Lost in love

Lost

Sarah p.o.v

"Wakker worden!" Roept mijn moeder vanaf beneden. Vandaag is het de eerste schooldag. Weer in een hele nieuwe klas met nieuwe mentors die lopen te zeuren of het wel goed gaat thuis. Ik wil die aandacht helemaal niet. Ik maak er binnenkort toch wel een einde aan. Ik zucht en stap uit mijn bed. Ik pak een sweater van Obey uit de kast met een spijkerbroek en Jordans. Ik kleed me aan en loop naar de badkamer. Ik poets mijn tanden, doe mijn haar en maak mezelf op. Na een half uur loop ik naar beneden waar ik me moeder al klaar zie staan om weg te gaan. "Goedemorgen schat" zegt ze. Ik zeg niks en pak een broodje. "Zeggen we geen goedemorgen meer?" Vraagt mijn moeder. Ik geef geen antwoord. Mijn moeder legt haar tas op de tafel neer en ik hoor haar hakken op de houte vloer mijn kant op komen. ik word met een ruk omgedraaid en ik voel een platte hand op mijn wang landen. Ik voel het branden. daarna loopt ze weg en slaat ze hard de deur dicht. Ik pak een broodmes uit de la. Ik leg het broodmes op mijn arm en doe mijn ogen stijf dicht en ik duw het mes in mijn vel en trek dan het mes naar links. Ik doe mijn ogen open en zie dat het keukenblad vol zit met bloed. Ik zucht. Ik pak wat keukenrol en bind het om mijn arm. Waarom moet ik nou zo'n stom leven hebben? Ik eet mijn broodje en gooi daarna het bebloeden keukenrol weg. Ik pak mijn fiets en ga naar school. Als ik daar aan kom en mijn fiets heb geparkeerd loop ik naar binnen en zie een briefje hangen. Ik loop erheen en zie de nieuwe klassen hangen. Als ik eindelijk mijn naam gevonden heb staat er dat ik naar lokaal 002 moet. Gehoorzaam loop ik er heen en als ik er ben zie ik dat ik een van de eerste ben. Ik ga zitten en er loopt gelijk al iemand naar me toe. Als hij bij me tafel staat kijk ik hem dodelijk aan. "Ik weet wat er allemaal met je aan de hand is en ik vind het heel erg voor je en als er wat is of je zit ergens mee dan kan je altijd naar me toe." Zegt de man. ik knik en hij loopt weg. Na 5 minuten zitten bijna alle kinderen er al dus begint de man te praten. "Ik ben meneer De Jong. Ik ben jullie mentor" zegt hij. Dan vertelt hij nog een paar dingen maar ik luister niet meer. Dan stormt er opeens een jongen binnen met rode wangen. "Waar kom jij vandaan?" Vraagt de man. De jongen kijkt met precies de zelfde blik als ik altijd kijk naar iemand die ik niet mag. "Nou ga zitten" zegt de man. De jongen kijkt de klas rond en komt naast me zitten terwijl er nog 5 plekken over zijn. "Hoi" zeg ik. "Hoi" zegt hij. "Mag ik je wat vragen? Vraagt hij na een tijdje. "Ja natuurlijk." Zeg ik. "Zijn dat sneeën van messen op je arm?" Vraagt hij aan mij. Ik voel dat ik rood word. "je bent niet de enige, ik heb ze ook." Zegt hij bedroeft. Hij stroopt zijn shirt op om het te laten zien. Ik glimlach. We raken gelijk aan de praat over ons leven. "Ik voel me erg op me gemak bij je" zegt hij na een tijdje gepraat te heben. "Ik ook bij jou" zeg ik. Hij glimlacht. "Kan je na school afspreken?" Vraagt hij "Tuurlijk" zeg ik. "Letten jullie even op!" Zegt de man weer. We kijken elkaar aan met precies de zelfde blik. En ik begin te lachen net zoals hij.