✔ | Our Turn To Heal This Broken Heart

Chapter 11

TATLONG araw pa ang lumipas pero hindi pa rin tumitigil sa pagbabantay si Lianne kay Aeros na wala pa ring malay. Madalas niya itong kausapin kahit ganoon ang sitwasyon nito dahil alam niyang makakatulong iyon para bumilis ang paggaling nito. Pinatunayan naman iyon sa kanya ng doktor na nag-aasikaso kay Aeros.

Gaya ng dati, nakaupo siya sa upuang nasa tabi ng hospital bed ni Aeros at hawak niya ang kamay nito. Hanggang ganoon lang ang ginagawa niya. Along with silent prayers and whispered wishes for his recovery, she never let go of his hand. Hinihiling din niya sa baka sa ganoong paraan ay maiparating niya sa binata na naroon lang siya sa tabi nito.

"Gumising ka naman na, o. Please? Huwag mo naman na akong pag-alalahanin nang ganito. Hindi mo alam kung gaano kahirap sa akin iyon. Ang dami-dami kong naaalala kapag nakikita kita sa ganitong sitwasyon," pagkausap ni Lianne kay Aeros. Nararamdaman niyang nangingilid ang kanyang luha at plano lang niyang hayaan iyon.

Lianne rarely showed fear in front of someone but Aeros would be an exception to her. At that point, she knew he would always be an exception. Gusto niyang ipaalam iyon dito kapag nagisin na ito.

"Alam mo ba na isa ito sa mga dahilan kung bakit ayaw ko nang magmahal ulit? Siguro nasabi ko na ito sa 'yo dati. O kung hindi pa, sasabihin ko na rin. Takot na akong mawalan ng minamahal na wala akong nagagawang paraan para matulungan sila at mailigtas. Hindi ako sigurado kung kagagawan ba ng mga taong gusto na namang pabagsakin ang pamilya ko ang nangyari sa 'yo o ibang tao ang dapat kong pagbayarin dito. I want to make sure about that, Aeros. I want to make sure they'd pay for what they did to you," mahabang pagpapatuloy niya at tuluyan nang bumagsak ang kanyang mga luha.

"To be honest, if I'd choose between loving you and living alone, I'd rather live alone and stop loving you if it means protecting you. Tutal, sanay na ako sa ganoong buhay—mas priority ang kaligtasan ng taong mahalaga sa akin kaysa sa sarili kong kaligayahan. Mas mabuti na iyon. Walang nadadamay sa gulo." Pero kung alam mo lang na ikaw ang nagpabago ng pananaw kong iyon, dugtong niya sa kanyang isipan.

Kapagkuwan ay pinunasan niya ang naglandas na mga luha sa kanyang pisngi gamit ang likod ng kamay niyang hindi nakahawak sa kamay ni Aeros. Kahit umiiyak ay napangiti siya dahil sa napagtanto niya nang mga sandaling iyon. Kahit pala gising o tulog si Aeros, nagiging madaldal siya. Kung noon siguro, hindi niya maiisip na darating siya sa ganoong punto.

Kaya naman lalong lumakas ang determinasyon niya na tapusin ang lahat ng pinagmulan ng gulong kinasasangkutan nila ng binata. Lalo na 'yong malaki ang potensyal ng panganib na dala. Pero para magawa niya iyon, may isang bagay siyang kinakailangang gawin.

"Gumising ka na. Okay? Please," pakiusap niya at ginawaran ng halik ang noo ni Aeros. I love you. I'm sure of that now. I'll say those words to you once you wake up.

= = = = = =

ANG HINDI nalalaman ni Lianne, tila isang masakit na katotohanan ang hatid ng mga sinabi nito kay Aeros. Hindi niya alam kung gaano siya katagal na walang malay matapos ang pagbaril sa kanya. Wala siyang ideya kung sino ang may gawa niyon sa kanya. O kung meron man, iisang tao lang sa mga sandaling iyon ang nasa isipan niya.

Pero naglaho ang anumang suspetsang meron siya nang marinig ang ilang bahagi ng mga sinabi ni Lianne. Kagigising lang niya, pero hindi pa niya magawang imulat ang kanyang mga mata. He'd rather not look at her at the moment. Baka may masabi pa siya rito na pagsisihan niya sa bandang huli. Idagdag pa ang nakita niya sa canteen na hanggang sa mga sandaling iyon ay doble ang kirot na dala sa puso niya. Kung ganoon, kahit pala sabihin niya rito ang totoong damdamin niya, hindi pa rin nito tatanggapin iyon.

He'd end up getting hurt again, and this time, he wasn't sure if he'd be able to make it through. Wala nang tutulong sa kanya, dahil ang taong inaasahan niyang papawi sa kalungkutan at sakit na alam niyang mararamdaman niya ang magiging dahilan kung bakit siya naroroon. Ganoon kasakit para sa kanya ang katotohanang ipinamukha ni Lianne dahil sa mga sinabi nito.