Chapter 3

9 1 2
                                    

Andito parin kami ngayon sa bahay nila tita Margaux. Tinuro nya kung saan ako mag s-stay na room. Malaki yung bahay nila Tita at maraming extra rooms kaya sari-sarili kami ng kwarto nila mommy at Bryce. Humiga muna ako sa kama ko, haaayysss sobrang lambot. Ansarap makatulog, pumipikit na yung mga mata ko ng biglang may kumatok.


"Sino yan?" Sabi ko. "Si Maxus to!" Sabi nya, so binuksan ko na yung pinto. "Oh Maxus baket?" Ani ko. "Ah, eh gusto lang sana kitang kausapin." Sabi ni Maxus. "Sige, pasok ka muna" Umupo na lang ulit ako sa kama. "Ah ano ba paguusapan naten?" Sabi ko. "Are you sure that you're the one who will tutor me?" Tanong nya. "According to my Mom and your Mom, Yes" sabi ko. "Okay, so before that I'll introduce myself. My name is Maxus Daniele Gonzales, 19 years old and I love music. I play the guitar and sometimes write songs. Oh ayan nagpakilala na ako! Ikaw naman." Sabi nya.


"Sige, my name is Sophia Ray Villamor, 16 years old and I love animals,food and music too" Sabi ko, at parang nagulat sya sa sinabi ko. "WHAT?! you're younger than me? How can Somebody younger than me, tutor me?" Parang nag papanic na sabi ni Maxus at biglang nag walk out. Naiwan ako dito sa kwarto na Speechless at naka-tanga. Sanay na naman akong maiwan -_-


Imbis na mag drama ako, humiga na lang muna ako sa napaka lambot kong kama and nag phone. After that onti onti na ako inantok at napapikit.

~~~

Maxus' POV

I still can't believe mom, na ipatututor nya ako sa sobrang mas bata saken. Uhm 3 years but still mas bata saken. Hinahanap ko ngayon si Mommy sa bahay, nakita ko sya sa may dining area na nag aayos. "Oh anak bakit?" Tanong ni mommy. "Ma, can we talk for a moment please." I said with my furious eyes.


"Yes anak ano yon, bakit parang galit na galit ka?" Sabi ni Mommy. "I can't believe you, sa mas bata moko ipapa-tutor? Ma! Gusto kong mag college! Gusto kong pumasa sa test ko next month! Tapos isang 16 years old na babae ang magtututor saken. She's not even college!" Sabi ko. "Anak, di mo ba naalala si Sophia? Sophi was your child hood friend anak and she's really smart. Just Trust me anak." Sabi ni Mommy

"Mom how can I Trust you with this one. I really want to go to college. And i can't do this by myself." I Exclaimed.
"That's why Sophi is here anak." My mom said with her calm voice. "Ma! She's only 16 how can she help me?!" Medyo napasigaw na ako dito. "Bakit hindi ka kasi nag aral! Kasi dahil diyan sa walanghiyang Daddy mo ha! Anak nanay mo paren ako kaya hwag mokong pinag tataasan ng boses." Mom said. "Ma I'm sorry, matagal na yon ma kaya please hwag na nating ibalik." Sabi ko. "Sorry den anak, pero please trust mo on this one. Trust Sophi." Sabi ni mommy.


Tumango na lang ako to say yes as my answer. I'll trust my mom on this one.


Pabalik na sana ako sa kwarto ko nung ma-realize ko na, nasigawan ko pala si Sophi kanina. Kaya pumunta na lang muna ako sa room nya to check her. I saw her on her bed sleeping quietly. Ngayon ko lang na realize na maganda pala si Sophia. Kinumutan ko na lang sya then lumabas na ako.

Medyo familiar siya saken. Sabi nga ni mommy she was my childhood friend. Pero wala naman akong naaalala. She's really pretty and she seems nice. I think I'm gonna like her. As my Tutor.




Sorry short update lang ngayon. Busy kasi ako huehue. Sorry for Wrong spellings, grammatical errors and Typos. Sorry for everything lol. Thank you! Hearteu <3

~
Guys read nyo na den yung story kong isa, Easily Forgotten. Makikita nyo yan sa Works ko. And chech out NamelessRiri's Story, Almost Is Never Enough. Bebe ko yan lol. Thank u

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jul 14, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Fools.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon