The 1D Game (1D Fanfic)

Chapter 13

Hoofdstuk 13 eindelijk :)

Kleding Aysha: http://oi43.tinypic.com/20syt1j.jpg

Kleding Isis: http://oi40.tinypic.com/2vc8bgo.jpg

-----

Aysha P.O.V.

Het gekraak van takjes onder m'n voeten geeft een kriebelend gevoel. Het geruis van de zee klinkt zachtjes op de achtergrond terwijl de wind door m'n haren waait. Er loopt een koude rilling over m'n rug.

Dit is wel een heel realistische droom...

'AUWTJSS!'

Met een knal val ik op de harde grond.

Verward probeer ik in m'n ogen te wrijven.

Het mislukt.

Waar zijn m'n ogen?!

Ohja, slaapmasker. Ik ben wel echt enorm dom. langzaam haal ik het slaapmasker voor m'n ogen vandaan.

Bos.

Hoe ben ik híér ooit terecht gekomen?

Ik wrijf opnieuw in mijn ogen en kijk om me heen, achter me zit Isis tegen een boom aangezakt met d'r slaapmasker en muts nog op haar hoofd. Ze slaapt als sinds dat ik d'r ken altijd met een muts op.

Ik sta langzaam op, hoe laat is het wel niet?

Ik loop voorzichtig naar Isis toe, 'BOE!'

Met een schok staat Isis op en geeft een harde gil, als een gek begint ze in het rond te slaan. Al snel voelt ze waar ik sta en, BWAM, daar lig ik op de grond.

Ohja, Isis en zelfverdediging. Pff, gevaarlijk.

Wanneer Isis eindelijk is uitgeschopt en geslagen doet ze voorzichtig d'r slaapmasker af, 'AYSHA?!'

Ik kruip voorzichtig overeind, slap is Isis zeker niet, als ik morgen geen blauw been heb weet ik het ook niet meer.

'Ben jij wel goed bij je hoofd man, 't is midden in de nacht!'

Ik rol met m'n ogen, 'Ies, wordt rustig. Ik heb je hier niet mee naar toe genomen.'

Isis zucht diep en kijkt me vragend aan, 'Hoe komen we hier dan? Vliegend?'

Ik haal m'n schouders op, 'We waren aan het slaapwandelen.'

Isis kijkt me spottend aan, 'En ik ben de kerstman.'

'Dan geloof je me niet.' Ik begin rond te lopen, ik heb serieus geen flauw idee waar we zijn.

'Aysh..? Wat doet deze steen hier?'

Ik draai me om naar Isis. Ze staat met haar rug naar me toe gekeerd. Nieuwsgierig loop ik naar d'r toe. 'Wat zie je?'

Ik kijk naar de steen waar Isis het over had. Er staat een tekst in uitgehakt. 'Wat staat er?'

Isis haalt haar schouders op, 'Jij bent de slimme hier.'

'Ik ben alleen slimmer als het gaat om wiskunde, maar jij kan zelfs de dagboeken van je oma ontrafelen.' Ik grinnik als ik terug denk aan die middag dat Isis de dagboeken van haar oma op de post kreeg. Isis' oma wilde perse dat Isis haar beter leerde kennen. We probeerden samen het handschrift op te lossen, wat hevig mislukte. Uiteindelijk kon Isis het lezen en las ze het o zo interessante dagboek over de kattencollectie van haar oma voor.

Isis lacht ook, 'Tsja, ik zal het proberen. Maar ik dacht dat we eindelijk van dit gezeur af waren.' Ze knielt bij de steen neer.

'Je-Ji-Jullie, jullie, zijn niet wie jullie de, euhmm.' Isis kijkt aandachtig naar de steen.