Chapter 1

23 1 0
                                    

[Polleana Marie Alvares POV]

Its nice when you are sitting here at the park...

nakaka relaxed...

tapos mayamaya.... dadaan si....

oooooooooohhhhhh!!

si CRUSH!!! 

 Oppss! MAHAL ko na nga ata ei...weeeee!!!

kung pupwedi lang dito manirahan sa park na ito gagawin ko

makita ko lang lagi itong bwisit na bumihag sa puso ko.!

" HEY! POLLY!"

oh! meeeeeeee geeeeeee....

sya ba yun?...sya ba yung... tumatawag???

sya nga!!!...hiiiiiiiiiiiiiiiii...... paki batok ako! paki batok ako! daaaaaalllliiiiii!..

eto na sya... prepare polly, prepare..

"Polly bat ka andito?"

"h-uh?wala nag papahangin masama?"

"Polly alam mo  may sasabihin ako sayo?"

"ano yun?"

" matagal ko na dapat sinabi sayo to pero-"

pero ano?... Mahal mo na ako? choss!! nag i-ilusyon  nanaman ako!

pero di nga?...baka nga! hahahaha...

" naano? " curios daw ako kunwari.. hihi..

"ummm...polly..."

"hoy! anu??"

"MAHAL KITA! NOON PA!"

HUH?

LOADING.......................

ano daw? mahal nya ako?(0.0)?

"polly maniwala ka! mahal kita hindi ko lang sinasabi kasi... nahihiya ako saiyo na baka...alam mo na!"

sa gwapo mo? meeeee gaaad!

"sa totoo lang Archee.."

"ano polly?...na hindi mo ako gusto?okey lang yun basta-"

"MAHAL RIN KITA NOON PA!"

meee gad! totoo ba tong nangyayari? mahal ako ng mahal ko? 

ako nah!...ako nah! ....

ang pinakamasayang babae sa buong mundo...

waaaaaaa! love it!

nagulat ako nang bigla akong niyakap ni archee... 

bumitaw sya....

tapos ngumiti sya sakin 

ngumiti rin ako sa kanya....

tapos....

tapos....

unti-unti niyang inilapit ang mukha nya saakin na parang hahalikan nya ako....

 puomikit naman ako..

Oh! polly this is it!!!

 hahalikan kana ng prince charming ........

mo........

*SHARLP!*

teka? bakit parang may dumila ata?

wag nyong sabihin na?......................

"Waaaaaaaaaaaaaaaa!!!!"

sumigaw ako ng pagkalakas-lakas sa kwarto ko unti-unting idinilat ang aking mga mata at sumigaw ulit

"whaaaaaaaaaaaa!! ang DAYA!!"

nahuhulan nyo na ba kung ano ang nangyari?

OO! CORRECT! TAMA! ang naiisip nyo...

PANAGINIP lang ang lahat ng yun!huhuhu(-.-)

huwaaaaaaaaaaa! sana naging totoo!!!

Napatingin ako sa gilid ko at nakita ko doon si Chunky yung aso kong cute na cute, nakalabas yung dila nya at pagewang gewang ang kanyang buntot.

at ang asong to! ang may kagagawan kong bakit nagising ako sa panaginip ko! dinilaan ba naman ako sa mukha?harsh!

Andon na sana ei! lapit-lapit nalang!

Kahit nanghihinayang ako sa panaginip ko pinilit ko ang sarili ko para bumangon.

makapagligo na kaya? lagkit-lagkit ng laway ni Chunky.

Matapos kong maligo, magbihis at mag ayos ay bumaba na ako para kumain 

"Manang? nasan po si Mo-"

"wala na!"

"ei si-"

"wala na rin!"

Hayy.. as usual wala na mga parents ko.. minsan nga nag iisip ako ...

AHA! matanong nga si manang tungkol dun?

"Manang?" tawag ko kay manang habang magkaharap kaming nakaupo sa mesa

"bakit?"sagot ni manang na di tumitingin sakin 

" MANANG! IKAW BA ANG TUNAY KONG NANAY?ANG TOTOO!" with matching tayo pa sa kinauupu.an ko

hindi agad nakasagot si manang sa halip ay nilukot nya ang dyaryong binabasa nya

*POKKK!*

at ayun! hinampas ba naman ako ng diyaryo sa ulo.. hay..

"ano bang pinagsasabi mo bata ka? huh? abay.. bilisan mo na nga diyan at mamaya ma late kapa! ang bata talagang ito oh,oh hindi na nasanay sa mga magulang nya" sabi ni manang habang papalayo sa akin.

sabagay.. hindi na nga ako nasanay ... tss

By the wayyyyyyyyyy.... hindi pa pala ako nagpapakilala sa inyo..

Ako nga pala si Polleana Marie Alvarez 17 taong gulang. At sabi ng ilan isnabera daw ako? well TOTOO yun. tanging si Archee lamang ang kinakausap ko sa school dahil sya lang naman yung BESTFRIEND KO

OO!

BESTFRIEND ko ang CRUSH ai MAHAL ko ng bonggang-bongga!

haist.. hindi ko nga alam kong bakit sa kanya pa naloko ang isang tulad ko!

tss.. nakakainis nga! hindi ko magawang magtapat sa kanya kinakabahan kasi ako sa mangyayari.. yung alam nyo nah!

yung baka masira ang pagkakaibigan namin, baka mamaya mailang sya saakin

at hindi nya naako lapitan.

hindi ko kaya yun! yan ang dahilan kung bakkit ko tinatago ang nararamdaman ko ngayon

____________________________

hehehe end of chap. 1 COMMENT kayo huh?

sorry nga pala natagalan ang pag update nito. ayaw kasing mag pahuli ng wiifi ng kapitbahay namin ei hehe jokie!.

By the way maraming salamat sa pagpili at pagbabasa ng story ko!.HOPIE at sana  po magustuhan nyo itong story ko GODBLESS! po!

smile,smile,smile.

TURNING BACK..Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon