The 1D Game (1D Fanfic)

Chapter 2

Hier is dan eindelijk chapter 2! Ik hoop dat het een lang en goed genoeg hoofdstuk is!

---------------------------------------------

Isis P.O.V.

'Waarom moet dit ons nou overkomen?' kreun ik als we in de rij staan om geïnterviewd te worden door 1D. Geïrriteerd trek ik mijn naamkaartje van mijn gebloemde blouse, terwijl ik dat doe gaan er een paar draadjes los. Boos stamp ik op de grond, 'Moet dit nou allemaal voor 1 zo'n dom interviewtje?!' schreeuw ik in de richting van Aysha die me grinnikend aan staat te kijken.

Een grote groep hoofden draaien naar mij om en kijken me vaag aan. 'Sta je me nou uit te lachen?' mopper ik tegen Aysha.

Ze zucht, 'Misschien moet je niet zo gespannen doen, zo erg is het nou ook weer niet, we zitten hier op een eiland naast Afrika en het is helemaal gratis!'

Ik bijt op mijn lip en knik, 'Je hebt gelijk, gezellig op een eiland waar we elke dag opdrachten moeten doen, plus de hele dag moeten rondlopen tussen camera's en 5 arrogante jongens en 48 doorgedraaide fangirls met neptieten. Je hebt helemaal gelijk, het klinkt fantastisch...' Ik gooi mijn handen in de lucht.

'Doe niet zo hysterisch man.' grinnikt Aysha terwijl ze me een duw geeft. Die had ik niet zien aankomen... Met een vaag wankelende beweging val ik achteruit, op mijn kont, op de... wacht.. dit is geen grond...

'Zit je lekker ofzo?' Klinkt een stem die onder mij vandaan komt. Geschrokken kijk ik naar beneden. Foundation hoofd.

'Ga van me af, serieus, je bent nou niet echt bepaald het lichtste gewicht ofzo.' Ik zucht en sta op, 'Sorry, ik zag je niet, je lijkt namelijk precies op de houten vloer, even bruin.'

Naast me begint Aysha te grinniken. 'Uitslovers.' mompelt Foundation hoofd, die volgens haar naambordje Emily heet. Aysha trekt haar wenkbauwen op, 'Pardon?'

Emily zucht en zet verveeld haar hand op haar heup, 'Ik weet wel wat jullie doen, expres geen make-up op doen om indruk op de jongens te maken.'

Aysha trekt een raar hoofd, 'Wat zeg jij, serieus?' 'Als we indruk op hun willen maken, zouden we wel wat meer make-up gedaan, zoals, eh, jóú?'

Emily zucht overdreven, 'Zeker nooit een interview van hun bekeken?' Ik klak met mijn tong, 'Ehh, nee, logisch, ik heb ook nog een nuttig leven.'

'Beter had je dat wel gedaan. Ze vallen op meisjes met weinig make-up op.' zegt Emily.

Aysha en ik kijken elkaar geschrokken aan. 'Shit'.

'Maarreh.. waarom heb jij dan zoveel make-up op??' vraagt Aysha met een vragend gezicht.

Emily kijkt verontwaardigd naar Aysha, 'Ik heb al de helft minder dan normaal op!' Ze draait zich boos om en begint met haar gefoundaitoneerde 'vriendinnen' verder te praten.

Aysha P.O.V.

Na een paar minuten wordt er op mijn schouder getikt, 'Zijn jullie Aysha en Isis?' We knikken. 'Oké, volg mij.' We lopen achter de vrouw aan naar de andere kant van het gebouw.

We zijn een uur geleden met het vliegtuig geland, en daarna meteen door gereden naar dit soort van villa-achtige gebouw. Na het interview krijgen we onze kamers te zien en daarna worden de spelregels uitgelegd.

De vrouw wijst een deur aan, 'Hier is jullie interview, veel plezier!' Isis zucht, 'Zullen we wel nodig hebben...'

Isis trekt voorzichtig de deur open. En daar zitten ze, de 5 meest gevreesde jongens van Isis en mij...

Snel begroeten we ze en gaan op de stoelen zitten. De jongen in het midden begint te praten.

'Nadat we jullie filmpjes zagen, vonden we jullie wel grappig. Niet zo liefdoenerig als de rest.'