......birden telefon kapanıverdi.Hat bağlantısı kesilmişti.Ticy adamı çok iyi tanıyordu aslında fakat şuan kim olduğunu kestiremiyordu.Tuhaf duygular içersinde hastaneyi terketti.Aklında Charlotte vardı.Gidip onu kurtarmalıydı ama nasıl?Artık gömlekli şahıs ta yoktu.Olsaydı da ancak rüşvet ile yardımda bulunurdu.Şimdi yapayanlızdı.
Creepy Pasta Grubu da dağılmıştı.Bu nedenle grubu tekrar birleştirmek oldukça zordu.Telefonundaki 'Kişiler' bölümüne isteksizce baktı ve ona tek yardım edebilecek kişiyi buldu.O,"Charles Nelson"du.
Charles'ı aradı ve en yakın kafenin adresini verdi.O sırada da kafeye doğru yürümeye başladı.
Birkaç dakika sonra kafede oturmuş Vanilyalı Cappucinolarını yudumluyorlardı.Charles;
-Onu bulmak için bir fikrim var.Yakınlarıma danışabilirim.Aralarında dedektif olup bu işlerle uğraşanlar da var.Müsadenle...
Charles'ın asıl amacı başkaydı.Patronunu arayıp kurbanı bulduğunu söyledi.Biraz sonra arabaya atlayıp yola çıkmışlardı bile.
Charles ve Ticy arabadan indiler.Charles kapıyı tıklattı ve kapı yaşlı bir hizmetçi tarafından açıldı.İçeri geçtiklerinde nedense Charles'ın ağzını bıçak açmıyordu.Ticy bunu tuhaf buldu (çünkü genelde çok gevezedir) ve kafasını dağıtmak için etrafa bakındı. Tam o sırada ellerine bağlanan demir kelepçelerle(hani şu karlar ülkesinde elsaya takılan türden)irkildi.Oyuna gelmişti...
* * *
Birden kendini zindana benzer bir yerde buldu.Kelepçeler hala elinde duruyordu ve ağzı da bir bantla kapatılmıştı.Bu duruma öyle gıcık oldu ki.Fakat öfkesi ne kadar fazla olursa olsun,baltasını kullanamadı.
Hızlıca bir şeyler düşünüp bu küçük odadan kurtulmalıydı.Ama nasıl?
Aniden pantolonunun cebi titremeye başladı.Telefonu çalıyordu."Elime talih kuşu düştü."diye düşünerek ağzına takılı bandı zorlukla çiğnedi.Hala telefonunu neden almadıklarını anlamıyordu.Kelepçeleri duvara vurarak kırdı ve telefonu arayanın kim olduğuna bakmadan açtı(dostum keşke bakaydın).Arayan Jeff'ti.
Jeff:Ticy seni kurtarmaya geldim eski dostum.Zindan kapısındayım.
Ticy:Zindanda olduğumu nereden biliyorsun seni *hain!*
Jeff:Hoop.Yavaş gel istersen eski yakın dostlar gibi güzelce konuşalım ne dersin ha?Geçmişin hesabını verirsin hem.
Ticy:Seninle konuşacak hiçbir şeyim yok verecek hesabım da.
Kapı hışımla açılıverdi ve Jeff,"O zaman belki aşık olduğun kızı kurtarmak için yapacakların vardır."dedi.
Ticy şoke olmuştu.
-Yoksa t-telefondaki sen miydin?
-T-telefon?
-Bunu anlamayacak kadar salak mıyım sence?
-Bence olabilirsin.
Ticy Jeff'in üstüne atladı ve onu yaka paça dövmeye kalkıştı ama Jeff,Ticy ile ilk kez dövüşmüyordu.Bu nedenle dövüşün başlamasıyla bitmesi bir oldu(Jeff Ticy 'nin taktiklerini çok iyi biliyordu).
Jeff:Eskisi gibi güçsüzsün eski dostum yoksa,düşmanım mı demeliyim?
Ticy çok kızgındı,"Charlotte'u ne hakla kaçırırsın seni velet.Utanmıyor musun kendini insan olarak tanıtmaktan?"
Jeff:Ha sen şu konuşmayı diyorsun-
Ticy:Bana bak bu iş bugün burada bitecek o zaman göreceksin eskisi gibi güçsüz olup olmadığımı.
Jeff:Tamam o zaman.KAZANAN CHARLOTTE'U ALIR!
Ticy bir an duraksadı ama özgüveni öyle artmıştı ki çareyi kabul etmekle buldu.
Bir bölümün daha sonuna geldik.Umarım severek okumuşsunuzdur.
Acaba dövüşü kim kazanacak?Ve Charlotte'a ne oldu?
Serinin diğer bölümünde görücez.Diğer bölümde görüşmek üzere hoşçakalın😊
