HAYEL

2. Bölüm Ağlamak değil gülmek istiyorum ben

Aslında ağlamak hoşuma gitmiyor arkadaşlarımın yanında hep gülüyorum ama kimse içimden ne geçiyor demeden yargılıyorlar Hayel çok fazla gülüyorsun aslında gülmemim tek sebebi kimse benim odalarda tek başıma yada kimsenin olmadığı biyerde ağladığımı kim nerden bilecek kimse bilmiyor herkes beni mutlu hayatında hiçbirşey yok hiç üzülmeyen biri sanıyorlar aslında öylemi hep ağlayan ağlamaktan nefret eden ama ağlamak zorunda kalan bir kızım ben. Kimse beni anlamıyor en yakın arkadaşım bile bilmiyor aslında olanları hepsi babam ve annemi benle ilgilen hayatımdaki herseyi bilen biri zannediyorlar ama öylemi annesi ve babası onla ilgilenmeyen babası sadece işi düşünen bir insan okul dan eve geldiğimde okul nasıl geçti diye sormaya üşenen bir ailem var benim herkeze mutlu gözüküyorum ama canım yaniyo herkes sevgili peşine koşmuş yada bu senin modasına koşuyor kimse Hayel Neden böylesin diye soran kimsem
Yok benim ben yanlız im aslında yanlız kalmak bir yandan iyi çünkü insanı En iyi anlayan kişi kendisidir.
Bazen hayali bir arkadaşım olsun isterdim belki beni anlardı kendi kendimle konuşmak yerine onla konuşurudum. En azindan beni anlatan şarkılar var. Onları dinler uyurum.

Gece yıldızları izliyorum çok güzeller ama endişelilerde çünkü her An güneş çıkacak miş onlar kaybolacaklarmiş hissediyorlar.

Güneş bulutlarla kendini avuturken
Ayda yıldızlarla kendini avutuyor
Özlemlerini kimseye söylemezler
Sadece güneş doğarken ay batarken birbirlerini görüyorlar ne o doğmak istiyor nede o batmak istiyor aslında.