Κοιτάζω το κινητό και ξεροκαταπίνω. Βγαινω σιγά σιγά απο την αγκαλιά του Νίκου και εκείνος με κοιταγε απορία.
"Πάω λίγο να το σηκωσω"
"Μάλιστα"
Εκείνος είχε δει ότι ηταν απόκρυψη μέχρι που με ακολούθησε μέχρι την τουαλέτα.
"Ναιι"
"Έλα κούκλα"
"Ποιος είναι;"
"Έλα που δεν με αναγνωρίσες"
"Κ. ΜΙΧΑΛΗ" ρο είπα κάπως φωναχτά και εκείνη την στιγμή μπαίνει μέσα ο Νίκος με φορά και μου πέρνει το κινητό και το βάζει σε ανοιχτή ακρόαση. Μου κάνει νόημα να μιλήσω κανονικά
"Γιατί φωναξες έτσι; "
"Ε ε συγνώμη απλα ξαφνιαστικα"
"Μάλιστα τέλος πάντων ποτε θα σε δω; χωρίς τον μαλακα τον φιλο σου "
" 1. Ποτε 2. Ο φίλος μου δεν είναι μαλακας όπως λες"
"Όπααα οπααα και ενικός και κυριαρχια; δεν θα τα πάμε καλά μικρή"
"Ναι οκευ καλό σου βράδυ"
Κι το εκλεισα.
Ο Νίκος με πήρε σφιχτή αγκαλιά και μου ψιθύρισε
'Μην φοβάσαι δεν θα σε αφήσω'
Με έπιασαν τα κλαμματα έτσι με πήρε σε στυλ νηφης με πήγε στο δωμάτιο του και με έβαλε να ξαπλωσω ήρθε απο πίσω μου με αγκαλιασε (φωτο πανω )
Μέχρι που ηρεμισα και αρχισε να με γαργαλαει. Κουνιομουν ατελείωτα πανω .
"Χαχαχαχαχαχαχαχαχα στα μα τα χαχαχαχαχαχ"
"Καλά σταματάω γιατί δεν θα βγεις ζωντανη απο εδώ "
Παει να σηκωθεί και νιώθω κάτι να με ενοχλεί απο πισω.
"Τι εννοείς; "
Και όπως σηκώνεται γουρλωμω τα ματια μου και πέφτουν πανω στον φιλο του.
"Αστο κατάλαβα" κ:ι με πιάνει νευρικό.
"Ναι ναι γελα, πάω να πιω νερό"
"Αχ βάλε και σε εμένα"
Ξαπλωνω βάζοντας μια μπλούζα του. Μου ηταν υπεροχή πανω μου. Πάω στην μπαλκονοππρτα και βλέπω την βροχή, καταιγίδα βασικά. Ηταν υπέροχα.Μέχρι που ενιωσα την παρουσία του στο δωμάτιο και ήρθε να με πάρει αγκαλιά. Εγώ δεν γυρισα ήθελα να τον βασανισω λίγο.
Άρχισα να κουνιεμαι παλι. Μέχρι που ήρθε στο αυτί μου και αρχισε να μου λέει
"Αν δεν σταματήσεις τώρα θα σε κάνω να τρεμεις "
Κουνιομουν ξανά και τον προκαλεσα.
"Αυτό θέλω"
Άρχισε να με φιλάει στο λαιμό....
