I'm dating G-dragon || GD&CL

Season 2: chapter 7

DARA

Akala ko'y ayos na. Akala ko'y aalis na siya ng tuluyan at hayaan nalang ako pero bumalik siya.

Bumalik siya kung kailan hindi ko na siya kailangan. Binalikan nga niya ako pero matagal na akong bumitaw kaya kahit babalik siya ngayon sa buhay ko wala na siyang papel pa, wala na akong pake sa kanya..

"Are you okay?" Tanong ko kay channy na ngayo'y nagiinit ang dugo kay donghae.

"I'm fine. Sabihin mo lang sakin kung babalik pa siya dito, agad kita pupuntahan," sabi niya.

Ayan na naman ang puso ko. Lakas maka pump! Pwede hinay-hinay lang muna?

Umalis narin si donghae dahil pinagsarhan siya ni channy ng pintuan. Hindi ko alam kung bakit ganun ka lala ang reaksyon niya, gusto ko sanang isipin na baka takot siya na maging kami ulit o baka concern lang siya sakin because I'm just His noona..

"Wala ka bang sched ngayon?" Nang marinig niya ang tanong ko ay agad siyang napatayo saka sinapok ang noo.

"Meron! Muntik ko ng makalimutan," tinawanan ko siya dahil sa reaksyon niya. Ang cute kasi ng dating,

"Hatid na kita sa labas." Sabi ko, tumango naman siya.

Nauna akong naglakad palabas ng dorm, nasa likuran ko naman siya habang tahimik na nakasunod. Hanggang sa baba ay tahimik parin kaming dalawa.

Nang makita ko ang kotse niya na nakaparada ay agad kong sinuot ang hoodie ko. Mula sa malayo ay may mga teenager na tila nag-aabang. Alam na alam kong sino ang nag mamay-ari ng kotse.

"Noona. Dito ka nalang, ako na doon baka makita ka pa ng mga fans ko." Sabi nito, tumango naman ako saka ngumiti.

"Sige. Dito lang muna ako, hihintayin ko lang na makaalis ang kotse mo." Tumango naman siya.

"Sige. Bukas ulit," sabay ngiti nito.

Tumalikod na ito saka lumakad paalis pero hindi paman ito nangangalahati ay huminto ito saka lumingon sakin.

I gesture him 'what's wrong' pero ngumiti lang ito saka naglakad pabalik sa kinaroroonan ko. Nang nasa harapan ko na siya ay nakangiti ito.

"Bakit? May nakalimutan ka ba?" Tanong ko, tumango eto saka ngumiti ulit.

"Ano 'yon? At kukunin ko sa loob." Sabi ko habang hinihintay ang sagot niya.

"Hindi na kailangan. Ako na ang kukuha," sabi niya.

Mabilis ang pangyayari. Pagkatapos niyang ngumiti ay hinalikan nito ang noo ko ng mga three seconds!!

Hindi agad ako nakareact dahil sa gulat at halo halong emosyon na nararamdaman ko sa sandaling dumampi ang kanyang labi sa noo ko.

"Yung kiss ko ang nakalimutan ko. Sorry kung nabigla kita, pabigla din kasi dumating si donghae kanina. Ayoko ng maging torpe kaya uunahan ko na siya. Noona gusto kita,"

At kung kanina hindi ako nakareact eh mas bongga ngayon dahil halos manigas na ako. Gusto na nga ata mahimatay ng katawan ko sa sobrang kilig.

Hindi ko inasahan iyon! At mas hindi ko inasahan na sabihin ko ding gusto ko siya!

CHAERIN

"Cut!" Sigaw nung director ng music video ko.

"Good job everyone. Let's take a break," narinig kong sigaw ng producer.

Nilibot ko ang paningin ko sa loob ng studio room na gamit namin sa isanh scene. Biglang umiba ang paningin ko sa mga tao na sobrang busy sa mga ginagawa nila. May mga staff na lumapit sa akin at tila na kinakausap ako pero hindi ko maintindihan ang sinasabi nila hanggang sa biglang na blanko ang lahat pati ang paningin ko.

