Okul çıkışı mertle dışarı çıktığımda babam dışarıda beni bekliyordu. Merti bileğinden tutup babamı doğru ilerledim. Yanına ulaştığımda baba bu Mert. Dün bana yardım eden hani. O gün sizi tanıştıramamıştım dedim. Babam memnuniyetle gülümseyip elini uzattı ve ben haluk dedi. Mertte aynı şekilde gülümseyip memnun oldum efendim dedi. Babam samimiyetini bozmadan o zaman bizimle akşam yemağine gelmek istermisin? Heycanla Merte döndüğumde itiraz edecegini anladım neden istemesin ki baba diyerk merte döndüm ve gelirsin demi mert dedim. Mertte olur deyince mertin bileğinden tutarak arbaya çektim.
Yarım saat sonra bir resturantın önünde durduk ve arabadan indik. Baba buraya dha önce geldin mi? Hayı kızım gelmedim neden bişey mi oldu? Hayı olmadıda burası cofe bar sanırım gündüzle normal mekanken gece bara dönüşüyor dedim. Geceye klamıyacağımıza göre sorun yok dedi. Babam ileriden giderken bizde arkasından gidiyorduk. Mert bana dönüp Buse şey ya burası Görkemlerin senin için sıkıntı olmasın. Benim için olmazda şimdi o beyinsiz beni buraya senin getirdiğini sanıpta aranızı bozmasın. Yok ya açıklarım ben durumu sıkıntı olmaz. Tamam öyleyse dedim ve mekana girdik. Gerçekten güzel yerdi. Büyük falandıda. Babamın seçtiği masaya gidip oturduk ve yemek için siparişlerimizi verdik.
Yarım saat sonra Görkemciğimiz mekanına giriş yaptı. Garsonlar falan onu görünce saygıyla selam verdiler. Mertte Görkemi görünce ben bi yanına gidip selam veriyim dedi ve masadan kalktı. O sırada babamda mertin ne kadar iyi biri olduğundan bahsediyordu. Onlara doğru bakınca hareletli bir şeyler konuştuklarını gördüm. Ellerini çok kullanıyolardı. Görkem eliyle bizim olduğumuz tarafı işaret edince kaşlarım çatıldı. Bizimle yani benimle ilgili bir şey söylüyordu. Ne söylediğini merak etmedim desem yalan olur. Onlara daha fazla bakmayarak önüme döndüm. Babamla Mertin dedikodusunu yaptık falan derken Mert geldi. Yüzü biraz asıktı. Ne olduğunu sorsam mı diye düşünsemde sormadım. Babam isterseniz kalkalım deyince olumlu anlamda başımızı salladık. Çıkışa ilerlerken Mert ben burada kalayım Görkemle, dedi. Mertle vedalaşıp arabaya geçtik.
Eve geldiğimde annem babam ve ben film izledik. Benim babama motoru bulduğumu söylemediğim aklıma gelince söylemekle söylememek arasında kaldım. Çünkü motorumu çalanın bizim sınıftan olduğu öğrenirse ya beni okuldan alırdı ya da Görkem'i attırırdı. Onu düşündüğümden değilde hemen ailene söylemiş diye düşünmelerini istemedim. Ayrıca okul değiştirirsemde kaçtı falan durumu olsun istemiyorum. O yüzden babama azcık yalan söylesem sorun olmazdı herhalde diye düşünerek babacım Mert benim motorumu bulmuş. Bizim yanımızdan ayrıldıktan sonra iki sokok ötede falan anahtarı üzerinde motor görünce benim olabileceğini düşünmüş. Yarım gidip alacağım
Senin için sevindim kızım. Demek ki bulinmasını hak edecek bir şey yaptın dedi tüm samimiyetiyle.
Babama ve anneme minik buseler kondurup odama çıktım. Saat daha erken olduğundan kitap okumayı düşündüm ama telefonuma gelen bildirim buna engel oldu. Telfonumu alıp bakınca faebooktan arkadaşlık isteği olduğunu gördüm. Mert göndermişti. Kabul edip bende instagramdan takip etmeye başladım. Facebooku pek fazla kullanmıyordum açıkcası.
Mertin takipçılerini gorunce sasirmadım desem yalan olur. 110K ne demekti yahu. Bu çocuk ne paylaşmıştıda bu kadar takipçi yapmıstı. Merak edip fotoğraflarına bakmaya başladım. En son attığı fotografta hamağa uzanmış tişortsüz bir biçimde bütün kaslarını sergileyerek bir poz vermiş. Altına ise o güzel günden bana kalan!!! yazımıştı. Özellikle ünlem koyması bir şeyleri ima ediyormuş gibi geldi bana etiketlediği kişiye girice çok güzel bir kız olduğunu gördüm. Sevgiliydiler heralde diye düşünüp mertin sayfasına geri döndüm. Bir sürü kız yorumu vardı yani. Hepsi övgüler yağdırmışlardı bu kadar takipçinin nerden geldiği belli yani.
Bir iki fotoğraf daha aşağıya indiğimde ise görkemi görmemle yüzümü buruşturdum. Bar gibi biyereydiler galiba kızlı erkekli bir fotoğraftı. Ama kızlar görülmeye değer tipteler yani. Dekoltemi desem bir karış etek mi yoksa makyajları mı? Altına içiyoruz yine yazmış. Merak edip yorumlara bakınca kızların arasından görkemin yorumunu görünce önce bir duraksadım sonra ise sapık diyebildim. Ne içiyoruz kardeşim?? Yazıp emoji koymuştu. Açık ima belliydi yani. Mert ise bilmem sen daha iyi bilirsin secmeden bulduğunu götürüyodun yazmış. Bunlar cidden bu kadar özellerini paylaşıyolar mıydı?
Merak edip Görkem in hesbınada bakıyım dedim ve merakıma yenik düşüp profiline girdim. 257K mı yuh. Benim o kadar takipçi yapmam için bir taraflarımı yırmam gerekir yani. Fotoğraflarının hiç birinde kız olmaması dkkatimi çekti. Neden acaba etiketli olduğu fotoğraflarının çoğu kızlar ve erkek arkadaşlarıylaydı. Ne yani prensip miydi bu? Bir kaç fotoğrafa daha bakarken birinde durdum aman allahım bu ne be. Bu çocuk resmen kastan oluşmuştu. Yani görülmeye deger bir vucut. Fotoğrafa bakarken yanlıslıkla beğenildi ve ne yapacağımı bilemedim. Hemen beğeniyi geri çektim ama bildirim gittiyse. Ahhh! Tam anlamıyla rezillik. Daha fazla oyalanmadan hemen engeli bastım ve dua etmeye başladım. Ne olur görmesinya lütfen. Görürse rezil olurum. Onun fotoğraflarına baktığımı düşünecekti. Zatenbakıyodm ya başka ne düşünecek.
Mertte beni takip etmeye başladığına dair bildirim geldikten sonra telefonumu bırakıp yatağıma bırakıp geçtim ve uyumaya çalıştım. Ama görkemin fotoğrafını beğenmiş olamam aklımdan çıkmıyordu. Ne yapacaktım ya ben. Yalan bile bulamıyorum. Ne diyecektim ki. İzahı yok yani. Ben bunları düşünürken uykum beni esir aldı ve gözlerim yavaşca kapandı.
