Ο Εφιάλτης

Επιστρέφοντας

Πέρασε ένας υπέροχος χρόνος μαζι με τον Γιάννη...!
-Γιάννη;
-Ναι μικρή;
-Θα πάω σήμερα το απόγευμα να δω τους δικούς μου και να μάθω τι έγινε.
-Εντάξει μικρή να μου προσέχεις όμως εε!
-καλαα μωε παωωω
-Καλα να περάσεις μικρή, τα λέμε το βράδυ...;
-ΦΥΣΙΚΑ.
-ωραία θα σε περιμένω.
Ανέβηκα πάνω πήρα τα ρούχα μου και Μπηκα για μπάνιο αφού ο Γιάννης έφυγε.
Τι να έχει γίνει με τους δικούς μου μια με τον υποτιθέμενο μπαμπά μου...;
Γιατί να σκοτώσει μια μικρή αθώα ψυχουλα;
Μου χρωστάει πολλές εξηγήσεις αυτό το υποκείμενο.!
Γιατί να βιάσει την μαμά μου;
Γιατί να την απειλήσει πως θα με σκοτώσει;
Και αν η μαμά μου δεν με ήθελε γιατί δεν μίλησε στους μπάτσους; Εμένα θα σκότωνε όχι αυτήν...
Γιατί δεν της έδινε διαζύγιο;
Γιατί δεν ήθελε να φύγω με τον Γιάννη;
Γιατί πάντα ήταν εναντίον μου;
Γιατί να είναι τόσο κακός και αναίσθητος;
Θα μπορέσω να εκδικηθω για την μαμά και για όσα της έχει κάνει το ορκίζομαι.
Θα τον διαλύσω...!
Βγήκα από το μπάνιο έκατσα έφαγα και ξάπλωσα στον καναπέ να δω τηλεόραση.
Ωραία η αγαπημένη μου σειρά...!
Δεν πρόλαβα να την τελειώσω και με πήρε ο ύπνος στον καναπέ.
Μετά από 3 ώρες ξύπνησα στις 17:00 και έτρεξα γρήγορα να ετοιμαστω.
Πήγα στο μπάνιο βαφτηκα απαλά και ντύθηκα.
Πήρα τα εισιτήρια από το λεωφορείο και έτρεξα προς την στάση.
Ευτυχώς πρόλαβα το λεωφορείο(!).
Η απόσταση ήταν 2 ώρες περίπου αλλά πέρασαν πολύ ευχάριστα.
Ίσως ευθυνόταν ότι δεν μου είχαν λείψει καθόλου.
Ούτε ο μπαμπάς ούτε η μαμα.
Καλα η μαμά ναι αλλά ελαχιστα.
Κατέβηκα από το λεωφορείο εφόσον φτάσαμε και περπάτησα 30 λεπτά μέχρι το σπίτι.
Το σπίτι ήταν σε άθλια κατάσταση πήρα τα κλειδιά μου μέσα από την τσάντα και μπήκα μέσα αλλα... Αλλά τίποτα δεν ήταν όπως παλιά...
Το σπίτι ακαταστατο και μύριζε αλκοόλ.
Στο σαλόνι πάνω στον καναπέ είδα ένα χέρι να κρέμεται...
Έτρεξα γρήγορα.
Ήταν η μαμά μου αλλά δεν είχε το φυσιολογικό χρώμα του δέρματος της.
Είχε ασπρίσει και ήταν μουτζουρωμένη από το μακιγιάζ λογικά.
-Μαμα...;
Δεν απάντησε.
-Μα...μαμά...;