When A Mafia Boss Fall In Love

Chapter 29

Xindie's POV

Ilang araw na matapos kong sabihin kay Xandro yung nangyari nung party.At ilang araw na ring hindi kami nagpapansinan ni Woodsen.Why would he pay attention on me?Wala naman akong papel sa buhay nya.'Act like a wife when people see us' lang ang trabaho ko sa kanya.

"Iha,nakatunganga ka jan.Nalulunod na yung cereals mo oh,"sabi ni Nana Mary kaya napatingin ako sa pagkain ko.Naku!Oo nga!Lunod na sa gatas yung cereals ko!"Sorry po,"sabi ko sabay baba ng jar ng gatas sa table.Konti na lang kasi mapupuno na yung bowl ko.

"May problema ba,iha?Nung nakaraang araw ko pa yan napapansin,"sabi ni Nana habang kumakain ako.Napandin rin pala ni Nana yun.Sigh..."Wala po.Nababagot lang po minsan.Sanay po kasi akong may ginagawa,"palusot ko.Tinuloy ko na lang yung pagkain ko para di mahalata ni Nana.

"Nag-away ba kayo ni Richard?,"tanong nya.Natigilan ako sa pagkain dahil sa tanong ni Nana.Pag may edad nga naman,hindi uubra ang pagpapalusot."Sorry po kung nagpalusot pa ako,"sabi ko na lang.Ngumiti naman si Nana Mary nung sinabi ko yun.

"Okay lang.Sanay na ako.Si Richatd din ganun eh,pero halatado,"sabi nya kaya sabay kaming natawa ni Nana.Isa rin pala syang stress reliever.Pag wala ng si Xandro,kay Nana ako magsasabi."Mas maganda ka lalo kung lagi kang nakangiti.Mag-usap kasi kayo.Ang pakikipag-usap ng mahinahon ang magandang paraan para makapatawaran kayo.Hindi kasi maganda sa mag-asawa ang patagalin ang away,"patlyo ni Nana Mary.Tumango na lang ako.

"Oh sya,tutuloy na ako.Ihahatid ko pa itong pagkain nya,"sabi nya.Tinignan ko muna syang lumabas ng mansyon bago ko ulit tinuloy yung pagkain ko.

Napangisi naman ako sa sinabi ni Nana Mary.Talagang naisip nyang away mag asawa talaga yun.Sa papel at mata ng ibang tao lang naman dapat kaming tawaging mag-asawa eh...Dahil para sa akin isang estranghero pa rin sya.Dahil ko pa sya lubos na kilala.Inside and out,for me his a stranger.

A total stranger.

Nana Mary's POV

Nag-aalala na ako sa mag-asawa na yun kaya kinausap ko na muna Xindie at kumpirmadong may away sila ni Richard.Mga kabataan talaga...

Mabuti at napagsabihan ko na si Xindie kaya ang susunod naman si Richard.Dahil pakiramdam ko walang ni isa sa kanila ang unang magsasalita.Ilang araw na napapasin kong hindi sila nagkikibuhan.Hindi naman sa nang hihimasok pero bilang buhay may asawa,napagdaan ko na yan.Kaya bilang baguhan pa yung dalawa,mabuti ng may tagapayo o naggagabay.Parang anak ko na tin yung dalawa.

Nakarating ako dito sa kompanya ni Richard.Agad naman akong pinapasok ng gwardya dahil kilala na ako dito.Nang makarating na ako sa opisina nya,kumatok na ako.Pero akala ko si Richard ang magbubukas,si Charles naman ang bumungad sa akin.

"Oh Nana!Ang aga nyo ah,"sabi nya habang kinukuha ang mga dala ko."Ah,oo.Hindi lang ang paghahatid ng pagkain ang pinunta ko dito,kakausapin ko si Richard,"sabi ko.Pinaupo nya ako sa sofa muna at inlapag ang pagkain ng kanyang Boss sya lamesa.

"May meeting po sya.Hindi ko nga alam kung anong oras matatapos eh.Balita ko business partners nya ang mga ka-meeting nya,"paliwanag ni Charles.Tumango tango na lang ako."Hihintayin ko na lang sya kung ganun,"sabi at nginitian na lang ako ni Charles.

_____

Hindi naman ako nabagot sa paghihintay kay Richard dahil madaldal itong kasama ko.Kahit kailan palabiro at hindi ka mababahot kung kasama mo itong batang ito.

Makalipas atang isang oras,nagbukas bigla yung pinto ng opisina at iniluwa nya si Richard.

"Oh,Nana your here already?,"tanong nya habang tinatanggal ang coat at niluluwagan ang kanyang kurbata."Oo,gusto sa kitang makausap,"agad kong sabi kaya natigilan sya."Ahhmm,sige lalabas muna ako,"sabi ni Charles at kinuha na yung pagkain para sa kanilang apat.

"What is it all about,Nana?,"tanong nya.Hinarap ako ni Richard na parang naging interesado sa gusto kong sabihin."Tungkol sa inyo ni Xindie,"sabi ko kaya diresto ang tingin sa akin ng batang ito.Bumuntong hininga sya na parang ayaw nyang pag-usapan.

"Sorry,I don't to talk about it,"sabi nya at hinawakan ang kamay ko.Tatayo na sana sya ng hinigpitan ko yung kapit sa kamay nya."Kahit hindi nyo na ikwento,halatang may away kayo ni Xindie,"sabi ko.Sumeryoso naman yung mukha ng binatang kausap ko.

"It's just a small fight,"sabi nya.Pinaningkitan ko naman sya ng mata nung sabihin nya yun."Ikaw talagang bata ka.Small fight ba ang tawag dun,eh ilang araw na kayong hindi nag-uusap,"sabi ko at piningot ang tenga nya.

Sa ibang tao,kilala syang nakakatakot at mapanganib na tao.Walang puso at patawad.Pero simula pa lang nung bata sya,ako na ang nag-alaga sa kanya lalo na nang mamatay ang kanyang mga magulang.Ako na ang nag-alaga sa magkapatid na Woodsen kaya kilalang kilala ko na ang pag-uugali nila.

"Your old but you have still the strength to do that.Ouch,"sabi nya habang hinihimas ang kaliwang tenga nya.Namula na rin kasi."Nasabihan ko na si Xindie kaya ikaw na ang susunod.Mag-usap kayo.Yun lamg ang paraan para magkaayos kayo.Intiénde?,"sabi ko.Tinarayan ko talaga sya.Hehe...

"Si Seniora,"sagot nya kaya nginitian ko na lang sya.Tinapik ko yung balikat nya.Binata na talaga itong alaga ko."Oh sya,uuwi na ako,"sabi ko at nagsimula na ako tumayo.

Inihatid nya ako pababa.Ipapahatid nya na lang daw ako kay Charles pauwi para hindi na lang ako magcommute."Tandaan mo yung sinabi ko,"huling pagpapaalala ko.Tumango na lang sya.

Hinihiling ko na lang na magkausap na nga talaga sila...

______________________________