Uzaktan Harry ni görür görmez koşarak boynuna atladım. Ellerini sıkıca belime sarıp dönmeye başladı. "Ahh! Nasıl da özlemişim kokunu." diye fısıldadı kulağıma.
- Harry.
- Efendim.
- Mmm ailenle ne zaman tanıştıracaksın beni?
- Emi. Zamanı gelince hayatım.
Harrynin elini tuttum ve yemyeşil gözlerine baktım.
"Çok seviyorum. Çok çok çok çok."
diye yanaklarını sıktım.
"ahahahahahahahh. Harry dur! Gıdıklamaahahahahahah." diye bağırmağa başladım. Harrynin gülümsemesi içimr yağ gibi yayılıyordu. Ah sonunda durdu.
- Harry sen hayal misin? Gerçek misin?
- Uzaylıyım.
- Harry! *küçük bir kah kaha attım.*
