Hoofdstuk 2: Thuis

46 2 0
                                    

HOOFDSTUK 2

De rest van de dag was ik dus heel erg pissig. Ik had eigenlijk zin om Jade te laten zitten. Gewoon voor de lol. Maar dan zou ik nog langer thuis moeten zijn, en ik houdt het hier echt niet meer uit. Ik had dus niet zo veel keuze. Nog twee uur en dan is Jade er, de tijd gaat echt sloom als je wacht. Geïrriteers loop ik naar mijn kamer, en ik klap mijn laptop open. Het beste wat je kan doen als je je verveelt: Webcam toy. Het meest geniale dat mensen ooit hebben bedacht. Daar kan ik wel een uurtje mee door.

Ik ben net een half uur bezig als mijn mobiel afgaat. Yess, die ringtone ken ik. Ik vlieg bijna op mijn mobiel af en neem hem snel op. "Heey liefiee!!" zeg ik blij. "Hee", zegt Drake. Drake is al bijna een half jaar mijn vriendje. Een nieuw record voor mij, want meestal blijven mijn vriendjes maar een maand ofzoo. Dan heb ik waarschijnlijk al iemand anders gezien. Maar Drake is anders. Hij is knapper, leuker, aardiger, liever, gewoon perfect. Het enige nadeel: Hij is al een maand lang in New York, helemaal aan de andere kant van het land. Ik woon namelijk in Los Angeles. Maarja, Ik heb Drake dus al super lang niet gezien. Maar morgen komt hij terug.. Eindelijk..

"Vanessa, ben je er nog?" " Ja!! Sorry ik droomde even weg.." "Maakt niet uit, mag ik weten waar je van droomde?" "Jou natuurlijk!! Gekkie!!" "Haha, nouja ik wou alleen zeggen dat ik je mis en dat ik je morgen op kom halen voor school, okeey?" "Jaa, ik mis jou ook, tot morgen, schattiee!!" "Tot morgen lieverd", zegt Drake en dan hangt hij op. Wauw, wat ben ik verliefd op die jongen. Ik zucht, Jade komt nog lang niet. Ik loop naar mijn bed, pak mijn boek - Nou, eigenlijk is het een E-Book, maar daar gaat het niet om - en laat me vallen in de kussens. Ik begin te lezen. Na een kwartier sta ik op en loop naar het schermpje op de muur naast mijn deur. Ik druk een code in en druk op een knop. "Hallo, hé, ik wil graag een warme chocolade melk en twee chocolade koekjes, kan dat?" zeg ik in het microfoontje. "Ja hoor, waar moet ik het brengen?" "Op mijn kamer." "Oké, ik kom het zo brengen" zegt de stem uit de speakers. Ik laat de knop los en loop terug naar mijn bed. Heerlijk, sinds papa die dingen in huis heeft laten zetten hoef ik niet meer door het huis te gillen dat ik iets wil drinken. Even later word er op de deur geklopt. "Binnen!" roep ik,  en Lily, ons dienstmeisje komt binnen met een mok chocolademelk en koekjes. "Is alles naar wens mevrouw?" "Ja hoor, je kunt weer gaan" Lily draait zich om en loopt weg. Ik ga lekker in de kussens liggen en begin te lezen in mijn boek.

This is the lifeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu