10.08.2015
Koskoca evde tek başıma kalmıştım.
Komşu desen o da yoktu. Yan dairenin sahibi yurt dışında ve evini kiraya vermiyordu.
Onca kişi istemişti ama adam Nuh deyip peygamber dememişti. Boş boş duruyordu ev.
Ben bunları yazarken dışarıdan sesler gelmeye başladı. Evimi özellikle seçmiştim çünkü kimsenin olmadığı sessiz sakin bir yerdeydi.
Şimdi bu ses nerden geliyordu?
Merak edip dışarı çıktım ve ağzım açık bakakaldım. Az önce bahsettiğim o eve bir genç taşınıyordu. O inatçı adam nasıl ikna olmuştu?
Ben eşyaların taşınmasını izlerken genç yanıma gelip bana selam verdi.
O an beynime dank etti. Bu metrodaki gençti. Yakından çok daha yakışıklı görünüyordu.
İçimdeki heyecanla karışık mutluluk duygusu paha biçilemezdi. Yeni bir arkadaş edinip yalnızlığımdan kurtulabilirdim. Tanışma amaçlı akşam evime gelmesini söyledim.
En iyi bildiğim pastalardan hazırladım, gelmesini bekliyordum. Kapı çaldı. İçeri davet ettim. İlk 5-10 dakika sessizce oturduk ve sonra ben sormaya başladım.
"Kaç yaşındasın?
Nerelisin?
Mesleğin ne?
Maaşın ne kadar?"
Bu soruları sorarken sanki kız istemeye gelmiş birine kızımı verecekmiş gibi sorduğumu hissettim ve soru tarzımı değiştirdim.
Neden bu evi seçtin? Ev sahibini nasıl ikna ettin? Vs. vs..
Ben onu soru yağmuruna tutarken o hiç duraklamadan hepsini cevaplamıştı. Güzel bir zaman geçirmiştik.
Geç olduğu için kalkmak istedi ve gitti. Mutluydum.
Çünkü artık yalnız olmayacaktım.
Kız bütün masadaki kalan son yemek parçalarını tezgaha kaldırdı. İşini bitirince tekrar odasına dönmüştü. Boy aynasında beliren yorgun bedenini inceledi. Yüzünde kocaman bir gülümseme vardı. İçinde ise onu huzurlu kılan his...
Onu böyle hissettiren neydi?
Metrodaki kişimiydi!
Kız tuttuğu günlüğüne yazdığı yazıları tekrar okudu. Biraz daha mutlu hissederek kapatıp zıplayarak yatağına uzandı.
Tüm günün yorgunluğunu atmak için gözlerini kapattığında, ev sahibine dua ederek uykuya geçmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Boyfriend |Junmyeon|✓
Kurzgeschichten⚠Romantik-Komedi-Dram üçlüsünün müptelası olan şizofrenin günlük satırları⚠ Yıldızlar onun için hiç bu kadar anlamlı olmamıştı. -"Gülümse." -"Eğer çirkin çıktıysam silene kadar sana işkence çektiririm." Her cümlenin sonu noktayla biterdi. Fakat onu...
