Ano ba apelyido ni Dennis?Chua db?So may lahing chinese siya pero bakit ganun di sya singkit tsaka ewan mukha siyang mexicano?Gwapo talaga sayang tsk.
Papunta ako ngayon sa bahay nila Dennis,ibibigay ko lang yung nahiram kong dobok sa isa sa mga memnbers dati ng taekwondo na nagqiut na..kAilangan niya 'to eh.Magkano kaya ang contact lense?Kahit yun lang muna sana mabili niya para hindi siya mahirapan sa training..*digh*.
HAbang naglalakad ako..nakita ko si Dennis,napatingin din sya sakin.Basag ang eyeglasses niya at may pasa siya sa gilid ng lai at may hawak na maliit na maleta..
(Dennis POV)
"Hmm..garahe talaga namin ito pero wala naman masyadong nakaimbak na gamit kaya dito ka muna matulog.." tumango ako.Hindi ko alam kung saan ako pupunta pagkatapos akong palayasin samin..NAkipag-away lang naman ako kay mama,kuya at ate..tinanong ko lang naman kung totoo bang pamilya ko sila at grabe lang usapan namin sinisigawan na nila ako at napunta pa sa puntong nalaman ko na lahat..
"PAksyit."
"Woi ano bang words yan.Sinabi ko na kaila mama,ok lang daw pero di ka daw dapat magtagal dito baka puntahan ka daw dito ng panilya mo akusahan pa kaming kidnapping.."
"Tsk pamilya ko?Eh hindi ko nga sila tunay na pamilya.." tumabi sakin sa folding bed si Roan..
"at least alam mo ng hindi sila totoo mong family,mas maaga mas madaling tanggapin tsaka db sabi mo nga hindi mo nararamdaman yung pagmamahal nila sayo bilang anak at kapatid kaya hindi mo rin maipahayag saknila pagmamahal mo?Quits lang."
"Ano bang sinasabi mo?Akala mo lang,nagtitimpi akong pakisamahan sila kulang na lang alilain nila ko tapos tatanggapin ko na lang yon kahit hindi nila ko tunay na kapamilya?"
"A-anong plano mo ngayon?" hinga akong malalim..
"Ewan ko.." *pak* tinignan ko siya,Hindi naman ,hindi naman malakas pagkakabatok niya eh..
"Step number two MAturity.." tinignan ko lang siya ng strange look??
"How will you handle situations in times like this?"
NApaisip ako..paano nga ba?17 pa lang ako,masyado pa akong bata para lahat ng problema mag-isa..Anong gagawin ko?Pakamatay na lang kaya ako?Tutal naman wala pa kong na-experience na thrill sa buhay ko,wala pang masyadong taong nakakakilala at nagmamalasakit sakin..si Roan lang nga ata eh..Akalain kong yung pinakakinaiinisan komg babae non eh sya pa matatakbuhan ko anytime.Putik na buhay 'to.
"Hoy paganahin mo talino mo,genius ka db?" taray talaga nito..
"NAbo-bobo na 'ko kasi ikaw batok ka ng batok."
"Oh?Totoo?" bigla kong natawa sa reaksyon niya haha ang kulit hindi ko inasahang yon sasabihin niya eh..
"Haha sira biro lang yun..pero wag naman sana hahaha." hinampas niya ko sa braso..
"Bwisit ka.MAg-ayos kna nga ng gamit mo kain na tayo..sige-" paalis na siya nun pero hinawakan ko kamay niya..*dugdug* Hindi ko alam kung bakit bigla akong kinabahan,feeling ko na lang na gusto ko pa sya maka-usap marami akong gustong sabihin na hindi ko masabi sa ibang tao..Ngayon ko lang nakikita kung sino talaga ako eh.Umeepekto na kaya yung how to be a better man na pinlano niya?
(Roan's POV)
Kamusta kaya si Dennis ngayon?Hala baka nagpakamatay na sya sa problemang kinakaharap niya ngayon?Putik naman kasi,problema na sa lovelife problema pa din sa family?Ang bata niya pa db pano financial problem niya?PAno pag-aaral niya?Arrgg!!Grabe kung ako nasa katayuan ni Dennis baka pakamatay na nga ako -__-"
*knockknock* napatingin ako sa pintuan namin.Kasama ko dito sa kwarto dalawa ko pang kapatis pero tulog na sila.Mga 11pm na kasi..binuksan ko yung pinto at si Dennis ang tumambad sakin..
"-_______-.."
"Ano ba yan.Ano bang itsura yan?" sabi niya,takte 'to..KAloka kasi eyeglasses niya.MAy malaking crack na eh..nakikita niya pa kaya ko?
"Nung kailangan mo?GAbing-gabi na ah.." seryoso lang siyang nakatingin sakin.GAnda talaga ng tindig nito,panipisin kaya ng onti grado ng eyeglasses niya baka bumagay na sakanya..
"Hindi ako makatulog ang sakit ng ulo ko.." napakamot ako sa ulo ko..
"Oh'eh anong kailangan mo sakin??"
"Inaantok knb?Sige goodnight na lang.." paalis na siya pero pinigilan ko nga..nangongosensya ang tono ng boses eh..
"T-teka..ah tara dun tayo sa sala.." pumunta nga kami sa sala.Ngumiti oa ang adik nung nagyaya akong pumuntang sala eh -__-..
Nanood kami ng TV pero mahina lang ang volume baka may magising sa family ko pag-isipan pa kami ng masama dito ni Dennis..
"Andami mo sigurong iniisip.." nakatingin lang kami sa pinapanuod namin..
"Step number two maturity..and step number four impressiveness..yon muna uunahin ko.." napatingin ako sakanya..ha?Anong sinasabi nito?
"Step number two maghahanap ako ng part-time job para makaipon at mapagpatuloy ang pag-aaral ko.Isasama ko na din dito yung paghahanap sa totoong family ko.." tinitigan ko si Dennis,seryoso siya at ang determinado ng expression ng mukha niya.Ngumiti ako..
"Eh pano yung step three?" tanong ko..
"I'll take taekwondo seriously and as one of my hidden talent..BAhala na kung may ma-encounter pa 'kong hidden talent ko.PAno ba ma-encounter mga ganung bagay?" tumingin siya sakin nung nagtanong siya.Wow nai-impress na ko sa sobrang determinadong pinapakita niya :)
"Ahh.sumali ka sa lahat ng extra curricular activities sa school,contest or club na alam mong kaya mong gawin.Advantage nga sayo kasi madali kang maka-gets ng mga bagay na ngayon mo pa lang matutunan.." ngumiti siya..
"Isa pa,libre lang mga yon sa school kaya wala kang problema sa pera..tsaka payag naman sila mama na mag-saty ka dito ng saglit,lalaki ka at matalino pa kaya alam kong kayang-kaya mong gawin lahat ng bagay.." ngumiti ako sakanya at nginitian niya din ako..ehhhdi siya na ang gwapong nerd-___-..
"Wait pano yung step number one confidence?"
"TSk.TSaka na kapag may pera na 'ko.Dun ko aayusim outside self ko..Db nga sabi mo gwapo naman ako.Hindi nga lang pumoporma?Eh walang pamporma eh.." napakamot siya sa ulo niya..NAg-nod ako..
"May step four pa.."
"Ha?Eh ano?" nginitian ko siya..
"Believe that you can pass all of these :)"
BINABASA MO ANG
HTBABY (Operation!)
Romance"The greatness comes not when things go always good for you. But the greatness comes when you're really tested,when you take some knocks,some disappointments,when sadness comes. Because only if you've been in the deepest valley,can you ever know how...