Random [VerKwan] ✔

43 [0.4 special]

---
For the last time, Seungkwan felt lonely again, being sorrounded by the four corners of his room, suffocating himself and not telling anybody how he's been crying since he got home from that certain place. Hanggang ngayon iniisip nya parin si Hansol. Kung ano kayang ginagawa nya ngayon? Ano kayang nararamdaman nya? Nasasaktan rin ba sya ngayon? Tulad ng sakit na nararamdaman ko? He didn't know kung tama ba yung ginawa nya. Na nakipaghiwalay sya kay Hansol. Because fuck. Kung tama bakit ang sakit? Bakit sobrang sakit to the point na hindi nya na kaya. Na sana hindi nalang sya nakipaghiwalay. Na sa kadulu-duluhan ng desisyon nya. Kahit pa sabihing tama ngayon ay pagpipilitan nya paring mali sa huli. Na kahit alam nyang may point kung bakit nya ginawa ito ay pagsisihan nya parin. Paikot-ikot sya ngayon sa kama nyang halos mabasa na ng luha. Tama ba? Tama ba talagang nakipaghiwalay sya? His thoughts of Hansol flood through his mind. His thoughts of Hansol together with him. Napahagulgol ulit si Seungkwan ng pagkalakas lakas. Wala namang makakarinig. Walang tao. Wala ang mga ate nya na ipinagpapasalamat naman nya. Though he wonders, magtatanong kaya ito? Alam nila ang tungkol kay Hansol. At suportado sya nito. Whatever makes our little brother happy makes us happy also. They said. Their parents? Passed away long time ago. At mukhang susunod na sya.

He thinks, mas mabuti na ata yung ganito? Para mas madali kay Hansol. Kasi in the first place para kay Hansol naman talaga lahat ng ito. Lahat-lahat. Kung bakit still he is fighting from his sickness. Ayaw ni Seungkwan na matali si Hansol sakanya. Dahil alam nyang sya rin ang mahihirapan. He doesnt know kung kaya ba nya, pero alam nyang kaya ni Hansol. Again for him. Okay ng sya nalang, wag na si Hansol. Tch. Too cliche. Seungkwan. Too cliche.

He wonders. May tao bang gugustuhing matali sa isang kagaya nya? Worthless, ugly piece of shit, a fat bitch, and a person who is near to be gone. Kahit sya sa katayuan ng iba ay pipiliing hindi nalang sya makilala kesa sa matali pa sa katulad nya. This is what he do. Self-pity. Walang gugustuhing makasama sya. Walang gugustuhing makasama ang isang Boo Seungkwan na pinapahamak ang lahat na nasa paligid nya.

Seungkwan has few friends alright, but he still feel that something in him na alam nyang he can be replaced in a split second or in a blink of an eye. But then, Hansol. Hansol came into his life. He tresspased, he didnt even knock, but even if he did? Hindi rin naman sya papapasukin ni Seungkwan. Ayaw na nyang magdagdag pa sa listahan nya ng mga taong napapahamak ng dahil sakanya.

Pero mapagbiro talaga si tadhana. Masyadong makulit. He said ayaw nyang makasama si Hansol pero eto sya, nakukuntento sa tuwing magkasama sila. Para bang feeling nya nawawala ang lahat at silang dalawa nalang ang natitira. Olats naman boi. Bakit ganun? Ang sabi ko ayaw ko na syang makasama para hindi sya mapahamak pero at the sane time ayaw ko syang umalis. Hindi ba pwedeng maging selfish lang kahit minsan? Kahit ngayon lang. Because, Seungkwan knows, he is been a selfless person since then. Kaya kahit ngayon lang pwedeng maging selfish ba sya para sa taong mahal na mahal nya? Because he thinks okay na mawala ang lahat sakanya wag lang si Hansol. Wag lang si Hansol. Pero ano nga bang magagawa nya? Kundi ang ipamigay nalang nya ang pinakamamahal nya sa mundo. He knows the world needs him more than he do. Wala syang magagawa kundi ang itaboy ang nagiisang taong kayang magpasaya sakanya.

Kung ikaw ang nasa katayuan ni Seungkwan, ganito din ba ang gagawin mo? Natatawa sya sa sarili nya, kaya siguro sya kinukuha ngayon ni Lord dahil masyado na syang mabait. Mahirap na. Seungkwan knows, hindi dapat sya nagbibiro sa kalagayan nya. He knows there is hope. Gagaling pa sya. Pero ayaw na nya. Because. Point is. Wala namang rason para mabuhay pa sya.

Si Hansol. The back of his mind keeps on saying. Si Hansol. Hansol. Hansol. Although he didnt want to hold onto Hansol for his fucking dear life pero wala na syang magagawa, si Hansol nalang ang taong hinahawakan nya para hindi sya mawala sa katinuan nya. Pero galit na ito sakanya ngayon. Galit? Yeah. Maybe. He thinks, Seungkwan doesnt love him. But God knows. Seungkwan loves Hansol more than himself. More than anything in this world kaya nga hindi nya sinasabi ang dahilan nya kung bakit sya nakikipaghiwalay diba? At ito ay dahil sobrang mahal nya si Hansol. Di nya din alam. Di nya alam kung paanong sa sasaglit na panahon ay minahal nya ito ng sobra. Sobra-sobra pa sa inaakala nya. Kaya nga lunod na lunod na sya. Di nya nga alam kung paano, besides they even start off to be textmates. Textmates. Fuck. Ang bilis ba? Yes. Mabilis. Parang ang buhay lang. One second you are being happy then split second you are in the verge of dying. Nakakatangina lang diba?