Dnia mijały , ciągle pisanie , ciągle na odległośc , marzyła by był obok niej , tutaj w jej pokoju , w jej łóżku, by spał obok niej , tu i teraz . Jednak to tylko marzenia, P był 2000 kilometrów , od jej pokoiku , od jej serduszka, małej Angelice chciało się płakać. Ten dzień oboje zapamiętają na bardzo długo , 15 lipca.... 2015..... to dzień, w którym zaczeli być parą, taką prawdziwą, choć na odległoś. Robili ze sobą od tamtej pory , dosłownie wszystko , co da się robić "wirtualnie". Ciągle planowali co będzie w realu , gdy będą obok siebie , wiedzieli że wtedy bedą bezpieczni , że nikt nie zepsuje ich szczęśćia , że nikt i nic tego nie zniszczy , ponieważ oni na to nie wyrażą zgody , o nie ! Byli tak szczęśliwi że mają siebie , czy to jest sen ? Nie , to jest rzeczywistość , "mamy siebie , jesteśmy najszczęśliwsi na całym świecie"
