By.Mishiienhue
Prologue:
Paano nga ba natin malalaman na siya na? May sign ba yun? Haiyyyssss!!!!Paano kung kakaintay mo naubusan ka na ng panahon . Paano kung kakahintay mo di mo na napaghandaan ang tamang panahon.
When I was a child ,I always wish a happily ever after pero mali pala maghangad ng ganun. Di pala dapat hangarin ang imposible lalo na sa panahon ngayon na marami ng manloloko at marami ng nagpapaloko.Alam kong napakaisip bata ko para maniwala sa forever at happily ever after. XD
Until maramdaman ko ang sakit ng maiwan, saktan at ang sinasabi nila na heartache. Doon ko lang naisip na wala pala talagang ganun. Doon ko lang napagtanto na dapat pala di ko na hinangad na tumanda agad.
Ang sakit pala ng pakiramdam ng ganun nuh? Yung niloko, pinaasa, sinaktan at ginago. Bakit ba may mga ganung tao. Bakit ba kailangan na may mag suffer pa para sa love.
Simula ng masaktan ako akala ko di na ko magmamahal ulit. Then I found the one. I don't know why I feel this weird feelings. Hehe akala ko infatuation lang to. Until ang infatuation naging crush, ang crush naging friend ang friend naging weird. Yung feeling na di mo maintindihan .Matatawag ba itong true love? -_-' Pero paano kong umasa at masaktan ulit ako?
Bahala na eh tr-try ko ulit .Kapag ako ginago nito ewan nalang .
But I hope he's the one.XD
(A/P:Okay may pinaghuhugutan si Author psssst!!! Haha bahala na !!!vote and comment.)
YOU ARE READING
The fourthteen sign
RandomThis story is base on my own experiences. The people, place and events that happen here is just my imagination. Hope you like it. Please don't copy paste with out permission to the author. Thanks!!!✌