Nagising ako na halos puti ang bumungad sakin. Nang e angat ko ang aking kamay ay may dextrose na nakalagay doon.

Nasa hospital ako.. And i think i fainted .

"Jesus! Good thing you're awake, are you feeling better?" Agad na tumabi sakin si scooter,

"I'm fine. What happened?" I asked.

"You fainted due to stress and over fatigue." Sagot ng isang boses lalaki, nang lingunin ko kung sino iyon ay si diplo pala. Can't believe he's here too.

May mga western friends din ako na nasa loob ng room. When they saw me awake agad agad silang lumapit but they didn't asked questions. They just stare at me, feeling so relief seeing me alive.

"Oh," wala na akong masabi maybe because it's true. Two weeks straight na kami nags-shoot ng tatlong music video ko plus recording too. May mga featuring pa ako sa ibang artist kay minsan doble ang recording ko.

"I'm sorry to say this CL but I postpone your U.S debut I know you are excited about it but my priority right now is your health. Since there's only two scene left for your music video, i want you to go home and take a rest for two weeks. You know that after we'll released your album there will be tons of guesting request from the shows and right now, your body can't take it anymore."

I nodded and smiled, "I understand."

Because I badly need the rest and Not seeing my boyfriend makes me more weak.

My other friends said their goodbyes, they said they'll just talk to me kapag nakalabas na ako ng hospital. Si scooter ay umalis na rin dahil may aasikasuhin ma, the only one who's left in hospital is diplo.

"Do you want to sleep? I'll turn off the television if you want." Tumayo eto at akmang papatayin ng TV.

"No please, I wan't to watch." I smiled.

Lumapit ito sakin saka umupo sa tabi ng kama.

"Want to eat something? Are you really fine? Are you sure you're okay now?" Natawa ako dahil sa sunod-sunod na tanong niya. He really looks so worried about me.

"Relax. I'm perfectly fine now," sabay tawa ko ulit.

Huminga naman eto ng malalim saka natawa narin ng tuluyan sa sarili niya. Buti naman kasi nakakatawa talaga ang mga facial expression niya.

Hindi ko talaga inaasahan na magiging close friend ko si diplo. Noon ay isang fan lang din ako ni diplo but now, we collaborate already. It feels so unreal but it's real. I achieve already most of my dream when I was a rookie.

Diplo is such a ideal man for me. He's handsome, cool, smart, so badass, classy, gentleman. Anything you like for a guy i think he already had it all. If maybe I don't have a boyfriend right now I might fall for this guy..

Long time ago I already admire him. But that was before and before I am in a relationship with Jiyong. And when jiyong and i broke up, I was in korea..

In short, hindi talaga kami para sa isa't isa ni diplo. I believe that someday he will find the right girl.

Lumabas muna si diplo saglit dahil may tumawag sa kanya. Sa sandaling iyon ay doon ko lang naalala ang cellphone ko.

Nakita ko ang cellphone ko sa mesa sa gilid ng kama. Kinuha ko iyon at agad binuksan, bumungad sakin ang sobrang daming notification from social media.. Kumalat narin pala ang balita na nahimatay ako habang nags-shooting ng music video.

Hindi ko na tiningnan at binasa lahat agad kong kinontak ang number ni Jiyong. Naka-apat na ring pala ako ay ay nasagot na niya,

Babe! Bakit hindi mo sinasagot ang tawag ko! Sobrang nagalala ako. Kalat sa sns na nahimatay ka daw! What the-- are they treating you well there?! Tell me!

"I'm fine," sabi ko habang nagpipigil ng ngiti sa labi. Kinikilig kasi ako ng sobra at sobra ko na din siyang namimiss! Uuwi talaga ako ng korea the moment na pwede na akong lumabas ng hospital.