Sabah mutlulukla kalkıp zamanı gelince dershaneye gitmişti genç kız .Bugun doğum günüydü kızın.Bu yüzden dershanenin çabucak bitmesini ve eve gidip ailesinin onun için hazırladığı süprizi görmek istiyordu.Zaman hızla akıp gitmişti.Sonunda o beklediği zaman gelmişti genç kız için.Arkadaşlarına veda edip binadan çıkarken telefonu çıkarken telefonu çalmıştı.Arayan annesiydi.Telefonu açıp '''Alo anneciğim''diye çığırdı heyecanla genç kız ama bu heyecan fazla sürmemişti çünkü karşı taraftan gelen ses beklediği ses değildi.Annesi trafik kazası geçirmişti.Hızla dershaneden ayrılıp yolda babasını aramış ve yolda gördüğü bir taksiyi durdurup polisin söylediği hastahanenin adresini vermişti taksiciye.Hastaneye geldiğinde ücreti ödeyerek hastaneye koşarak girdi genç kız.Danışmadan ameliyathanenin yerini öğrenip o kata çıkmıştı.Göz yaşları sular seller gibi akıyordu.Babasını kardeşini ve daha bir çok kişiyi ameliyathanenin önünde ağlamaktan bitap düşmüş bir şekide gördüğünde ,ağzından koca bir hıçkırık kaçmıştı.Babasının kolları arasına arasına girip daha çok ağladı,ağladı,ağladı...
Bir haftadır annesini yoğun bakımın karşısındaki koltukta oturup karşıdan oturuyordu genç kız.Ya da cama yapışıp bakmakla yetiniyordu..Annesinin iyileşeceğinden umutluydu.Ya da sadece inanıyordu.İnanıyordu çünkü annesi kızını,hayatının aşkını ve oğlunu bırakamazdı. Doktorlar yooğun bakıma akın ederken yorgun bakışlarını hızla yoğun bakıma çevirip ayağa kalktı.elektro cihazla annesini tekrar hayata döndürmeye çalışıyorlardı doktorlar ama olmamıştı.Bir doktor saaatine bakınca anlamıştı ki annesi ölmüştü.Tek o değil,herkes anlamış ve birbirlerine sarılıp hıçkırıklara boğulmuşlardı.Annesinin üstüne beyaz örtüyü örtüp yoğun bakımdan çıkarmışlardı doktorlar.Kız bağırmıştı ama tek bir ses bile yoktu annesinden.Morga götürdüklerinde annesini,kızıda girmişti ardından babası ve kardeşi...Her ne kadar izin vermeselerde son bir kez yalvarmıştı kız.izni aldğında annesinin yanına gidip kocaman sarılmıştı.Annesinin üzerine kendi çıkardığı montu örtmüştü.Biliyor ki annesi soğuğu hiç sevmezdi son kez annesine içini dökmüştü genç kız.Ona verilen iznin sonuna geldiğinde tam morgdan çıkarken annesine gülmüştü son kez.Çünkü annesi gidince,o çok sevdiği gülüşü de beraberinde gitmişti..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACI IZDIRAP
Romance-Kuşları anlat bana -Ne? -Şarkıcı kuşlar. Sabahları ne için ötüyorlardı? -Her gün yeniden yaşadıklarını fark ettikleri için şarkı söylüyorlar. -Seninle tanıştığım günden beri her sabah şarkı söylüyorum.