενα ποτό μετα το άλλο. Η αδρεναλίνη μου ανεβαίνει.
Ολα τα κορίτσια χορεύουν μαζι με αυτές και η Κλερ με εμένα. Στην αρχή χορεύαμε η μια πάνω στην άλλη κάνοντας πολλά βλέμματα να στραφούν πάνω μας. Αλλα απο αρκετό χορό κουράστηκα και πήγα να καθήσω.
Λιγη ώρα αργότερα χρειαζόμουν τουαλέτα. Καθώς πήγαινα παρα πάτησα και πήγα να πέσω αλλα δύο χέρια με κράτησαν, γυρνάω να δω ποιος ήταν και ήταν ενας αρκετά όμορφος ξανθός με πράσινα προς το μπλε μάτια.
" Ευχαριστώ" του λέω αλλα δεν με άφησε
"Τίποτα κούκλα μου λέει" αλλα συνέχιζε να με κρατεί
"Τι λεει θα αφήσεις η θα με κρατήσεις εδώ?"τον ρωτάω, και όπως είναι με φιλάει πάω να τον σπρώξω με όση δύναμη έχω λόγο του ποτού αλλα δεν κουνιέται. Με σπρώχνει και με κολλάει στον τοίχο δίπλα μας ενω τα χέρια του να παραπλανούνται στο σώμα μου ενώ τα χείλι του ήταν κολλημένα στον λαιμό μου."άσε με να φύγω" του λεω αλλα με κρατεί ποιό σφικτά." δεν νομίζω κούκλα πρώτα θα περάσουμε καλα και μετά βλέπουμε" λεει και νιώθω τα δάκρυα να έρχονται. Την στιγμή που τα χέρια του είναι έτοιμα να παραμερίσουν το σλιπακι μου ακούω μια φωνή να του φωνάζει να με αφήσει και να σπρώχνει ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω εναν ψιλό να του δίνει μια μπουνιά και αυτός πέφτει κάτω έχουν στραφεί πάνω τού πολλά βλέμματα. Μόλις πέφτει κάτω αυτός ο ψηλός που προς έκπληξη δική μου ειναι πανέμορφος βα έρχεται προς το μέρος μου, " Είσαι καλα ?" μου λεει με μια βαριά αγγλική φωνή " Ναι μια χ-χ-χαρα ευχαριστώ" του λεεω και φεύγω τρέχοντας πάω στην παρέα μου και τους λεω οτι δεν ειμαι καλα, περνώ τα πράγματα μου και φεύγω.