De Moordhut

2

Datzelfde weekend gingen we weg op zondag. Ik had mijn koffers gepakt en keek er erg naar uit om met mijn vriendinnen lekker te gaan feesten. Het was zondag morgen en we moesten vroeg op de verzamelplek op school zijn. De bus zou om 5 uur stipt vertrekken. We waren ongeveer een half uur weg en zowat iedereen sliep al direct. Dat is wat ze willen natuurlijk, ze gaan zo vroeg weg zodat we niet zouden zien waar ze naartoe zouden rijden. Het was 6 uur later en toen werd ik wakker, ik zag dat er veel kinderen al wakker waren. De rit zou in totaal 8 uur duren totdat we bij de hut waren.
Plotseling stopte de bus en iedereen schrok wakker. "Wat is er aan de hand", "Wat is er gebeurd" hoorde ik van alle kanten. De buschauffeur liep in schrok naar buiten met zijn gezicht zo wit als sneeuw. "Iedereen blijven zitten!" Zei hij in paniek. Ik kon het niet laten en liep van mijn plek naar buiten. Toen ik buiten stond verwachtte ik het ergste. Ik ging naast de chauffeur staan en ik keek hem aan. Hij keek extreem verward. "Wat is er aan de hand?" Vroeg ik. "Ik..", stotterde hij, "Ik reed net een meisje aan, ze stond zomaar op de weg en ik kon niet stoppen. Maar.. Er is niks, Geen bloed , Geen lichaam niks." "Je bent waarschijnlijk gewoon moe" Zei ik. "Kom we gaan weer" Zei hij en hij gebaarde me terug in de bus.