CHAPTER 21. Worry.

9.7K 236 3
                                    

Steffie's POV.

Narinig ko naman tumunog ang alarm clock ko, tamad akong kinuha ito at tsaka in-off. Sinimulan ko naman bumangon ng may iba akong maramdaman sa katawan ko.

*ACHUUU!*

Malakas ba ang aircon kaya ako nabahing?

*Cough! Cough! Cough!*

Shit! Pati ba naman ubo nakisali pa?!

Baka pati lagnat meron ako. Sinimulan ko naman hipuin ang sarili ko kung meron ba akong lagnat, nakahinga naman ako kahit papaano ng maramdaman kong wala naman. Buti naman! Papasok ba ako ngayun? Mukhang tinatamad ako.

Napatingin naman ako sa pintuan ko ng makarinig ako ng may kumatok doon.

Come in. - Sabe ko dun sa kumatok.

Pag kabukas ng pinto nakita ko si Jin na nakagayak na.

Noona, papasok kaba? - He asked.

Uh, bakit? - Tanung ko ren sa kanya.

Nagtatanung ako e. Bakit ganun sagot mo Ate? - Jin with his cold tone.

Anu nga?! - Iritang tanung ko sa kanya. Wala ako sa mood, ang sakit ng ulo ko.

*Achuu*

O, Ate?! May sakit ka? - Sabe nya na may halong pag-aalala.

Don't worry, bro. Wala to, sa lamig siguro to. - Sabi ko.

Ang lamig mo kase e. - Jin said in nowhere. psh

Whatever, papasok ako. Sho na!- Pangtataboy ko sa kanya.

Sama mo ate. Sige! Una naren ako. May activity pa kame e. - Jin

Ge. Bye! - Sabi ko at umaastang tatalikuran ko sya.

Sinarado na nya yung pinto.

Nang...

Magulat ako ng buksan nya ulit iyon.

Oo nga pala, Noona! - Sigaw pa nya habang pinandidilatan ko sya..

JIN KURT HYUN?! ANO NA NAMAN BA?! - i shouted at him. Puta! May sanib na naman ako.

H-hehe sorry. Pinapasabi ni Mom at Dad uuwe sila dito next week. - Jin

Tss. Buti naisipan nilang umuwe dito. - Boring kong sabe.

Wag ka namang ganyan ate. Sige yun lang! Sayonara! (Goodbye)  - Paalam nya ulit sakin.

Tss, nag-japanese pa. Di naman kame Japayuki! Wag kayong ano, marunong ren kame magbigkas ng hapon. Kase nga hapon si Jean. So dumadayo ren kame sa kanila. Kaya yun nahahawa na si Jin.

Hays makaligo na nga, bago muna yun tumingin muna ako sa salamin. Wala lang naisipan ko lang naman. Ang pangit ko paren as ever.

Sinimulan ko naman gumayak at nang matapos ako ay tinignan ko ang relos ko para tignan ang oras.

8:00am .

So pwede ko na lang lakarin to. Okay! Para tipid sa pasahe. Well, sa totoo nyan mula pa kagabi naiisipan ko talaga maglakad muna para exercise na rin sa katawan ko. Mukha kasing kulang na kulang na ang katawan ko sa ehersisyo.

Lalabas na sana ako nang magulat ako sa nakita ko.

C-christian?!

Anung ginagawa nya dito?

My Ice Cold Princess | ✔️Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon